[1]Destiny of love (end)

ตอนที่23(สายลม-พาคิณ)

สายลมพาร์ท..........

"อะอืมมม" ฉันรู้สึกเย็นๆที่หน้าตัวเอง
สาวใช้คงขึ้นมาเย็นตัวให้ฉันละมั้ง แต่นี้ฉันเผลอหลับไป

"ตื่นแล้วหรอ" เสียงของพาคิณงั้นหรอ ฉันคิดไปเองหรอ ฉันรีบลืมตาขึ้นอย่างตกใจ

"เห้ยยยย นายมาได้ไง" ฉันกระเด้งตัวอย่างตกใจ เค้าเข้ามาในห้องฉันได้ไง

"ค่อยๆลุกดิ ปวดหัวมั้ยเนี้ย" เค้าค่อยๆเอามือมาอังหน้าผากของฉันอย่างช้าๆ

"อย่ามายุ่ง ออกไป" ฉันปัดมือเค้าออกทันที

"นี้โกรธกันนานไปแล้วนะ" เค้าพูดด้วยท่าทีนิ่งๆ โกรธหรอ ฉันไม่ควรโกรธรึไง

"จริงๆมันควรเป็นตลอดชีวิตด้วยซ้ำ นายจะมายุ่งกับฉันทำไม" ฉันไม่เข้าใจเค้าจริงๆตอนนั้นเค้ายังทำเหมือนไม่อยากให้ฉันอยู่ใกล้ๆเลย

"ฉันผิดเองที่ทำตัวแบบนั้นแถมพูดคำที่โง่ๆกับเธอ ตอนนั้นฉันแค่สับสน แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันคงอยากอยู่ใกล้ๆเธอ ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหนแต่อยู่กับเธอฉันโครตสบายใจ" เค้าดูจริงจังมากแถมยังยิ้มออกมานิดๆ แต่เค้าคงหมายถึงเพื่อนสินะ

"นายอาจจะสบายใจที่มีฉันเป็นเพื่อน แต่ฉันคงไม่สบายใจ" ฉันไม่สามารถกลับไปเป็นเพื่อนเค้าได้แล้วจริงๆ

"ฉันไม่ได้อยากได้เพื่อน แต่ฉันอยากให้เธอมาเป็นแฟน" นี้เค้ากำลังพูดบ้าอะไร
ทำไมจู่ๆเค้าถึงมาพูดแบบนี้ได้ ในเมื่อเค้าดูจะชอบฟรุ๊ตมาก

"กลับไปซะถ้านายอยากให้ฉันเป็นแค่ตัวแทนของฟรุ๊ต" เค้าแค่เหงาแล้วไม่มีใคร
เท่านั้นแหละ

"ยัยโง่!!!กับฟรุ๊ตความรู้สึกรักมันหายไปหมดแล้ว หายไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าความรู้สึกที่มีให้เธอมันมากกว่าคำว่าเพื่อน" เค้าดึงฉันเข้าไปกอด

"ขอโอกาสได้มั้ย สัญญาว่าจะไม่ทำให้เสียใจอีกแล้ว จะตามใจ เอาใจใส่ทุกอย่างเลยจริงๆ" รู้สึกดีจังกับคำพูดของเค้า แค่นี้ฉันก็เขินแล้วหรอ นายจะรู้ตัวมั้ยว่าทำให้คนอย่างฉันเขินได้

.
.
.
.
.
.
.
.
.

"สายลมวันนี้ไปไหนดี" ฉันหันมองไอ้ ผช
ข้างๆที่นับวันยิ่งตัวติดฉันมากขึ้นทุกวัน

"ไปไหนดีอะ อ่อฉันอยากกินชาบู วันนั้นยังไม่ได้กินเลย" ไม่รู้ว่าคนอ่านจะจำชาบูฉันได้มั้ยนะ แต่ฉันก็ยังอยากกินอยู่

"ได้สิ แต่เธอต้องให้ค่าแรงในการขับรถกับฉันก่อน" ไอ้บ้านี้ชักจะเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวันแล้วนะ

"อะไร ไหนวันนั้นยังบอกว่าจะตามใจฉันไง นายโกหกกันหรอ" ฉันยกเรื่องนั้นขึ้นมาพูดไม่งั้นต้องเปลืองตัวแน่ๆ

"ไม่ได้โกหกสักหน่อย แต่อยากได้พลังงานในการขับรถ ช่วงนี้เรียนก็หนักเราเลยไม่ค่อยได้เจอกัน" เค้าพูดพรางทำตาปริบๆ อย่างว่าก็ฉันลาออกจากมหาลัยนั้นแล้วไปอยู่มหาลัยใหม่ แล้วช่วงนี้ก็อยู่ในช่วงใกล้สอบ งานฉันก็เยอะ

"จุ๊ฟ เลิกบ่นได้แล้วน่า เพราะใครละฉันถึงลาออกจากมหาลัยนั้น" ฉันพูดพรางบีบแก้มคนตรงหน้านิดๆ

"ขอโทดคร้าบบบบ แต่จุ๊ฟเมื่อกี้ไม่พอนะ"
เค้าพูดแล้วค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉันแล้วงับลงที่ริมฝีปากล่างนิดๆก่อนที่จะครอบคลุมปากฉันพร้อมกับแทรกลิ้นร้อนๆฉันเองก็จูบตอบอย่างไม่ลังเล ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเหมือนกำลังลอยอยู่บนความสุขที่ตัวเองไม่เคยมีมาก่อน

#เดี๋ยวคือเค้าให้พลังงานกันแบบนี้หรอ555 วันนี้ลงเรื่องใหม่แล้วนะคะไปอ่านตอนแรกกันได้แล้วนะคะ