Desperation of a Broken Heart (COMPLETED)

CHAPTER 13

**

We can't really deny the fact that whatever we comment about love status, it's still us who fallen for it easily because the urge of love really is passionate and irresistible. It's the feeling told abide it than to follow your brain who thinks of it wrongfully.

**

Nagising akong mabigat ang pakiramdam ko. Sinalat ko ang noo ko at napagtantong may konting lagnat na pala ako. Marahil dahil sa pagkakabasa ko sa ulan kahapon. Bumangon na rin ako sa higaan kahit na gusto ko lang gawin ay tingnan ang mukha ni Johann.

Ngayon ko lang napagtanto na ang sarap pala sa pakiramdam na magising na kasama ang lalaking mahal mo. Naalala ko pa kung ano ang nangyari after ng halik na iyon sa ilalim ng ulan.

**

Tumingin siya sakin at lumapit, Nagulat ako ng punasan niya ang luhang tumutulo sa pisngi ko at niyakap ako.

"I-I'm sorry..." He whispered. "I've been so blind to take you for granted..."

Para akong napako sa kinatatayuan ko ng marinig ko ang sinabi niya. Did he just apologize?

Kumawala ako sa pagkakayakap niya. I found his eyes forming tears, tears that I've never seen before.

"J-Johan.Why do you do this? I-I've had enough, y-you can't change my mind." Wala akong masabi. Hindi ko alam kung isa na naman ba itong act at ayokong mafall na naman sa trap niya.

Nagulat nalang ako sa sinagot niya.

"Nagbulag-bulagan ako, Shan... I thought you're just nothing to me but I'm wrong." Bahagya akong napatingin sa mga mata niya at kitang-kita ko kung gaano ito kaseryoso.

"Because you're nothing back then but.......now is different" He said that as he kissed me under the rain.

And it's like magic as the rain stops so suddenly.

"D-Don't play with me Johann....n-nasasaktan na ako" singhal ko sabay tulak sa kanya. Sawa na ako sa kasinungalingan niya.

"Shan, I'm not playing with you....ito ang totoo I know that I've been so stupid para hindi ko pahalagahan ang isang tulad mo. I d-don't know how it happened pero, hindi ko pala kayang pigilan." He started crying. "Every time I'm seeing you hurt nasasaktan din ako kaya pinipili ko nalang umalis para hindi na kita masaktan, every time I'm seeing you with another guy, nagagalit ako to the point na hindi ko na alam ang gagawin ko."

"Yung akala ko gusto ko lang iparamdaman sayo ang galit ko dahil sa ginawa mo sakin dati pero hindi na pala yun ang dahilan ng pagpapahirap ko sayo...... because I later realized that it's not madness anymore.........it's........... Jealousy I'm feeling. The reasons why I've thrown hurtful words that made you want to leave." And his voice broke out.

Hinawakan niya ang kamay ko. "Kanina, nung sinabi mo na hindi mo na kaya. Nung sinabi mo na ayaw mo na." He sighed. "I didn't know what to do. Parang pinagbasakan ako ng langit at lupa, para akong mababaliw dahil naguguluhan ako sa sarili ko."

"Gusto kitang pigilan pero natatakot ako na baka totoo na nga ang nararamdaman ko para sayo." Anya. "I did everything para kalimutan kung ano man ang nagtutulak sa kin sa nararamdaman ko. I almost hung out with girls to the point that we ended up fucking each other. Naguguilty ako sa ginagawa ko everytime na may nangyayari samin ng mga babaeng iyon pero ginagawa ko pa rin because I don't want to accept the reality that my feelings for you are becoming more bigger, intense and unstoppable. But when you saw us doing those hateful stuffs in our bedroom doon ako natauhan......that I'm doing too much....dapat wala akong pakialam at matuwa ako ng makita kitang masaktan noong nakita mo ang ginagawa namin ng babaeng iyon sa mismong kama natin pero..........I was the one who felt hurt, lalo na ng makita ko ang naging reaction mo......it made me want to kill myself......"He stopped suddenly and cup my face.