Neşeli bir kişi olmasına rağmen dışarıdan soğuk ve durgun bir yapıya sahip olması onu yalnız yapmıştır. Hayatını bilgisayara ait yaşayan Leman Kaya, tam bir yıldır kendini sanal hayat oyununa adamıştır. Ve her şey bu oyunla başlamıştır. Ah pardon he...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 3: "SON GELEN PİYON"
"Ariana Grande - 7 Rings"
(Hayalet okuyucu olmayın lütfen zor değil ☆ 'a basmak)
4.5 K'lık bir bölüm buyrunuz ♡
İYİ OKUMALAR🎮💻
Karşımızdaki süre başlayınca Aras ile göz göze geldik. Ne düşündüğünü tam olarak anlayamasam da yüzünde oluşan sırıtma pek iç açıcı durmuyordu.
"Siktir! Bu nasıl bir şey lan?!" Küfrünü duymazlıktan gelerek evin kapısına doğru yürümeye başladım. Neden bu kadar çabuk kabullenmiştim? Sürekli oyunda oynadığım görevleri özlediğim için miydi bu kabullenişim? Ya da buradan çıkışım için umutsuz çırpınışlarım mı? Kendimi çözemiyordum. Sırtımda renkli irislerinin tur attığını biliyordum. Büyük kapıyı açıp yavaşça ona doğru döndüm. Kesişen gözlerimizle meydan okurcasına dudaklarım aralandı.
"Davetiye mi bekliyorsun?" Tek turuncu kaşım istemsizce kalkarken Aras ellerini havaya kaldırıp saçlarına götürüp karıştırdı. Saçlarının uçlarından azar azar akan su damlaları omuzlarından aşağıya doğru iniyordu. Derin bir nefes aldı ve sıkıntıyla geri verdi.
"Sadece burada neler döndüğünü anlamak için geleceğim." Derken bana doğru attığı adımla ellerimi havaya kaldırarak durmasını sebep oldum.
"Olanları öğrenirken giyinik olmanı tercih ederim." Hala belinde havluyla karşımda olduğunu idrak ederken hızla merdivenlere yöneldi.
"Hemen gelirim. Beni bekle." Derken kapı kapanma sesi ortama hakim oldu. Bekle demese de onsuz bir yere gitmeye niyetim yoktu. Sıkıntıyla nefesimi verirken açık kapıya dayandım. Sanırım hem beynimi hem de bedenimi oyuna bırakma zamanım gelmişti.
•
"İlk kimi bulacağız şimdi?" Derken ben yanımızda bir simülasyon belirlenmesi ile Ülker adlı kızın bilgileri sıralanmaya başladı. Yanda sıralanan bilgilerden ziyada kıza odaklanmıştım. Beyaz teninin üzerine dökülen simsiyah saçları ile çok güzel duruyordu.
"Futbol sahasında mıdır acaba? Ya da bir barda?" Kendi kendime konuşurken Aras durarak bilgilerin yazdığı simülasyona odaklandı. Ona ayak uydurarak benim adımlarımda durmuştu. Sanki karar verme aşamasında gibiydi.
"Buz pateni yazıyor hobilerinin başında. İlk oraya bakalım. Şanslıysak direk bulmuş oluruz. Uyar mı?" Sorusunu onaylamaktan başka çarem yoktu. Ne kadar bu oyunu oynasam da burayı benden çok daha iyi biliyordu. Süremiz kısıtlıydı ve zaten her yere bakmamız gerekiyordu. Ve biz bu bakacağımız yere en aza indirmeliydik. Başımla onaylarken onu takip etmeye başladım. Evin önünde duran kırmızı lüks arabaya bindiğinde bende yan tarafa geçerek yanına oturdum. Oyunda acaba kim yönetiyordu onu? Şuan kiminle muhatap oluyordum ben?
