Desperation of a Broken Heart (COMPLETED)

CHAPTER 38

"Putting an end to your hatred and abbhorence is the best part of life. When you learn to forgive that's the time you learn to love again."

**

"ANO! ANONG SABI MO NELSON?" Sigaw ko ng malaman ko ang totoong kalagayan ni Sophia.cha

"Totoo po yun sir, ayon sa source ko, nawawala raw si Miss Sophia ngayon sa mental institution kung saan siya nakaconfine."

Nagulat ako sa nalaman, I can't believe that Sophia was mentally incapacitated right now kaya mas nag-aalala tuloy ako lalo sa maaari niyang gawin kay Shannon.

Pero bakit siya nabaliw?

I asked Nelson to investigate Sophia para malaman ko kung bakit nito nagawa ang pagkidnap kay Shannon. I was sure that Sophia isn't that wicked para gawin ito samin ng walang mabigat na dahilan.

Alam ko naman na iniwan ko siya pero hindi iyon sapat na dahilan para gumawa siya ng ganito kalalang bagay.

"Nelson, what's the cause of her insanity?" I asked astonishingly.

"Miscarriage." Simpleng sagot ni Nelson na nakapagpatindig balahibo sakin. Anong ibig niyang sabihin?

When I left Sophia, she's on her 8th months of pregnancy kaya papaanong nakunan siya.

"But when I left her, 8 months na ang tyan niya." I responded.

"She got depressed na nakaapekto sa pagbubuntis niya. Naglabor siya ng maaga kaya isinilang niyang patay ang sanggol, the doctor tried to revive the baby but in the end, the baby died. Hindi matanggap ni Miss Sophia ang nangyari sa kanya kaya nagkaroon siya ng hallucination na nauwi sa pagkabaliw." Paliwanag ni Nelson.

Napatungo nalang ako at napasalampak sa upuan ng marealize ko kung ano ang nangyari ng dahil sa kagagawan ko. This is because I left her at alam kong sinisisi niya ako kung bakit namatayan siya ng anak.

"W-Who took her to the mental institution Nelson?" Hindi ko alam kung bakit iyon ang naitanong ko rito but there's a part of me trying to look on the other scenario para malaman kung ano ang eksaktong nangyari kay Sophia and maybe the person who brought Sophia to the mental institution got the information I needed.

"Jerrico. Jerrico Cevilia Sir." Pagkasabi niya nun, dun ako nagkaroon ng pag-asa.

He's the only answer on my questions.

"Bring him to me."

"No need to do that Sir, he's in the Philippines, in Davao to be exact. Nalaman po kasi niya na maaaring sa Davao nagpunta si Miss Sophia. Isend ko nalang sir yung address niya saka phone number sa inyo after this call."

"Thank you Nelson."

After the call, ilang sandali lang at dumating na ang text message from Nelson confirming the address of that guy.

Siya lang ang makakatulong sakin ngayon.

**

BAAANNNNNGGGGG........

"WAaaagggg!!!!"

Napahagulgol ako ng marinig ko ang putok ng baril.

I can't believe this is happening to me right now. HELP ME PLEASE!

JOHANN! HELP ME!

"S-Sophia....ma.....m-maawa ka."

"Hahahahahahahahahahaha..........Don't worry darling, I'm not gonna kill you just yet." Sinabi niya ang bagay na iyon habang iniiikot sa ulo ko ang baril na hawak niya. Wala akong magawa kundi ang magdasal na sana ay maawa siya sakin at ipagdasal sa panginoon na may magligtas sakin, samin ng anak ko mula sa kanya.