Little pervert | Yoonmin

three

Hafta sonu yine sessiz ve soluk geçiyordu Yoongi için son günlerde okul içinde Jimin'in yaptığı kötü bir şeye rastlamadığını fark etti, söz dinliyor olması onu mutlu etmişti. Aptalca gülümserken buldu kendini o sırada fark etti yanlış bir şeyler olduğunu, hayır o, Jimin'e aşık değildi sadece, ona yardım etmek istiyordu. Onu o hayattan çekip kurtarmak belki erkek iç güdüsü belki vicdan. Bir şey onu, bunun için zorluyordu belki pişman olacaktı hatta belki Jimin onu soyacaktı fakat Yoongi düşünmeden arabasına bindi. Geçenlerde gittiği yıkık evde durdu. Bir kaç saniye düşünmesi, geri dönmesi için yeterliydi. Arabasını çevirirken görüş acısına elinde bir poşet olan Jimin girdi. Dağınık saçları, siyah eşofman takımı ile son derece tatlı görünüyordu. Yeniden durdu araba fark etti ki zaten park ettiği yerden hiç oynamamıştı. Arabadan inerek evin önünde dikildi.

"Sizi buralarda görmek... Bir şey mi oldu?"

"Evet, bira eşya al hatta eşyalarını boşver bundan sonra benimle yaşayacaksın."

"Efendim, lütfen dalga geçmeyin."

"Jimin, yanlış anlama ama bu duruma dayanamıyorum. Tanrım kim dayanır ki?"

"Siz yanlış anlamayın ama üç günlük acıma ile bu sorumluluğu alamazsınız. Beni yanınıza aldınız diyelim. 1 ay sonra biri ile tanışsanız ne biliyim aileniz gelse ben ne yaparım?  Kusura bakmayın ama zar zor geçiniyorum burada ki işimden çıkarsam yeniden almazlar. Kira desen bir daha nasıl bulayım? "

"Acıma ötesi bir durum ortada ki. Sen,  geleceği güzel olan bir çocuksun sikeyim red edecek halin mi var? Senden hiç bir şey istemiyorum. Sadece bir orospu olma ve ders çalış. Bu kadar."

İkna etmeye çalışırken çok kırıcı olmuştu Yoongi fakat gerçeklerden başka bir şey değildi söyledikleri. Jimin isteksiz olsa da bindi arabaya evden sadece ders kitaplarını almasına izin verdi Yoongi. Eve geldikleri zaman küçük olan, etrafa hayranlıkla bakıyordu. Evin içi son derece toplu ve duzenliydi.

"Yalnız mı yaşıyorsunuz?"

"Hayır artık değil. "

"Efendim size bir hafta veriyorum. Genelde  insanların acıma süresi bir hafta sürüyor."

Yoongi küçüğün dediğine aldırış etmedi. Çok kararlıydı Jimin'e güzel bir hayat sunmaya Jimin, şuanlık misafir odasında kalacaktı yarın kendisine ait bir oda olacaktı elbet.

"Efendim?"

"Yine ne var Jimin?"

"Siz sadece öğretmensiz, bunlar fazla lüks değil mi?"

"Zengin bir ailem vardı."

"Artık yok mu?"

"Maalesef, bende ailesiz büyüdüm diyebiliriz."

Küçük olan sanki kendi hayatı normalmiş gibi Yoongi'nin yalnız büyümüş olmasına üzüldü. Sevgisiz büyümek parasız büyümekten çok daha berbat olduğu bir gerçekti fakat Jimin, ikisini de tatmamış biri olarak seçim yapma konusunda iyi sayılmazdı.