CALL ME MAYBE ||texting||

Özel Bölüm -1-

1 yıl önce Pamir'den

Gözlerini kırpmasını, bakışını, gülüşünü, hayata tutunan tavrını her şeyini çok seviyorum onun.

Ben ona, o başkasına

Anlamak zor değil aslında.

Ben ona bakarken o Ekin'e aşk dolu gözlerle bakıyor.

Bir süre daha kantinde oturmuş Ekin'e bakan Asu'yu incelerken koluma bir el konuldu. Arkama döndüğümde Koray olduğunu anladım. Gülümseyip yanıma oturdu.

"Yine aynı konu değil mi?" Başımı salladım.

"Ne güzel bakıyor değil mi?
Sadece ona bakarken çıkarıyor o gamzeyi. Ona bakarken gözlerinin içi gülüyor. En çok canını o yakıyor fakat acısı bile güzel diyip sevmeye devam ediyor" derin bir nefes aldım ve konuşmaya devam ettim.

"Gizli gizli ağlıyor. Onu düşünüp hıçkırıklara boğuluyor. Bir kızla onu gördüğü zaman o anda ölmek istiyor." Koray'a döndüm. O da bana bakıyordu.

"Zor mu sence? Yani beni sevmesi. Ben ona bu denli aşıkken onun Ekin'den vazgeçip beni sevmesi zor mu?" Gözlerini bir kaç saniye kapattı Koray.

"Hayır değil. Fakat Ekin'e ne kaar bağlandığını biliyorsun. Sadece Asu'yu o dünyadan çıkarman gerek" haklıydı. Ekinle ona ait o dünyadan çıkarmalıydım.

Ve yavaşca kendi dünyama çekmeliydim.

Önüme döndüm fakat Asu gitmişti. Elimdeki kalemi çevirmeye başladım. O sırada bir ses duyuldu.

Yangın alarmı

"Acaba hangi gerizekalı dersten kaçmak için bastı" sırıttım. Bir ara ben de basmıştım. Sırf matematik dersinden kaçmak için. Sonra uzaklaştırma aldım.

Herkes korkuyla dışarı koşarken biz Koray'la yavaş yavaş yürüyorduk. O sırada telefonuma bir bildirim geldi.

Reha: Arka bahçeye büyük ağacın yanına gel

Anlaşıldı kimin bastığı. Saçma bir nedenden dolayı bana kızgın.

Koraydan ayrılıp dediği yere gittim. Ağaca yaslanmış sırıtıyordu. Geldiğimi  anlayınca doğruldu ve bana bakmaya başladı.

"Hoş geldin eski dost" diyip güldü.

"Ne istiyorsun Reha?"

"Bir düşüneliiim." Diyip çenesini kaşıdı.

"Bana bak yine Ga-"

"Sakın! Sakın onun adını ağzına alma Pamir!"

"Yine mi Reha? Ben öldürmedim o kızı" ellerini saçlarına geçirdi.

"Deli gibi sevdiğim kız sırf seni seviyor diye intihar etti. Gamzem senin yüzünden öldü Pamir! Ve sen de ölüceksin" sırıttım.

"Nasıl ölücem acaba anlatsana?"

"Kansersin unuttun mu?" Yumruklarımı sıktım. İleri boyutta değildi kurtulma şansım %90 nın üstündeydi bile.

"İmkanı yok. Tedavilerimin hepsi olumlu sonuç veriyor. Böyle giderse hastalığımdan eser kalmayacak."

"Ama öyle gitmeyecek Pamirciğim"

"Allah allah ne zamandan beri böyle şeylere karar verir oldun sen?"

"Şöyle desem. Her tedavi gördüğün güne Asu'ya zarar verirsem?" Bu sefer ben sırıttım.

"Böyle bir şeyi yapamazsın Reha"

"Yoo yaparım. Şu kızın panik atağı vardı değil mi" Kaşlarımı çattım. Doğruydu Asu'nun panik atağı vardı.

"Ve şuan biricik aşkın tuvalette kilitli durumda. Aaa şansa bak yangın alarmı çalışıyor gördün mü" dediklerini hazmetmeye çalışarak hızlıca okula doğru koşmaya başladım.

Kahretsin 4 tane kızlar tuvaleti vardı. 10. Sınıfların katına çıkıp tuvaleti açmayı denedim ama olmadı. Buradaydı Gece Kraliçe'm.

"Asu güzelim orda mısın?" Ses yoktu.

Kapıyı yumruklamayı bırakıp. Anahtar için sağa sola bakmaya başladım. Çöp kutusunun içindeydiler.

Normalde asla ona elimi sokmazdım fakat şuan bir an bile düşünmeden elimi daldırdım. Anahtarları alıp kapıyı açtım.

Yerde yatıyordu ve güçlükle nefes alıyordu. Hemen kucağıma alıp revire kadar taşıdım.

Çoğu kişi içeri girmeye başlamıştı. Doktor Sema ablada öyle. Hemen kapıyı açıp bulunan sedyeye yatırdım.

"Panik atağı vardı. Tuvalette yangın alarmı çalarken kilitli kalmış" Reha yüzünden...

"Tamamdır" gülümseyip kapıya doğru ilerledim.

"Şey... Sema abla beni kim getirdi diye sorarsa benim getirdiğimi deme olur mu?" Başını salladı.

Bende hızlıca Reha'nın sınıfına doğru gitmeye başladım.

"Tamam, lanet olsun tamam. Tedavi olmayacağım fakat ona en ufak zarar verirsen seni bu dünyadan silerim"

"Zevkle ölümünü izleyeceğim dost"

~~~

Özel bölüm atamayacaktım fakat böyle bir bölümün gerekli olduğunu düşündüm ve yazdım.

Umarım beğenirsiniz canlar ❤

🎈🎈🎈Uçan balonların özgürlüğüyle kalın...