Neşeli bir kişi olmasına rağmen dışarıdan soğuk ve durgun bir yapıya sahip olması onu yalnız yapmıştır. Hayatını bilgisayara ait yaşayan Leman Kaya, tam bir yıldır kendini sanal hayat oyununa adamıştır. Ve her şey bu oyunla başlamıştır. Ah pardon he...
•Ayrıca tanıtım videomuz var. Fakat henüz hikâyemize koymadık. Siz ne düşünüyorsunuz? Biz Umutlarsessizxx ile çok beğendik. Bir yandan da sizle paylaşmak için heyecanlıyız. \ *-* /
Bölüm Şarkısı:
Tuna Kiremitçi & Sena Şener -Birden Geldin Aklıma /
Nil Karaibrahimgil-Kek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 6: "BU SENİN İÇİNDİ"
İYİ OKUMALAR💻🎮
-Leman Ağzından-
Geç saatlerden sonra oradan ayrılıp evimize geçmiştik. Ben ve Pozan, Aras'ın arabası ile giderken Ülker Tunç'la gelmişti. Eve girdiğimiz sırada oturma odasında yer alan orta sehpanın üzerindeki büyük hediye paketine takılırken onlarında duraksadığını hissettim.
"Vay anasını harbi hediye göndermişler lan!" Aramızda sadece Pozan düşüncelerini dile getirirken eve son giren Aras kapıyı kapattı. Herkes paketlerini alıp açmak için koltuklara geçti. Fakat Pozan oturmaya gerek duymadan ayakta açmaya çalışıyordu.
"Ulan paketin ırzına geçeceğim şimdi hala açılmıyor şerefsiz." Derken Aras elindeki pakete kenara bıraktı ve oturduğu yerden kalkıp Pozan'ın yanında gitti. Pozan'ın elindeki hediye paketini aldı ve tek hareketiyle paketi açtı. Aras açık paketi Pozan'a uzatırken Ülker ve ben Pozan'ın beceriksizliğine gülüyorduk..
"Haşin erkeğim benim ya!" Diyen Pozan'la gülümsememiz büyürken Aras'ta alayla güldü. Paketten çıkan boks eldivenleri ile şaşırırken Tunç birden ayağa kalktı.
"Siktir!" Dediği tek şey buydu. Elleri anında Pozan'ın elinde olan boks eldivenlerine giderken yırtıcı bir avcı gibiydi. Mutlu mu mutsuz mu anlayamamıştım. Hep düz bir sima takınıyordu çünkü. Gerçi neler yaşadığını pek bilemiyordum. Bu geceki itirafını hala sindirememiştim.
"Bu ne lan?" Pozan eline aldığı beyaz sütyen ile hepimizin gözü açıldı.
"Oğlum taşşak mı geçiyor lan bunlar?" Diyip kahkaha atan Pozan ile bizde gülmek ve şaşırmak ikilemini yaşıyorduk.
"Ee, Ülker Hanım sen vermezsen verecek biri çıkıyor işte." Şuan tam bir piç sırıtışı yaparken yüzüne yediği sert yastık ile geriledi.
"Kapa çeneni o sütyeni ağzına sokmayayım." Ülker ne kadar sinirli görünmeye çalışsa da yüzündeki gülümsemeden dolayı hiç sinirli durmuyordu.
"Ağzıma başka bir şey sokulmasını isterdim ama neyse." Gözlerim açılırken Tunç uyarıcı bir şekilde Pozan'a bağırdı. Aras ise ayağı ile tekme attığında diz kısmına geldi. "Oğlum bi düzgün konuş."
