~BÖLÜM 1~

2.1K 19 0
                                    

Sabah erkenden konakta kahvaltı telaşı başlardı. Konak iki katlı Diyarbakır da ki diğer konaklara göre ufakti. Konağın sahibi Diyarbakır da hatırı sayılır bir aganindi. Devran ağa iyi kalbi ve çocuklarına düşkünlüğü ile taninirdi. Iki kızı iki de oğlu vardı. Hazel, Mehmet, Cemil, Leyla... Diyarbakır da ki  ağaların çocukları doğdukları anda yazılı olmayan o töre kurallarına ayak uydurup yaşamayı öğrenirler. Devran aganinda çocukları öğrenmişlerdi. Her duruma seslerini çıkarmadan uyum saglarlardi. Biri hariç. "Leyla". Evin en küçüğü olduğu için babası ve annesi tarafından hep simartilmisti. Babası Ankara ya okumaya yollamış ama buraya gelince çalışmasına izin vermemişti. Leyla Diyarbakır da sicakkanligi sevecenligi güzelliği hiperaktifligi ve ne kadar gizlemeye çalışsa da feministligiyle taninirdi.

Her sabah gibi o sabah da kahvaltı hazırlandı. Tüm aile tam kadro sofrada sessiz sakin kahvaltısını yaparken Devran ağa sessizliği bozdu ve o andan itibaren tüm aile o sessizliği ozleyecekti.

"Dün akşam Ahmet aga yla karşılaştım" diye konuya girdi Devran Ağa. "Oğlu Ayaz ağa evelenecekmis.Yarın konağa gelmemizi istedi.Ağaların kızları arasında Hanimaga secim yapacakmış. Bizim kızları da görmek isterler.Hazırlık yapın. " Leyla bunu duyunca yerinden fırlayıp "Ben hiç bi yere gelmem ne demek ya beni kimse karpuz seçer gibi secemez kusura bakma baba." diye cemkirince ilk defa babasından büyük bi tepki görüp ilk defa susmak zorunda kalmıştı. Odasına gidip annesini çağırdı. "Anne ben daha hazır değilim nasıl olacak.Ablamin tam yaşı o gitsin lütfen beni es geçin noluur" annesi önce bu haline üzüldü. Annesi de korkuyordu onun seçilmesinden çünkü gayet iyi biliyordu ki o yapamazdı bi yuvayi hele de Mardinin en büyük aşiretinin tek agasiyla evliliği.  "Bak kızım orda bir sürü kız olacak hanimaga belki seni seçmez. Ama babanı da anlamalıyız Ahmet ağa bu hayır diyemezsin koskaca Mardin en büyük aşiret sen hazirlan yarına hayırlısı degilse olmaz zaten güzelim benim" diyerek annesi odadan huzursuz bi şekilde çıktı. Leyla yine düşünceleriyle odada yalnız kaldı. Sonra belki de annem haklıdır dogru olan budur diye düşünerek uykuya daldı. Her ne kadar töre karşıda olsanız töre her zaman vardı ve varlığını sürdürecekti.

UNUTULMUŞ BİR MASALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin