Özel Bölüm -3-

3.8K 185 126
                                    

Nedensizce bugün içimde bir sızı oluştu. O sızıdan Pamir aktı, gözyaşı olarak. Elimdeki kahvemden bir yudum alırken aklıma Pamir ve sevgisi geldi. Kitabı yazan olarak değilde sizin gibi okudum. Eleştirici gözle ve anladım ki onlar mutlu olmamışlar. Acılarımla ve içimde yeşeren o aşkla büyüttüğüm Pamir'ime yaptığım olmamış.

Yazdığım bu bölüm birlikte oldukları o kısacık andan bir alıntı sadece.

Pamir gibi sevin olur mu?

Pamir'den

Vücuduma sarılan minik kollarla uyandım. Dün gece biraz fazla yormuş olabilirim bu ufaklığı ama hak etmişti.

Gülümseyip saçlarını okşamaya başladım. Beni bulduğu o gecenin üstünden 3 gün geçmişti. Hızlı ilerliyor olabilirdik ama durumum ortadaydı ve ben bir dakika olsun geç kalmak istemiyordum Gece Kraliçe'me.

Hafif kıpırdandı fakat uyanmadı.
"Sana baktığımda uzayda kaybolmak istemiştim ama sen beni kaybettin"
*oreloji

Yataktan onu uyandırmamaya dikkat edip çıktım. Çatı katındaydık ve gerçekten soğuktu burası. Asu'nun üstünü örttüm ve kıyafetlerimi giyindim.

Mutfağa inip bitmekte olan ilaçlarımı içtim. Suyu yuttuğum anda nefesim kesilecek gibi oldu. Tezgaha yaslanarak aşağıya kaydım. "Tanrım, şimdi olmaz. Şimdi alma canımı. Bensiz çok üşür o."

"Sevgiliiim!" Asu'nun neşeli sesini duyup kendimi toparladım. Aşağıya inmişti ve üstünde sadece benim gömleğim vardı. Dudaklarım yana kıvrılırken onu kollarımın arasına aldım ve alnına minik bir öpücük kondurdum. "Seni seviyorum." Diye fısıldadım kulağına. Gülümseyip alt dudağımı öptü, "bende seni seviyorum yakışıklı prens."

Bir kaç ay öncesine kadar yastığa başımı koyup düşlediğim kız şimdi benimleydi. Beni seviyordu.

Affet beni Gece Kraliçem seni üzeceğim.

Affet beni Gece Kraliçem belkide en zorlandığın anda yanında olamayacağım. Ama biliyorum, sen güçlüsün. Sen benim sevdiğim kızsın. Sen bunların üstesinden geleceksin.

Bir de şey sevgilim;
Benden sonra öyle güzel gülme,
Gülüşünü ay bile kıskanıyor.

Hadi silin gözyaşlarınızı.
Ben yazarken ağladım siz okurken ağlamayın bari.

Bu hikayeyi içimde ki hala yaşadığına inandığım o küçük çocuğa ithaf ediyorum ve buradan temelli gidiyorum.

Pamir gibi sevin ♡

CALL ME MAYBE ||texting||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin