[1]Destiny of love (end)

ตอนที่3

"ฟรุ๊ตเราเลิกกันเถอะ" เสียงของ ผช คนนึงดังขึ้นทำเอาร่างของสาวน้อยที่ถือกล่องของขวัญอยู่ค่อยๆทรุดลงอย่างช้าๆ

"พี่วินพูดเล่นหรอ จะแกล้งฟรุ๊ตใช่มั้ยวันนี้เป็นวันครบรอบ8เดือนของเรา ฟรุ๊ตจำได้" ฟรุ๊ตพูดด้วยเสียงสั่นๆรอยยิ้มที่เธอเผยมาไม่ได้แสดงถึงความดีใจเลยสักนิด

"ฟรุ๊ตพี่เบื่อเธอแล้ว"

"พี่เบื่อเธอแล้ว"
"พี่เบื่อเธอแล้ว"
"พี่เบื่อเธอแล้ว"
"พี่เบื่อเธอแล้ว"

"เฮือกกกก" ฟรุ๊ตลืมตาขึ้นอย่างตกใจพรางหอบถี่ๆแล้วค่อยๆหันมองไปรอบๆเมื่อพบว่ามันคือห้องนอนของเธอ

"ฝันหรอเนี้ย เห้อ.....ทำไมเราต้องมาเจอกันด้วยนะพี่วิน" ฟรุ๊ตได้แต่ถอนหายใจแล้วลุกจากเตียงเพื่อตรงไปยังห้องน้ำของตัวเอง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ฟรุ๊ตพาร์ท...........

วันนี้เป็นอีกวันที่โครตจะร้อน ให้ตายเถอะเมื่อไหร่กิจกรรมรับน้องจะจบสักทีนี้จะสองอาทิตย์แล้วนะ

"เอาไงดีกลุ่มเราขาด2คนวะ" ไอ้พีเคพูดขึ้น งานหยาบแล้วไงเหลือเวลา2นาทีถ้าไม่ครบก็ต้องเต้นอีก ฉันรีบกวาดสายตาไปรอบๆก่อนจะหยุดที่ ผญ คนนึง

"สายลม สายลมเธอยังไม่มีกลุ่มใช่มั้ยมาอยู่ด้วยกันนะ" ฉันรีบตะโกนถามอย่างรนๆ

"อืม แต่ว่าเธอแน่ใจหรอว่าจะให้ฉันอยู่ด้วย"  สายลมพูดพรางมองรอบๆเพราะคนอื่นๆต่างพากันมองมาที่ฉันไม่ต่างจากกลุ่มเพื่อนฉันเอง

"อืมแน่ใจดิ ปะ ขาดอีกแค่คนเดียว" ฉันรีบจูงมือสายลมไปด้วยเผื่อหาอีกคนทันที เอาไงดีเนี้ยยังขาดอีกตั้งคนหนึ่ง

"ขอโทดนะครับ เราขออยู่ด้วยได้มั้ย" จู่ๆก็มี ผชคนนึงเดินมาหาฉัน

"ได้ๆครบแล้วรีบไปนั่งกันเถอะ" ฉันกับคนอื่นๆในกลุ่มรีบพากันไปนั่งเป็นวงกลมทันที

"หมดเวลาแล้วนะครับ น้องๆที่ไม่มีกลุ่มหรือสมาชิกไม่ครบเชิญออกมาข้างหน้า ส่วนน้องๆที่กลุ่มครบแล้วทำความรู้จักกับเพื่อนนะครับ" รุ่นพี่พูดขึ้น ตอนนี้ฉันมองไปรอบๆซึ่งฉันรู้จักเกือบครบทุกคนแต่ยกเว้น ผช ที่พึ่งมาขออยู่กลุ่ม

"งั้นฉันขอแนะนำตัวนะ ฉันชื่อฟรุ๊ตนะอยู่ออกแบบปฏิมากรรม ส่วนนี้ชารีน ไทเกอร์แล้วก็พีเค อยู่สาขาเดียวกันกับฉัน" ฉันเอ่ยแนะนำตัวเองแล้วก็เพื่อนๆในสาขา

"หวัดดีจ๊ะ" ชารีนพูดพรางยิ้มออกมาส่วนไอ้พีเคกับไอ้เกอร์แค่ยิ้มนิดๆ

"ฉันชื่อสายลมนะอยู่ออกแบบแฟชั่น" สายลมยิ้มออกมานิดๆ

"ผมชื่อพาคิณอยู่ออกแบบภายใน" ตอนนี้คนต่างๆพากันมองที่กลุ่มเราคงเป็นเพราะไอ้เกอร์กับพาคิณแน่ๆเพราะทั้งคู่คือตัวแทนของคณะในการแข่งเดือน ส่วนดาวก็คือสายลมกับสายน้ำ บอกเลยว่าเป็นคู่พี่น้องที่สวยกันทั้งคู่จริงๆถึงหน้าจะไม่เหมือนกันสักเท่าไหร่ก็เถอะ

"งั้นเราก็เป็นเพื่อนกันแล้วนะ" ฉันพูดขึ้นเพื่อไม่ให้บรรยากาศดูเงียบจนเกินไป

"สวัสดีครับพี่ชื่ออัศวินเรียกว่าพี่วินก็ได้ พี่จะมาเป็นพี่กลุ่มของกลุ่มนี้นะครับ" ฉันหันมองผู้มาใหม่อย่างตกใจ

"เห้ยกลุ่มนั้นแมร่งมีแต่งานดีๆ " เสียง ผญ กลุ่มข้างๆดังขึ้นแถมสีหน้ายังมองแบบโครตจะเหยียดอีก

"หน้าแมร่งเป็นเหน็บชารึไงวะ" สายลมพูดขึ้นเสียงดังทำเอาฉันเผลอหัวเราะขึ้นรวมถึงคนอื่นๆด้วย

"ฮ่าๆ" เสียงของพวกเราดังขึ้นนิดๆ

"พี่ว่าพวกน้องหยุดหัวเราะก่อนที่ไอ้เวรที่แหกปากอยู่นั้นจะเข้ามาด่าดีกว่านะ" พี่วินพูดพรางชี้รุ่นพี่ที่เป็นเหมือนผู้นำกิจกรรม

"อะนี้คือเชือกสีกลุ่มน้องเอาไปผูกกันคนละเส้นนะ" พี่วินยื่นเชือกให้คนอื่นๆยกเว้นฉันแต่เค้ากลับเดินมาตรงหน้าฉันแทน

"เดี๋ยวพี่ผูกให้" ฉันได้ยินที่เค้าพูดนะ แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง

"ไม่เป็นไรฉันผูกเองได้" ฉันเตรียมที่จะแย่งเชือกมาจากพี่วินแต่เค้ากลับชักมันออกทัน

"ไม่ พี่จะผูกให้อย่าดื้อได้มั้ย" เค้าพูดออกมาเสียงดังทำเอาคนอื่นๆต่างพากันหันมอง

"ฟรุ๊ตถ้าไม่อยากให้พี่เค้าผูก เดี๋ยวฉันผูกให้ก็ได้" จู่ๆคิณก็ดึงมือฉันแล้วผูกเชือกข้อมือแล้วหันไปมองพี่วินด้วยท่าทีกวนๆแถมยังยิ้มมุมปากอีก ส่วนพี่วินก็จ้องพาคิณตาเขม่งเลย คนรอบๆก็เริ่มพากันซุบซิบฉันไม่ชอบเหตุการณ์แบบนี้เลยจริงๆหรือมันเรื่องอะไรกัน

#ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่าาาาา วันนี้มาลงให้สองตอน😊😊😊