UNUTULMUŞ BİR MASAL

~BÖLÜM 7~

Şirkete ilk girdiğimizde daha az ihtişamlı bi yer beklemiyo değildim. Ama karşılaştığımız ilk kişiyle birlikte ufak çaplı bi şok geçirmiştim. Ayaz bir anda durup

"Bu eşim Leyla Nurhan Bey bugün revirde işe başlayacak olabilecek her sıkıntısında ona yardımcı olmanızı istiyorum.Tâbi benim eşim olduğunu unutmadan hareket ederseniz sevinirim" dedi. Kocama bak sen ne kadar da kibardi. Ayaz sözünü bitirince Nurhan elini uzatıp "Tanistigima memnun oldum Leyla Hanım" diyip pis pis sırıttı. Tahmin edildiği gibi Nurhan la önceden tanisiyorduk. Önce beni istemeye gelmişlerdi daha sonra nişan yapılacağı gün ablami istediğini söylemişti. Tabi babamla kavga gürültü konaktan kovulmustu. Ayaz Nurhan in nasil biri olduğunu biliyordu ki karim olduğunu unutma demişti. Ayaz a bunu anlatma gereği duymuyordum. Zaten geçmişte kalmıştı. Nurhan ile öyle aşk meşk olmadığı icinde gözümde bi önemi yoktu. Ama Nurhan şirkette her türlü malzeme işinden sorumlu olduğu için sık sık görüşmek zorunda kalacak gibiydik.

Revire geldiğimizde burası da beklediğimden daha büyüktü. Ayaz bana rehberlik etmesi için Nurhan ı bırakmıştı. Daha sonra "Kendine dikkat et. Bişey olursa odamı gösterirler sana. İlk iş günün kolay gelsin" diyip gitti. Onun bu düşünceli halleri çok hoşuma gidiyordu. Ama onun için sıradan şeylerdi bunlar belliydi. Nurhan herşeyi anlattıktan sonra masanın önündeki sandalyeye oturup

"Ee Leyla nasil gidiyo evlilik?" dedi.

"Seni hiç ilgilendirmiyo"

"Aa yapma lütfen iş arkadasiyiz biz."

"O zaman sizli bizli konuşmayı tercih ederim.Özel hayatımda sizi hiç ilgilendirmiyo"

"Eski müstakbel nisanlin ile aynı yerde çalışmak senin için zor olacak üzgünüm" diyip odayı terk etti. Sinirlerim tepeme çıkmıştı. Nasıl biri bu kadar yüzsüz olup beni tehdit edebilirdi. Odada bi kaç eşyanın yerini değiştirip bilgisayar ile uğraşmaya başladım.

Öğle yemeği vakti geldiğini farketmemistim. Ta ki Ayaz kapıyı tıklayıp "Vaay iş aşkı ha. Yemeği bile unuttun.Hemde kahvaltı yapmadın bugün" diyene kadar. "Farketmemisim yemeğe mi gidiyorsun? "

"Gidiyoruz." dedi an sevinçten havalara ucacaktim. Şirketin hemen arkasinda bi lokantaya gittik. Tüm iş arkadaşları oradaydı. Hepsi ile tek tek tanıştım. Siparişleri vardikten sonra sessizce otururken Ayaz arkasından bi hediye paketi çıkarıp bana uzattı.

"İlk iş hediyen benden"

"Sen zaten bu işi bana en büyük hediye olarak vermiştin. Teşekkür ederim" diyip aceleyle paketi actim. O da kocaman gülerek beni izliyordu. Açtığımda bembeyaz bi önlük vardı. Evet onlugum yoktu. Tekrar teşekkür edip gelen yemeklerle meşgul olmaya başladık. O sirada sarı saçlı siyah platform topuk giymiş çok guzel bi hatun masaya gelip Ayaz ın kulağına biseyler söyleyip gitti. Kiskanmistim. Ama belli edemiyordum. Masada ben varken ne bu samimiyet. Toplumda kulaktan kulağa konuşulmaz bi kere. Yemek bitince kalktigimizda dayanamayıp "O kadın kimdi? Hani masaya gelen" diye soruverdim

"Sekreterim bi kac dosya istemiştim onları söyledi. "

"Kulağına söylemesine gerek yoktu."

"Kiskandiniz mı küçük hanım yoksa"

gözlerimi devirip ne alakası var bakışı attiktan sonra Ayaz dan ayrılıp revire geri döndüm

Akşam eve döndüğümüz de akşam yemeği yiyip direk odaya geçtik. Ayaz hiç bi zaman eve is getirmezdi. Bundan gayet memnundum. Ama film izlemeyi çok seviyordu. Yine film izleyecekti. Bende onunla izlemek istediğimi söyleyip yanına oturdum.

Sabah uyandığımda üzerimizde bi battaniye Ayaz da bende koltukta uyuyakalmistik. Ayaz in eli belimde benimse başım gogsundeydi. Nolur şu an hiç bitmesin diye dua ederken Ayaz uyanıp beni üzerinden itti. Evet bildiğiniz cüzzamlı gibi beni itti. Tâbi bozuldum. Ama yine belli etmedim. Aceleyle hazırlandık. Kahvaltimizi yapıp şirkete girdik. Sabah yine bi çok kisiyle konuştu Ayaz. Ama bu sefer onu beklemeyip direk revire gittim.Yinede "Dikkat et kendine öğle yemeğinde bekle.Benden habersizde bi yere gitme sakın" demeyi ihmal etmedi. Tam odaya girip Ayaz in hediyesi onlugu giyip mutlu mutlu takiliyordum ki Nurhan geldi. Yine oturup boş boş konuşmaya başladı. Bu sefer cevap vermiyordum. Tam ayağa kalkıp ilaç dolabina gidecekken beni kolumdan tutup duvarla kendi arasına aldı.

"Naptigini saniyorsun sen Nurhan çabuk bırak beni güvenliği çağırırım"

"Bi dene istersen. Ayaz Aga nin esi ikinci günden olay çıkarıyor. Hemde eski müstakbel nişanlısıyla"

"Sana beni bırak dedim senden korkmuyorum" diye cirkeflesirken kapı açıldı. Ve ıçeri Ayaz ın girmesiyle kıyamet koptu. Önce beni üzerimdeki onlukten tutup kenara itti. Sonra da Nurhan hakettigi yumruğu aldı. Onlugum yirtilmisti. Aglamamak için o kadar zor tutuyordum ki. Onlugumle ilgilenirken Ayaz onlugu üzerimden çıkarıp beni kolumdan sürükleyerek arabaya bindirdi. Aetik kendimi daha fazla tutamayıp ağlamaya başladım.  Hüngür hüngür aglamiyordum. Ama onlugum yirtilmisti.

"Iste bu yüzden hiç bi yerde çalışmanı istemedim. Nurhan ilk günden sana bunu yapma cesaretini nerden buldu? Yoksa önceden gelen bi alışkanlık mi?"

 

BÖLÜM HOŞUNUZA GITTIYSE VOTELERINIZI EKSIK ETMEYIN. YENI BÖLÜM HAZIR BU BÖLÜM BIRAZ DURSUN. DIGERINI DE YAYINLAYACAGIM. :))))