Avengers ile hayal et 🖤

🖤Loki Laufeyson

Jane'in iş sebebi ile tanışıp kaynaştığı bir arkadaşısın. Vücudunda gelişen farklılıklar sebebi ile asgard'a gitmenin yollarını arıyorsunuz ama süpriz bir olay ile karşılaşıyorsunuz.

Küçük bir not: ragnarok gerçekleşmiştir ve asgard yıkılmıştır. Unutmayın! Asgard bir yer değildir.
__________________________

"Korkarım nasıl gidebileceğimizi bilmiyorum".

Galiba yapılacak birşey yoktu. Jane ile asgard'a nasıl gidebileceğimizi tartışıyorduk. Ama hiç bir yol bulamıyorduk.

Mıknatıstan farkım yoktu. Her kötü olayı kendime çekiyordum. 2 gün önce fark ettiğimiz bir madde boyutunda jane çıldırmış gibi deneyler yapınca ben de sanki ilaç denemiş deney faresi gibi deneyin yan etkilerini gösteriyordum.

Tuttuğum cisimler kendi kendine madde halini değiştiriyordu. Su tuttuğumda buz, buz tuttuğumda su gibi birşey. Gerçi bu da oluyordu...

Jane aklına birşey gelmiş gibi bana döndü.

"Aslında asgard'ta heimdall adında biri ile tanışmıştım. 9 diyarda olup biten herşeyi gören biri. Görseydi çoktan bizi asgard'a ışınlayabilirdi."

Sakince sindirmek için dinledim. Ama hiç sakin olmayacak bir ses tonu ile söze girdim.

"Jane benim en büyük heyecanım senin laboratuarından eşya kaçırmak ve sen gelmiş bana ışıklanmak diyorsun. İstersen birde selena çağırır gibi heimdall çağıralım" şaşkın bir ifade beklerken aptal temalı bakışları ile bana cevap verdi.

"Eşyalarımı çaldığını biliyorum. Hangi ileri zeka aldıktan sonra görmemem için arkasına saklar ki." Ama sözü bitince anında modu düştü.

Sıkıntıyla odada göz gezdirdi. Ardın bana endişeli bir şekilde sordu.

"Bak saçma gelebileceğini biliyorum ama ya başlarına birşey geldiyse?" Omzunu sıvazladım ve güven verircesine konuştum.

"Eminim hepsi iyilerdir. Bildiğim kadarı ile bir tanrı okadar kolay ölmez." Aklıma gelen şeyle kafamı sıvazladım

"Aslında tanrılar ölür mü ki?" Bana sus artık der gibi bakıp işlerine döndü.

Uzun bir süre jane'e yardım ettikten sonra yatmak için odama çıktım.

________________________

Gece mışıl mışıl uykumdan salondan gelen seslerle uyandım. Korkarak yataktan kalktım. Komidinin üstündeki vazoyu alıp salona ilerledim. Tanrı aşkına korku filmlerinden klişe bir sahne yaşıyordum şuan.

Kapıdan gizlice baktım. Işık açık değildi ve odada iki tane insan silületi vardı. Gerçi bunlar insansa biz neyiz...

Kapıya en yakın olanına vazoyu gelişi güzel salladım. Ama flash misali ben vurmadan vazoyu tuttu ve sırtımı göğüsüne yasladı.

Lanet! Ölmek için çok gencim.

Arkamdan gelen ilahi kahkaha ile duraksadım. Sesli mi düşünmüştüm Ben?
Işık açılınca beni tutan kişiyi görmek için kafamı kaldırdım. Kaldırmam ile mükemmel yakışıklı bir çehre ile karşılaşmam bir oldu

Ben hala anlamaya çalışırken jane şaşkınca arkamıza bakıyordu.

"Thor!?"

____________________________

" Yani kısacası temelli olarak buradayız. Kalmak için bir yer ayarlamayı planlıyoruz. Şuanlık olmadığı için sana geldik"

jane mutlu gibiydi. Tabiki nacizane görevim olan dost sinirlendirme görevimi üstlendim

"Ah ne tesadüf erik ve jane evimi kurban ettikleri için ben de bu dejavuları yaşamıştım."

Jane'in bakışlarını görünce görevi siktir et deyip, göz teması kurmadan 360 derece dönüş yaptım.

"Yani kısacası yarın ev bakmaya gidicem isterseniz hep beraber gidelim."

Thor onaylayan bakışlar atarken loki ise sırıtarak bana bakıyordu.
Ona dil çıkardım ve İyi geceler dileklerim ile odama göçüş yaptım.

Yatağa kendimi atıp uyumaya çalıştım ama uyku tutmuyordu.

Kapı aniden açılınca korkudan yataktan düştüm.
Ben aklıma gelen küfürleri sıralarken loki beni kaldırmak için geldi.

Anlamsızca ona bakarken izah etmek için söze girdi.

" jane ufak bir deneye kurban gittiğini söyledi."
Bayağı ufak canım.

Devam et der gibi baktım.

" yan etkileri sonlandırabilirim." Neğ

"Gerçekten mi?"

Evet anlamında kafa salladı. Yatağın kenarına oturdu. Ben de yanına oturdum. Bana doğru döndü

"Yapabilmem için yakın olmamız lazım" dedi ve dizime otur der gibi hafifçe dizine vurdu.

Heyecanla ona baktım. Yani yakışıklı bir adam anneanne misali "otur bakem dizime" gibi imalarda bulunsa siz de heyecanlanmaz mısınız?

Belirli bir süre suratına baktım. Sonra kafamı kendime gelmek için salladım.

Heyecanla ve hafifçe dizine oturdum. Elini karın bölgeme koydu. Aniden elinden sarı bir ışık belirdi.

Sanki sihir gibiydi.

Ben şaşkınca eline bakarken o ise gülümseyerek bana bakıyordu. Elindeki ışık kümesi yavaşça soldu.

Ardından birbirimize bakmaya başladık. Çok güzel gözleri vardı.

Jane aniden kapıyı açınca bizi o şekilde gördü.
Hızla ayağa kalkıp jane'e bakmaya başladım.

"Ov yanlış bir zamanda geldim galiba" olanları anlatmak için söze başlayacakken cevap verme fırsatını vermeden odadan çıktı.

Loki'de ardından kalkıp kapıya doğru yürüdü. Kapıyı açmadan önce bana piçimsi bir şekilde döndü ve çıldıracağım birşey söyledi.

"Aslında çokta yakın olmamız gerekmiyordu."

Arkasından elime gelen ilk şeyi fırlattım. Ama keşke atmasaydım. Attığım şey siyah bir südyendi.

Şirince gülümsedi ve karşılık verdi

"Üzgünüm bebeğim ama beni burda tutmak için daha fazlasını yapman lazım" bunu demesi ile saldırmamam için kapıyı hızla kapadı.

Bebeğim mi dedi o?

______________________

Arkideşler aslında şuan hazırlanmamış 4 bölüm var. 1 tanesi peter parker acaba diyorum ki ona devam hikayesi mi yazsam yoksa farklı bir konu mu ele alsam?