Falling In Love With My Gay Boss

Chapter 40: GOODBYE

Masaya kaming nagkwekwentuhan nila Haze at Joana dito sa hindi kalayuang restaurant. Hindi na ako gaano lumayo sa Resorts Hotel nila Ralph dahil babalik pa ako para magtrabaho. Nandito lang ako para samahang kumain ang bestfriend ko kasama yung my labs daw nya na si Haze.

Kanina pa nga ako nahihiya dito dahil sa sobrang kadaldalan ni Joana. Halos sya nalang ang nagsasalita dito at minsan napapatingin samin ang mga tao. This is a restaurant for God's sake! Tapos ang iingay namin! Gusto kong subuan ng malaking tinapay ang bunganga ng kaibigan ko kasi hindi na sya magtigil sa kakakwento. At mukhang nai-entertain naman si Haze sakanya. Dahil lagi itong ngumingiti at nakikitawa rin. Gosh! Nakakahiya ><

"Hayy! Tapos alam mo ba na si Bea ang apple of the eye saamin. Pero walang bumalak na manligaw kasi mas lalaki pa sya sa mga lalaki saamin" and with that my face became red nung narinig ko ang tawa ni Haze. Dali-dali ko namang tiningnan si Joana at pinanlakihan ng mata. At siniko ko si Haze dahil hindi na sya matigil sa kakatawa. Ugh! Why me!?

"Hindi na ako magugulat sa sinabi mo hahaha!"

"Ansama niyo sakin" nakapout kong sabi.

Tinawanan lang nila ako at ako naman ay pilit silang tinatahan. Pero mukhang hindi ko magagawa kasi tuloy parin sa kwento ang madaldal kong bespren. Wahhhh! Bakit ba dumating yang babaitang yan! Haha joke lang. Love na love ko yan pero nakakagigil minsan -.- itulak ko kaya sya hanggang sa matumba yung inuupan niya. XD di joke lang kahit na ansarap nyang patahimikin ngayon love ko parin yan. Kaya ayun hinayaan ko nalang sila.

At mukhang kailangan ko ng bumalik ulit sa trabaho. Papalabas na sana kami sa restaurant pero pinatigil muna kami ni Joana at nagpahintay kasi kailangan daw nyang mag-cr saglit. Ayan! Tawa kasi ng tawa! Buti sakanya haha.

Habang hinihintay namin si Joana sa labas ay magkatabi kami ni Haze. "Okay ka lang ba?" Napatingin naman ako sakanya nang marinig ko syang magtanong.

"Oo naman. Bakit mo naman yan natanong?" Kita kong humarap sya sakin at isinantabi ang ilang buhok na tumatakip sa kaliwa kong mukha at tiningnan ako sa mga mata. Hindi ko alam kung ano dapat ng maramdaman pero biglang bumilis ang tibok ng puso ko nung ginawa nya yun. Baka kinakabahan lang ako or ano?

"You can laugh and smile. But I know what's fake from real. You're faking them" Napalunok ako sa sinabi niya at yumuko. Tama sya. Mukha man akong masaya kanina pero alam kong peke lang ang mga yun. Ngumingiti ako pero hindi yun sumasang-ayon sa nararamdaman ko. Tumatawa ako pero pilit lang ang mga yun. Siguro ayoko lang na mag-alala ang kaibigan kong si Joana sakin. She never saw my weak side until that day. And I can't let her see me again crying in pain.

Naramdaman kong inangat nya ang mukha ko gamit ang kanyang kamay na nakahawak ngayon sa baba ko. Napangiti sya ng malungkot nang makita nyang may luha sa gilid ng mata ko. "Sometimes, we do something that is against in our will. We smile not because we're happy. We smile to cover up the pain we're feeling" tama sya. Kaya ako ngumingiti kanina para takpan ang sakit na nararamdaman ko. Para makalimutan ko yung past kahit sandali lang.

Ramdam ko ang mainit nyang palad sa pisngi ko, and I let myself lean onto it. Then Im thinking something that I don't usually do. What if sya nalang? Si Haze ang mahalin ko? Total hindi naman sya ganun mahirap mahalin. He's Kind, Handsome, Caring, Gentle and he's a man that every girl wanted. Bakit hindi nalang sya ang minahal ko? Napaiyak nanaman ako dahil sa mga iniisip ko. Hindi. Ayokong gawin syang panakip butas. Atsaka may babae nang dumating sakanya. Sana mahalin nya si Haze ng buo.

"Can I be selfish this time? Pwede bang kahit ngayon lang. Ngayong nasasaktan ka. Pwede bang akin ka na muna?" Hindi ko alam kung paano magrerespond sa mga tanong nya. Teka teka, ba-bakit ganun sya magtanong? Anong ibig nyang sabihin?