Little pervert | Yoonmin

nineteen

Jimin ilk defa bir sevişmeden sonra utanmıştı. Yanında ki kusursuz adam onu iğrenç görüntüsü ve iğrenç geçmişi ile kabul etmiş, ona sevgi göstermişti. Jimin'in aksine büyüğü, tamamen temiz bir geçmişle sınırlı değildi. Jimin'e göre büyüğü tapılası bir varlıktı. Kimseye göstermediği tarafını görmüştü, mesela iyi derecede piyano çalmasının yanı sıra harika rap yapıyordu. Başlarda ikisini bağdaştırmak zor gelmişti fakat anlamak o kadar da zor değildi. Piyano, zengin aileden geldiği için zorla öğretilmişti. Başlarda sırf ailesi istediği için nefret etmiş, onların sevmediği tarzlara mesela rap müziğe yönelmişti. Fakat sonradan rap onun felsefesi olmuştu. Ayrıca ailesini kaybettikten sonra piyano çalmayı da sevmeye başlamıştı. Her ne kadar ailesi ona zorluk çıkartmış ve hiç sevgi göstermemiş olsa da Yoongi onları hep saygıyla anıyordu. Kalbi öylesine temizdi ki, özellikle basketbol maçlarını izlerken ağzından çıkan kötü sözler yaptığı tek günah olabilirdi. Yani, Jimin böyle düşünüyordu.

"Yoongishi"

"Jiminah"

"Ben, sana teşekkür etmek istiyorum. Şey bana evini açtın, cinsel yönde ki hastalığımı yenmeme yardımcı oldun, sevgi gösterdin. "

"Uh, bunları aştık sanıyordum."

"Bana dokunmak istemediğin hâlde hayatımı normale sokmak için yaptın, öyle hafif bir şey değil."

"Bak Jimin, ben seni her zaman geleceği parlak biri olarak gördüm. Zaten iyi olacağını bildiğim için sana bu denli yardım ettim. Başlarda sana karşı sadece acıma duygusu besliyorumdum fakat sonradan yüzün, tepkilerin bana dünyanın en güzel kareleri olarak gelmeye başladı.. Sen, o kadar güzelsin ki ve bu yüzden yani şey."

"Huh?"

"Yani ben inkâr etmek istiyorum, kabul etmek istemiyorum.."

"Benden mi hoşlanıyorsun?"

"Evet, Jiminah.. Hemde çok."

"Duygularınıza karşılık vermek istiyorum fakat bu imkansız. Lütfen bu kadar nankör oluşumu bağışla."