Sakarlığın yüzünden küçük bir kaza geçirdiğin için hafızanı kaybedersin. Peter kendisini sana hatırlatmaya çalışır.
Küçük bir not: hafızan yerindedir sadece peter'a küçük bir şaka yapmak istersin. ____________________
Oturduğum koltukta huzursuzca kıpırdandım. Karşı koltukta oturan Ned ve Peter bana birşeyleri anımsatmaya çalışıyorlardı.
Gerçi bilmedikleri tek şey onları unutmamış olmamdı.
Ned yavaşça peter'a yaklaşarak, duymayacağını sandığı bir ses tonu ile konuştu.
"Bence kafasına sert bir obje ile vurursak kendisine gelebilir."
Dediği şey yüzünden dehşet içerikli bakışlarımı ona yollarken, peter'ın böyle bir şey yapmayacağı aklıma gelince rahatladım.
Peter aklına bir şey gelmiş gibi ayağa fırladı.
"Kalkın, gidiyoruz" ___________________________
"Müthiş fikir derken Avengers binasını kast ettiğini düşünmemiştim peter"
Yavaşça adımlarını sonlandırıp önümdeki saç tutamlarını arkaya atarak söze girdi.
"Emin ol burda unutulmaz anlar yaşadık bebeğim. Sadece sabretmeni istiyorum. Yardımları dokunur diyerekten bazı arkadaşlarımı çağırdım."
Ah tabiki de o unutulmaz anları hatırlıyorum.
Thor ile tony'nin sinir katsayısını arttırmak için tuvaletine ve koltuğuna mjolnir'i koyarak güzel şakalar yapıyorduk. Gerçi eğlenen taraf sadece biz oluyorduk.
Aklıma gelen anılar ile gülümsedim.
Hafif bir şüpe ile bana bakmaya başladı. Gülüşümü durdurarak ona bakmaya başladım.
İkna olduğumu görünce binaya doğru ilerledik.
_______________________
Peter beni rahat bir yere oturttuktan sonra tony'i bulmak için odadan ayrıldı.
Sanırım 10 dakikadır onları bekliyordum.
Yediğim çikalotanın çöpünü etrafı süzüp gizlice yastığın altına sakladıktan sonra kapıdan konuşarak gelen ikiliye baktım. Ah sonunda.
Tony her zamanki mimikleri ile karşıma oturdu. Sinir etmeye çalışırmış gibi söze girdi
"Demek küçük şeytan hafızasını kaybetti."
Ha ha ha ne güldüm ne güldüm.
Susması için ona sert bir bakış attım. Bakışlarımı görünce benim aksime sahte bir gülüş ile gözlerini kırpıştırdı.
"Kabul etmeliyim ki kişiliğinden bir şey eksilmemiş. Ah yapmanız gereken şeye gelirsek, neden onu en heyecanlı hissettiği yere götürmüyorsun?"
Peter'ın suratı düşündüğünü belli eden mimikler ile dolarken ne kadar tatlı olduğunu bir kere daha hatırladım.
"Benimle beraber anime izlemeyi çok seviyor. O olabilir." Bu fikre bayıldım.
Tony'nin bakışları hınzırlaşmaya başlayınca merakla diyeceği şeyi bekledim.
"Onu odana götürmeye nedersin evlat ? Ah birde tony amcanızdan size küçük bir uyarı duvarlarımızda ses yalıtımı yok. Kendinize hakim olursanız sevinirim." Arkamdaki yastığı hızla ona attım.
Ah tanrım! _______________________
Peter ile odaya geçtikten sonra sohbet etmeye başladık.
Sanki yeniden tanışıyor gibiydik. İlk başta bu şakayı yapmayı hiç istememiştim. Fakat okul ve süper kahramanlık olaylarından az görüşür olmuştuk.
Sadece onunla biraz daha zaman geçirmek istiyordum.
Peter yataktan aniden kalkınca dikkatimi geri toplayıp ne yaptığına baktım.
Telefonundan güzel bir müzik alıp beni kendisine doğru çekti.
En etkili ses tonu ile beni kendisine hayran bırakarak söze girdi.
"Acımasız düşüncelerim sen bir şeyler hatırlayana kadar seni burdan çıkarmamamı ve hiç bırakmamamı söylüyor."
Elini belimde gezdirirken konsantre olmak biraz zordu. Farketmemesini umarak yutkundum.
"Hafızanın yerinde olduğunu biliyorum s/a"
Şaşkınca ona bakarken o sırıtarak devam etti.
"Benimle ilgili anıları unuttuysan tony ile tanıştığın zamanı da unutmam gerekir ve benim tanıdığım s/a Tony stark' ı gördüğünde ona karşı kötü bakışlar atmazdı."
Neden bu kadar zekisin? Ya da ben neden bu kadar salak bir hata yapabiliyorum.
Kendimi açıklamak için kelimeleri hızlıca söyleyerek söze girdim.
"Bunu ikimiz için yapmıştım. Seni çok az görüyordum. Seni üz-"
Beni kendine çektiği için hem sözüm kesilmişti hemde aramızdaki mesafe...
"Sana bir şey demeye hakkım yok. Kendimi bu aralar fazla kaptırdım ama beni ne kadar korkuttuğunu bilemezsin."
Gözlerim dolduğu için sıkıca ona sarıldım.
"Özür dilerim" derin bir nefes aldı.
"Bebeğim özür dilemene gerek yok."
Kafamı kaldırarak göz temasını sağladı.
Gözlerini gözlerimden çekmezken kasıldığını hissettim.
"Lanet olsun. Biraz daha öyle bakarsan kendimi suçlu hissetmeye başlayacağım."
Sakinleştikten sonra tekrar yatağa geçtik. Ona sarılırken ne kadar mutlu ve huzurlu olduğunu bir kere daha hissettim.
Peter yerinde kıpırdayarak bana doğru tamamen döndü.
"Bence bu şakanın bir bedeli olmalı" ha?
hızlıca kafamı ona çevirdim.
"Ne bedeli?" Hınzırca sırıtarak yanıtladı.
"Bunu senin de seveceğine eminim. Ah tabi tony amcamızın dediklerine dikkat etmeliyiz."
_________________________
Arkadaşalar kusura bakmayın yazamadım. Bu arada stark kitabını silebilirim. Son bölümü yazması için arkadaşıma vermiştim. O direk konuya bodoslama girmiş. Belkide son 2 bölümü de silebilirim.
İyi okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
