Just One Answer

Ch5: Zelle's words of wisdom

Unang tingin.

'yung senaryo sa cr na nagkatinginan ang mga repleksyon namin sa salamin. Hindi na mawala sa isip ko. Nakakaloko.

Hindi ko siya gusto pero, bakit simula nung araw na 'yun.

Hinahanap hanap na siya ng sistema ko.

“Hindi ka na naman nakikinig sa akin eh!” Napatingin na lang ako kay Enzo na nakaupo sa tabi ko. Nasa caf nga pala kami at naghihintay ng oras… pero ang totoo n'yan.

Hinihintay ko siya…na sana makita ko siya ngayon.

“Nakikinig nga ako, pagpatuloy mo lang 'yan” Napatingin ako sa orasan, alas sinco na at naglalabasan na ang ibang estudyante. May pasok kaya siya ngayong araw? May klase pa kaya siya? Baka nakauwi na 'yun?

“Gusto ko lang talaga makakilala ng taong hindi utak ko pagaganahin ko. Gusto ko kapag nakilala ko 'yung babaeng 'yun, puso ko na pagaganahin ko” Ang drama talaga eh no? Kalalaking tao.

“Sino ba nagsabing puso mo pinapagana mo pag nagmamahal ka? Kahit pagbali-baliktarin mo pa 'yang katawan mo—utak pa din ang masusunod. Utak mo lang ang nag uutos sa sarili mo na paniwalaang puso mo ang nagpapagana sa pagmamahal pero tandaan mo, utak pa din. Utak pa din ang masusunod”

“Ang pessimistic mo talaga” Tinignan ko siya ng mabuti sa mata at napansin kong nailang siya bigla sa akin kaya natawa ako.

“Yan ang hirap sa inyo eh. Minsan sa sobrang optimistic mo, nagiging unrealistic ka na at sa pagiging realistic ko namang tao, nagiging pessimistic na ako. Hindi niyo kasi matanggap ang realidad ng buhay” With matching pagtango tango pa ako sa sarili kong sinabi.

“Dami mong alam!” Bigla ba naman akong binatukan nitong si Enzo. Badtrip. “Pero seryoso, akala ko kasi siya na”

“Eh bakit nga ba kayo nagbreak?”

“Hindi ko pala talaga siya kilala” Napataas naman ang kilay ko.

“Paanong hindi mo kilala eh grade 6 pa lang, kayo na? Pinagloloko mo ba ako?”

“Hindi basta, iba siya sa inaakala ko”

Hinawakan ko siya sa balikat sabay tingin sa orasan, 5:15 na wala pa din siya. Haaayy. “Alam mo, kilala mo siya. Nagkataon lang na nagbabago ang mga tao. Sa hinaba ba naman ng taon ng pagsasama niyo, di ba? Everybody change”

“Iba 'yung change niya eh!”

“Tae ka pala eh. Mahal mo ba?” Natigilan siya sa tanong ko at parang nawala 'yung tension sa katawan niya. Napasandal siya sa upuan niya at nanahimik. “Yan eh, d'yan tayo nagkakatalo. Akala mo mahal mo, hindi pala. Akala mo siya na, hindi pala. Kaya ayoko pumasok sa mga ganyang kashitan. Ang corny na nga, nakakasakit pa at hindi ka pa sure sa nararamdaman mo and to think nagtagal kayo ng…”