Little pervert | Yoonmin

two

Yoongi odasına gittiği zaman her sabah bulduğu notlardan yine bırakılmıştı.

"Bayım, ten renginiz çok eşsiz. Umarım bir gün o teninize dokunabilirim."

Bunu yazan öğrenciyi şikayet ettiği taktirde okuldan atılacağını biliyordu fakat Jimin denen çocuğun olma olasılığına karşılık şimdilik bir şey yapmıyordu, dersleri güzel, son derece parlak öğrenci olması Jimin'i hep kurtarıyordu. Öğretmenlerin konuşmasına kulak verdi Yoongi.

"Jimin her derste uyuyorken notları nasıl böyle olabilir?"

"Zengin çocuğu sonuçta, ailesi hoca tutuyordur."

"O burslu değil mi?"

"Ah evet, Kim Jimin ile karıştırdım."

Anlatılan şeyler Yoongi'yi şaşırmıştı çünkü Jimin, Yoongi'nin dersini her zaman dinlerdi belki de en sevdiği ders matematik olduğu içindi. Yoongi, çantasını aldı ve ilk dersi için sınıfa yöneldi, ders saati olmasına rağmen erkekler tuvaletinden gelen sesler durmasını sağladı. Ayaklarını o tarafa götürdü, kabinden gelen ses kesinleşti ve kapıyı tıklattı. Tahmin ettiği gibi Jimin yine ayıp şeyler yapıyorduve her saniye başka biri ile olması Yoongi'yi şaşırtıyordu. Aynı zaman midesinin nasıl kaldırdığını merak ediyordu, o sırada içeriden tanıdık o ses geldi.

"Tanrım yine mi? Dolu olduğunu duymuyor musun?"

"Jimin, eğer seni yine kötü bir şekilde yakalarsam hoş şeyler olmayacak."

Biraz sonra kapı açıldı ve Jimin dışarı çıktı, içeride ki çocuk kemerini takıyor fazla umursamaz davranıyordu.

"Eğer beni atmak isterseniz yakalamanızın bir önemi yok, bursluyum ben."

"Aileni ara, okul çıkışı seninle bir konuşma yapmamız lazım."

"Ne tür bir konuşma~"

"Park Jimin! KENDİNE GEL!"

Jimin bağırma karşısında yüzünü düşürmüş ve oradan gitmişti, Yoongi bu çocuğu anlayamıyordu. Drsten sonra, öz geçmişine bakmayı not etti.

○○

"Umarım çok uzun sürmez efendim."

"Bir planın mı var?"

"Hayır. Sadece, otobüs bitiyor."

"Seni ben bırakırım zaten ailen ile görüşmem gereken şeyler var."

"Tabi ki! Onları bulursanız ilk önce, onları siktiğimi söyleyin."

"Ne diyorsun sen?"

"Ailem terk etti diyorum."

"Ov, bilmiyordum. Jimin başarılı bir öğrencisin, seni her gün kötü bir şekilde yakalamak istemiyorum. Kendine çeki düzen vermezsen bursun yanabilir."

"Sikimde değil."

"Aptal, ne yapacaksın? Ailenin olmadığını sen söyledin! Bak Jimin hayat çok acımasız bir yer, kendine gelmem gerek."

"Acımasız? Bunu sizden öğrenecek değilim ayrıca siz her öğrencinize iyi davranırken bana davranışlarınız.. İki kişi yakalıyoruz fakat dediğiniz şey sadece Jimin."

Jimin, gözleri dolu bir şekilde baktı Yoongi'ye. Büyük olan ne yapacağını bilmiyordu, bir psikolog değildi fakat küçüğün çok acı çektiği açıkça belli oluyordu konuşmayı bitirerek Jimin'i eve bıraktı. Geldikleri mahalle hayatında hiç görmediği bir yerdi, son derece tehlikeli görünüyordu.

"Jimin?"

"Buyrun efendim?"

"İçeriye göz atabilir miyim?"

Jimin göz devirerek "tabi" dedi. Yoongi içeriye girdiği zaman gözlerini büyüttü. Bu denli tatlı çocuk bu tür bir yaşamı hak etmiyordu. Ev, tek gözlü bir yerdi. Mutfak denilen yer, küçücük ve son derece yıkılmıştı.

"Part time işin mi var?"

"Ah evet."

"Yetiyor mu? Yani kendin yaşıyorsun."

"Kira vermiyorum, aldığım para da yetiyor."

"Ailenden mi kaldı bu ev?"

"Hayır, Sadece ev sahibime kirayı başka şekilde veriyorum."

Yoongi eskisi kadar kızmıyordu Jimin'e. Hayat herkese eşit davranmıyordu, bunu çok iyi anlamıştı Yoongi.