BİR MARDİN HİKAYESİ (DÜZENLENIYOR)

7.bölüm

Berfe kucağındaki oğullarını beşiğe bırakmış Berzana doğru adımlıyordu.

"Allah'ım bu bir rüyaysa beni uyandırma "

Berzan ağa Berfe ye doya doya sarıldı kokusunu içine çekti.

"Gitme Berfe beni sensiz bırakma"

"Ben hiç bir zaman senin olmadım Berzan "

"Ne ! Ne diyorsun sen Berfe ! " Berzan şok içinde Berfeye bakıyordu ne demekti bu?

Berzan ağa "Berfe" diye bağırarak uyanmış bağırmasıyla oğlunu da uyandırmıştı ağlayan oğlunu hemen kucağına alıp ona sıkı sıkı sarıldı üstünde Berfenin kokusunu arıyordu.

"Aslan oğlum benim korkma baban yanında." oğlunu  pış pışlarken bir anda kapı açıldı gelen Zerdaydı.

"Kapı tıklatmayı bilmiyor musun sen?"

"Nereden bileyim senin burada olduğunu? Eve uğradığın var sanki. "

Söylediğine Zerda dahi şaşırırken Berzan bebeği beşiğe bırakıp birkaç adımda Zerdanın dibine girmiş sert bir şekilde kolundan tutuyordu :

"Sen kimsin de bana hesap soruyorsun be kadın?"

"Karınım Berzan ağa"

Bu kadın bu sabah yürek yemişti anlaşılan.

"Sen benim karım falan değilsin! Benim için konaktaki hizmetlilerden farkın yok.  Eğer bir daha bana karşılık verecek olursan o dilini koparırım senin!"

Zerdayı sertçe yere fırlattıktan sonra acıyla ona bakan karısına dönüp:

"Birdaha ben buradayken bu odaya girmeyeceksin "

Diyerek odadan bir hışımla çıktı .

Bir kadın ancak bu kadar değersiz hissettirilirdi.

Zerda düştüğü yerde göz yaşlarına boğuldu .

"Allahım napıcam ben bu adamla."

Fırat kapının önünden geçerken yengesinin ağlama sesini duymuş içeri girdiğinde göz yaşları içinde kalan yengesine içi acımıştı. En günahsız oyken en çok onun canı yanıyordu.

"Yenge iyi misin?"

Fırat gelince göz yaşlarını silmiş gülümsemeye çalışarak kayınbiraderine bakıyor moraran kolunu saklamaya çalışıyordu .

"İyiyim Fırat"

"Neden ağlıyorsun o zaman? Ağabeyim bir öküzlük mü yaptı yine? De hele kafasını kırayım onun "

İkisi de bu söze gülerken Fırat soran gözlerle bakmaya devam ediyordu :

"Yok. Ailemi özledim de biraz ondan" diye geçiştirerek ayağa kalktı.

"Çok kötü bir yalancısın yenge"

"Yengeye yalancı denir mi hiç haydi kahvaltıya inelim" Bu evde Zerdayı gülümseten tek kişi şüphesiz Fırattı . Zerda Boranı kucağına alsıktan sonra kahvaltıya birlikte indiler.

"Rojbaş (günaydın)"

Herkes yerini almış sessiz sakin kahvaltı yapılırken sessizliği daye Rozan bozdu.

"Akşama dünürlerimizi çağırdım"

Zerda duyduğuyla kocaman gülümsemiş iki yanağında çıkan kocaman gamzeleri Berzanın dikkatini çekmişti.

Fırat az önce gördüklerinden sonra yengesinin mutlu olmasına sevinmişti. Daha bir haftadır tanıyordu ama çok iyi anlaşmışlardı.

"Akşam evde ol Berzan. Eğer bu akşam evde olmazsan olacaklardan ben sorumlu değilim "