Make Love

Twelve

He open the door para makapagbihis na kami. We shower together.
It's almost two months na magkasama kami. We act as if we are newly weed.

He handed me his white big shirt at yun na yung isinuot ko.

“I'll prepare our dinner.”

He kiss my cheek saka siya lumabas ng kwarto. Pinapatuyo ko ang aking buhok gamit ang tuwalya.. Umupo ako sa kama niya na naging kama ko narin.

I saw his phone sa ibabaw ng table.
Pinulupot ko ang tuwalya sa aking buhok saka nilingon ang pintuang sarado. Inabot ko kaagad ang kanyang cellphone.

We are almost two months pero wala pang nabanggit si Zeph tungkol sa buhay niya. Ang tanging alam ko lang ay ang pangalan at gaya koy hindi siya tagarito.

I open his phone and I saw my picture on it. Nakahawak ako ng basket habang ang isang kamay ay nasa sombrero, I was smiling widely, kitang tinatangay ng hangin ang aking buhok.

Napangiti ako sa nakita, nakakakilig palang maging wallpaper ano?
I tried to swipe it pero may password. Huminga ako ng malalim. I am a bit worried. Ayaw niya bang ma-open ko ang cellphone niya at talagang may password pah. Ayaw niyang may makita ako sa cellphone niya?

Nilagay ko nalang pabalik ang phone niya sa table at tinapos na ang pag papatuyo ng buhok.

Umilaw ang cellphone niya, nilingon ko muna ang pinto bago inabot ang kanyang cellphone.

May text iyon.

-Mom-

Son, umuwi kana Lyr.......

Yun lang ang nabasa ko dahil di ko naman ma-open ang message dahil may password.

I hear a knock kaya mabilis pa sa alas kwatro kong ibinalik ang cellphone niya. Bago bumukas ang pinto ay nagkunwari kaagad akong pinapatuyo ang aking buhok.

Nilingon ko siya.

“let's eat.” aniya.

Tumango ako at tumayo na, pilit kinakalma ang sarili sa kabulastugan kong ginawa kanina.

When I reach him ay kaagad pumulupot ang kamay niya sa aking bewang. Hobby niya to.

He is sweet and caring pero kahit ganun ay ngayon lang sakin bumagabag ang kanyang pagkatao.. Bakit pakiramdam ko ay may tinatago siya sakin? We are almost two months at sa panahong yan ay wala siyang nabanggit sakin kahit kunti man lang patungkol sa buhay niya.

“may problema ba belle?”
Di ko akalaing halata na pala ang mga kinikilos ko kaya agad akong ngumiti saka umiling. Kumakain kami ng dinner na inihanda niya.

“did you turn on your phone?”

Umiling ako. Di makatingin sa kaya kunwariy busy sa pagkain. Parang sumisikip ang puso ko sa naiisip, paniguradong ina niya ang nag text sa kanya. Pinapauwi na siya at sa nakikita ko, makulit siya oo! pero pakiramdam ko ay masunurin siyang anak. Kung uuwi na siya.. Paano ako? Ma-iiwan nanaman ba ako?

I hear him sigh.

“did you miss your family already?”

Sinulyapan ko siya sandali. Yes I miss them pero hindi iyon ang nagpapalungkot sa akin ngayon pero tumango pa din ako.

He sigh.

“I see.”

Tahimik kaming kumakain, ramdam ko ang pasulyap-sulyap niya sakin. Pinapakiramdaman ako.

Nagpresenta akong maghugas, sa una ay umayaw siya pero pumayag din naman. Habang naghuhugas ay yumakap siya sakin sa likod. I smile when he kiss my cheeks.

“wag mo ko iwan belle.”
He whisper it. Imbes na matuwa ako ay parang nilukot pa ang aking puso sa sakit.

I won't leave you Zepherus... I won't.. Pero paano ako? I know.. You will leave me for sure!

I breathe heavily.

“I won't” I answer.

“sasama ako sayo pagkauwi mo.” aniya.

Napatigil tuloy ako sa paghuhugas. Sasama siya sakin pag-uwi ko? Bakit? Alam ba ng pamilya niya na may kasama siya sa condo niya? Na may kinakasama siyang babae?

“your family?” I ask.

He kiss seductively my neck, napabuntong-hininga tuloy ako.

“they will understand.” then he continue kissing my neck. Inabot ko ang gripo para tapusin ang paghuhugas but he stop my hand from doing it.

“sa kwarto na tayo, ako na jan bukas.” I bit my lower lip. Ang manyak niya pero gusto ko naman.

I feel something at my back. Napangisi ako, I am proud dahil nagagawa ko yan sa kanya. Kahit naka T-shirt ako ng malaki nagagawa ko padin yan sa kanya. But I suddenly remember about his phone kanina. Ang text ng nanay niya, bumabagabag sa aking isipan iyon. Maraming tanong sa aking isipan ang gusto kong masolusyonan, gusto kong itanong sa kanya but I am afraid that he might get mad at me.

Pero kung di ako magtatanong ay baka mas lalo lang akong umasa ng husto.

His hand is sexually touching my body, di ko magawang mag react sa ginagawa niya sa aking katawan, di padin nawawala sa aking isipan ang mga tanong ko.

Paano kung may asawa na pala si Zepherus o girlfriend? Paano kung ayaw sakin ng mga magulang niya? Ni hindi ko alam kung taga saan talaga siya? Nalaman ko lang ang pangalan niya dati dahil sinabi niyang siya si Zepherus. Paano kung di naman pala totoo? Na tulad ko ay gumagawa lang din siya ng kunwariy pangalan niya? Ni hindi ko alam ang pangalan ng magulang niya.
Bakit ganun? Mabibigo nanaman ba ako? Teka.. I forgot, wala pala kaming relasyon.

Tumigil siya sa pag halik ng maramdamang wala akong response.

He stared at me.

Nagtama ang aming mata, his brown eyes is telling me something. Di ko alam kung takot ba ang nakita ko sa mata niya kanina.

“what is your problem belle?”
Malumanay ang boses niya. I feel sick. My feelings makes me feel sick. Nawawalan ako ng gana.

“tell me.”

Hinawakan niya ang aking pisngi. I can't stare at him.

“you make me scared.”
He said.

“I'm scared too zeph.”

Napatitig siya sa mata ko.

“I'm scared that one day magigising nalamang ako sa panaginip na to.. This is too good to be true. You're too good to be true ”

He smile.

“I am real Belle.. I am real.. I won't leave you”

He kiss my forehead. I smile.

Bakit ganito? Isang salita lang niya nakalimutan ko na ang ipinagmamaktol ko kanina.

-don't forget to vote and share guys.. Comment na din hahaha, we're almost in the climax 😂❤️ enjoy reading and god bless to us-