Hindi pa rin ako pinapansin ni Duke. I know I have to make it up to him. Nakita nanaman niya kasi akong umiyak ng dahil sa parehong lalaki. Hindi ko siya masisisi dahil alam ko kung gaano ako mahal ni Duke. He's hurting and I don't really know what should I do.
"Manang Sel, pakihatid nalang po 'to sa kwarto ng dalawa. Huwag niyo rin pong kalimutan 'yong vitamins nila" inabot ko kay manang Sel ang tinimpla kong gatas ng dalawa. Agad naman niyang sinunod ng bilin ko.
Nagtimpla rin ako ng kape ni Duke saka na ako umakyat papunta sa office niya rito sa bahay. Nadatnan ko siyang nakatulala lang. Nakasandal sa headrest ang ulo niya habang nasa itaas ng ikasame ang kaniyang tingin.
Inilapag ko ang kape sa table niya at tinapik siya. "Drink it. I made it for you. No cream and half teaspoon of sugar"
Tumitig muna siya ng ilang minuto sa akin bago niya ako kinunutan ng mata. "Pampalubag loob?"
Umiling ako at niyakap siya. "Just drink it,Duke. Huwag ka na umangal, bati na tayo"
Napailing siya pagkatapos ay natawa na rin. Inilapit niya ang bibig ng tasa sa kaniyang labi at nakatingin sa aking ininom niya 'yon. "Hmm. Perfect as always. Alam na alam mo talaga pano mawala ang inis ko"
"So naiinis ka sakin?"
Tumawa siya. "Konti lang"
Inirapan ko siya. "Ewan ko sayo"
"Akala ko bang gusto mong magbati na tayo?"
Tumango ako. Nakangusong humarap muli sa kaniya. "Oo. Ikaw naman kasi ang nang-iinis ngayon"
Tumawa nalang siya. "Let's go, matulog nalang tayo"
Sinulyapan ko ang mga papel na nasa ibabaw ng mesa niya. "You done with those?"
He just smiled. Kibit balikat niya nalang akong inakbayan. "I'll worked with those tomorrow. You're most important than anything"
Napangiti ako. Hinayaan ko nalang hilain ako ni Duke pataas sa kwarto. Minsan iniisip ko na bakit hindi nalang si Duke ang minahal ko? He loves me with his whole heart. Ni minsan hindi ko manlang napaidama na siya ang lalaking nagmamay-ari sa puso ko. Duke is like a brother to me, yon lang 'yon. But I know that he loves me as a woman. Sabi pa nga niya ay ako na raw ang babaeng handa niyang iharap sa altar. Hindi ko alam kung anong dapat kong reaksyon ukol doon.
"What are you thinking? Is it him?" may bahid ng lungkot sa boses nito.
Umiling ako. "It's about you"
Napahinto naman siya dahil sa sinabi ko. Hindi yata niya inakalang siya ang iniisip ko. "It's me?"
Tumango ako. "I don't know what happened to my heart and Leandro stayed in there. This is the truth, I don't want to hurt you more but I am saving you for drowning more. I love you,Du—"
"You love me as your brother"
"Duke, you can't just forced your heart to love someone that your heart didn't want. I know, I am hurting you by saying all of these but these are the truth,Duke. I don't want to make some lies. I love you,but..not in a romantic way. Hindi ko sasabihing may pag-asa tayong dalawa, ayaw kitang umasa. Ayaw kitang mas lalong masaktan—"
"Kaya ikaw ang aasa? Ikaw ang aasa sa kaniya?" mapait niyang putol muli sa akin.
Umiling ako. "We will never be happy if our love for each other is not that big and strong, Duke. Please, there are so many girls out there, you can find someone. Someone can love you like the way you do. Duke, I am not telling you these because I am leaving you,okay? I am telling these because I.want. you.to.be.happy"
BINABASA MO ANG
VLS 1: LEANDRO'S OBSESSION
Narrativa generaleFor an ordinary girl like her, Harrietta did not dream for a fairytale-like story anymore, but an unexpected prince gets in the way with roses and rainbows in his hand. It became a cliché one, a typical story of a rich man who fell in love with an o...