BULLSHIT

EMMA - TACİZ

Arkadaşlar hikayeyi askıya almayı planlıyordum. Daha sonra kendime bir program yaptım. Böylece okuyucularımın artacağını düşünmüştüm. Biraz işe yaradı ama yeterli gelmedi. En az bir-iki arkadaşınıza önermeniz hikayemi daha güçlü kılar. O moralle daha iyi bölümler yazacağıma inanıyorum. Okuyucularınıza güvendiğiniz bir hikaye ya da okuyacağına emin olduğunuz bir Wattpad arkadaşınız varsa onlarla paylaşmaktan çekinmemenizi önemle vurguluyorum. İlginiz için çok teşekkür ederim. c(:

Dün gece gördüklerimi düşününce midem bulanıyordu. Zavallı Nico. Tom dişlerini kaşıdığı arabasını bana uzattı. Arabasını alıp tekrar ona verdim ve dişlerini kaşımaya devam etti. Roxy, Küçük Tom'un mamasını getirdi. Mama ezilmiş meyvelerden oluşuyordu. Roxy, oyuncak arabayı Tom'dan aldı ve mama önlüğünü bağladı.

Minik kaşığını doldurup Tom'un ağzına koydum. Mamanın bir kısmını dudaklarına ve küçük çenesine bulaştırdı. Kaşıkla manasına suratından sıyırıp yedirmeye devam ettim.

"Dün için," dedi Roxy. "Çok teşekkür ederim. Yani... İşim elimdeki tek şey. Gururum yüzünden sokakta kalamazdım."

"Anlıyorum. Önemli değil." dedim sırıtarak. "Dert etme."

Dün çocuklar gelmeden önce Chris'in bana yaptığı tacizde sessiz kalmıştım. Logan'ın yapacaklarını düşündükçe korkuyordum. Tom mamasını bitirdiğinde esnemeye başladı. Suratını ıslak bir mendille sildim ve beşiğine yatırdım. Roxy'i onu sallaması için tembihledim ve çantamı alıp aşağıya indim. Joe müzik çalara bir CD takıyordu. Sesimi duyunca bana döndü.

"Gidiyor musun?" dedi.

"Evet."

"Ben dün olanlar için gerçekten üzgünüm. Chris'i durdurmalıydım."

"Ama durdurmadın." dedim.

Joe ellerini pantolonun cebine soktu. "Hurt'a söyledin mi?"

"Hayır." dedim ve kapıya doğru yöneldim. Joe kolumdan çekti ve beni duvara yapıştırdı. Bu kadarı fazlaydı. Suratına bir tokat attım ve onu geri ittim. Kapıyı arkamdan sertçe kapattım. Nesi vardı bunun? Bir taksi çevirip evi tarif ettim. Hayallerimiz için buna katlanmak zorundaydım. Ama Joe bana bir daha dokunursa canını yakacağımı biliyordum.

Bella gerçek babasını bulmuştu sonunda. Ya ben? Anneme dair en ufak bir iz bile yoktu. Onu bulmak istiyordum. Nereden başlayacaktım? Hurt'lardan yardım alabilirdim ama Logan'ın soyadını kullanmak istemiyordum.

Arabadan indim. Bella kollarını kavuşturmuş bahçedeki ateşi izliyordu.

"Ne yapıyorsun?" diye sordum.

"Gülleri yaktım." dedi. "Bir tane gül, hatıra kutumuz için yeterli olacaktır."

Beyaz bir gülü bana uzattı. Gülü aldım ve beraber ateşi izledik.

"Annemi bulmak istiyorum." dedim.

"Bulacaksın. Henüz vakit var. Aceleci olma. Belki Robert gibi o da seni bulur."

"Acaba nasıl biri?" dedim. "Bana benziyor mu? Müzikle ilgileniyor mu? Zeki mi? GÜzel mi?"

Bella "Kendini övmeye başladın." dedi gülerek. "Giderek bana benzediğin ortada."

Güldüm. "Acıktın mı?"

"Hayır. Bugün üzerimde bir halsizlik var. Biraz dinleneceğim." dedi ve yanındaki su dolu kovayı sönmekte olan ateşin üzerine boşalttı.

"İyisin değil mi?"

"Yorgunluktandır. Jungle bugün beni biraz yordu." dedi gözlerini kısarak.