ေလာကႀကီးမွာ ....
အခ်စ္႐ွိရင္ ဘာမဆိုျပည့္စံုတယ္တဲ့
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္...
ၾကင္နာမႈ ေႏြးေထြးမႈ ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔
ကံၾကမၼာရဲ႕စီမံမႈကို တြန္းလွန္ၾကတယ္...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့
ဟာသတစ္ပုဒ္လိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကူညီမယ္႔လူမ႐ွိဘူး..
၀မ္းနည္းေနတယ့္အခ်ိန္ အားေပးမယ့္လူမ႐ွိဘူး...
အေ႐ွ့ကေနမားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ၿပီး ...
ကာကြယ္ေပးမယ့္လူမ႐ွိဘူး။ေလာကႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တရားရဲ႕လား
ထားပါေတာ့ ဒါေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေနသားက်ေနခဲ့ပါၿပီ~ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က Kim Tae Hyung
အထက္တန္းေက်ာင္းသားေပါ့....
ကြၽန္ေတာ့္ဆီ.. ကံတရားမလွည့္လာခင္က
ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀မွာ အရာအားလံုး ျပည့္စံုေနခဲ့တယ္။
ေႏြးေထြးတဲ့.. သာမန္ မိသားစု႐ွိခဲ့တယ္...တစ္ေန႔ အေမ ေလာကႀကီးထဲကထြက္သြားၿပီး..
ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖကို ခ်န္ထားခဲ့တယ္။
အေဖလည္း အေမမ႐ွိတဲ့ေနာက္ပိုင္း...
စိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီး စီးပြားေရးလည္း.. က်ပ္တည္းလာတယ္ေနာက္ေတာ့ အေဖ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္
အဲ့ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္က... ကြၽန္ေတာ့္ကို
ခက္ခဲတယ့္ေလာကႀကီးထဲ တစ္ေယာက္ထဲ
႐ွင္သန္ေစခဲ့တယ္။ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစု.. ပိုင္ဆိုင္သမ်ွေတြေရာင္းၿပီး
အေဖက ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ခဲ့တယ္။
အေဖခ်မ္းသာတဲ့တစ္ေန႔ ..သားဆီျပန္လာမယ္တဲ့
အဲ့တုန္းက ...ကြၽန္ေတာ္ အသက္ ၁၆ႏွစ္ပဲ႐ွိေသးတာ
ကြၽန္ေတာ္အေဖ့စကားကို ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။
အခုထိအေဖျပန္လာမယ့္ တစ္ေန႔ကို
ေစာင့္ေနဆဲပဲ....သံုးႏွစ္႐ွိခဲ့ၿပီ...
အေဖနဲ႔တစ္ခါမွ အဆက္အသြယ္ မရခဲ့ဘူး။
အိမ္လို႔မေခၚႏိုင္တဲ့ ..အခန္းက်ဥ္းေလးထဲငွားေနရင္း
အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြနဲ႔...
ေက်ာင္းကို~ ဆင္းဆင္းရဲရဲတက္ရတယ္
သူမ်ားေတြနဲ႔ လူတန္းေစ့ မေနႏိုင္ မစားႏိုင္ခဲ့ဘူး။
![](https://img.wattpad.com/cover/161311388-288-k148042.jpg)
YOU ARE READING
STIGMA
Fanfiction'' May be I know , somewhere Deep in my soul, that love Never lasts. " And we've got to find Other ways to make it Alone .''