BULLSHIT

BELLA - YAKALAMAK

Sinirden ve korkudan titriyordum. Beşparasız bilmediğimiz bir şehirde ne bok yiyecektik? Kendimi toplamak için biraz bekledim.

"Yürüyelim." dedim. "Burada beklemenin bir faydası yok. Belki Staten Island'da o orospu çocuğunun izini bulabiliriz. Bize adını vermekle ilk hatasını yaptı."

Emma yerinden kalktı ve pantolonunu sildi. "Gerçek adı olduğu ne belli?"

"Başka bir planın var mı Prenses?"

Ne Emma'nın ne de benim tartışmaya halimiz vardı. Orta hızla yola koyulduk. Yolculuk bizi zaten yormuştu. Adımlarımız zaman zaman kaldırımdan taşıyordu. Beş kilometre daha yürümek zorundaydık. Otostop çekmeye de cesaretimiz yoktu. Paramızı almışlardı. Sıradaki ya organlarımız ya da bedenimizdi.

"İlk kez sokakta kalıyorsun değil mi?" dedim.

"Evet. Sen daha deneyimli gibisin."

"Pek sayılmaz. Babamdan kaçmak için bir yoldu. Ama hep geri dönmek zorundaydım. Artık dönmeyeceğim gibi ha?"

"Sana itiraf etmem gereken birşey var."

Gözlerine baktım ve konuşmasını bekledim.

"Beni New Yorumda tek başıma bırakman ihtimalini göz önünde bulundurarak südyenime 500 dolar kadar sıkıştırdım."

Emma elini göğsüne atıp parayı çıkardı. 500 dolarla hayatta kalmayı mı planlıyordu? Yinede iyi yapmıştı. Onu bırakmam bir olasılıktı.

"Güzel. Bizi bir kaç gece idare eder. Ama daha fazlası gerekecek."

"Bir motel bulalım. Daha sonra bir garsonculuk ya da bebek bakıcılığı, köpek gezdirme, barmenlik... Bilemiyorum iş bulalım ve avans (Parayı erkenden almak.) alalım." dedi Emma.

"Tabii önce o şerefsizi bulacağız." Sesim öfkeden titriyordu.

Staten Island'a vardığımızda soluklanmak için bir kafeye girdik. Bir garson için elimi kaldırdım ama kimse gelmedi. Bu iyi bir fırsattı. Kimlik kartında "Gimmy" yazan kır saçlı bir adam yanımıza geldi.

"Üzgünüm bayanlar biraz yoğunuz. Ne istemiştiniz?"

"İş!" diye atıldım.

"İş mi? Garsonluk için mi? Bu harika. İyi kimselere benziyorsunuz." Gimmy bize iki kağıt parçası uzattı. "Bunlar iletişim bilgileri için bir adres. Haftalık ücretimiz, 200 dolar. Bahşişler dahil."

"Harika." dedim.

Gimmy iki kalem uzatıp bizden uzaklaştı.

"İlk günden bir iş bulmamız büyük şans." dedi Emma.

"Kesinlikle. Ama ağırdan alalım. Güven konusunda kesinlikle problemlerimiz var."

"Ağırdan almak mı? Kalacak yerimiz yok Bella. Şunları dolduralım ve avans isteyelim."

"Verecek mi dersin?"

"Başka şansımız yok."

Adım soyadım yaşım doğum yerim gibi klasik şeyleri geçtikten sonra telefon numaramı ve sahte baba ismimi yazdım. Emma'yı da bu konuda uyardım. Artık eski hayatımızdan kimse olmayacaktı. Adres kısmı dışında hepsini doldurduk. Gimmy'i bulup listeleri teslim ettik. Gimmy listeleri inceleyip bize döndü.

"Adres kısmı boş--"

"Evet," diyerek Emma araya girdi. "Sizden alacağımız avans ile bir adresimiz olacak. "

"İlk günden avans mı istiyorsunuz? Korkarım yapamam. Sizi pek tanıdığım söylenemez."

"Kesinlikle haklısınız. Aslına bakarsanız. New York'a bu sabah vardık. Aldığımız avansla kalacak bir yer bulacağız."