ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ေခၚသံအဆံုးတြင္
ခ်စ္ရသူထံမွ ျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ လက္သီးခ်က္
ဘယ္ဘက္ပါးေပၚ က်ေရာက္လာခဲ့သည္။မည္မ်ွျပင္းထန္ေၾကာင္း ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ
ေသြးစက္အခ်ိဳ႕က သက္ေသျပေနေလသည္။သို႔ေသာ္လည္း ပါးေပၚက ဒဏ္ရာထက္
ရင္ထဲမွ ဒဏ္ရာက တစ္စထက္တစ္စ နာက်င္လာသည္။အားလံုးက ကြၽန္ေတာ့္ကို သနားၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္ၾကသလို
အခ်ိဳ႕ကလည္း ရြံ႐ွာသည့္ပံုစံျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္။'' Kim Tae Hyung ''
သူကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထက္ေခၚခဲ့တယ္။
'' မင္းလို ေစာက္ေျခာက္ေကာင္က ငါ့ကိုႀကိဳက္တယ္ ဟုတ္လား မင္းငါ့ကို ရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိနဲ႔ ငါ့သိကၡာေတြ အဖတ္ဆယ္မရေအာင္ အ႐ွက္ခြဲခဲ့တာမလား ေျပာေလ ''
မဟုတ္ဘူး Jeon ကြ်န္ေတာ္မေျခာက္ဘူး။
Jeon Jung Kookဆိုတဲ့ လူသားကိုပဲ
ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္ခဲ့တာ အဲ့ေလာက္ အျပစ္ႀကီးသြားခဲ့တာလား။သို႔ေသာ္လည္း ထိုစကားလံုးမ်ားက အျပင္သို႔
ေျပာမထြက္လာခဲ့။'' မဟုတ္ပါဘူး Jeon ငါ...ငါ..''
'' အေျခအျမစ္မ႐ွိတဲ့ ေအာက္တန္းစားစကားေတြနဲ႔
ငါ့ကိုဆင္ေျခလာမေပးနဲ႔ မင္းပါးစပ္က ထြက္သမ်ွ
စကားတိုင္းကို ငါရြံတယ္ ''ေအာက္တန္းစား တဲ့လား Jeonရယ္
ေတာ္ပါေတာ့... ငါမခံစားႏိုင္ေတာ့လို႔ပါထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ ..မ်က္ရည္မ်ားကလည္း တာက်ိဳးသလို
အတားအဆီးမ႐ွိ ပါးျပင္ထက္သို႔ စီးဆင္းလာခဲ့သျဖင့္
ေခါင္းကိုသာ ငံု႔ထားခဲ့သည္။'' ငါ့ကိုမ်က္ရည္လာခံထိုးျပမေနနဲ႔ ငါမသနားတတ္ဘူး
မင္းအခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ့ကထြက္သြား ငါ့မ်က္စ္ိေ႐ွ့ကို
ေပၚမလာနဲ႔ ငါမင္းကို သတ္မိလိမ့္မယ္ သြား
အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြား ''

YOU ARE READING
STIGMA
Fanfiction'' May be I know , somewhere Deep in my soul, that love Never lasts. " And we've got to find Other ways to make it Alone .''