Yesterday's Dream [Completed]

DREAM#14

"Strings can sometimes stretch and tangled, but these ties will never be broken. Two people who are connected in this way are bound together by fate itself." - Author

••••••5 YEARS LATER••••••

For the nth time, he sighed again and tap his phone to call his younger brother. He's been in the middle of the mall for almost a half an hour, but still, no sign of Sean.

"Where the hell are you, kiddo?! I've been standing here for almost an hour!" he hissed as soon as his younger brother pick up his call.

[What? Nasaan ka ba, kuya?]

Pabalik na tanong pa nito na ikinapitik ng sentido niya.

"I'm here in front of a men's apparel. Near the fountain." narinig niya ang mahinang pagbungisngis nito dahilan na kumunot ang noo niya.

"What are you laughing? I'm not joking, Sean." naiinis niyang tanong dito.

[Man! Para lang pala tayong timang dito. Damn! Turn around bro.]

Kahit naguguluhan ay sinunod din naman niya ang sinabi nito. He turned around only to see his brother looking at him too with a big smirked on his lips. Hindi niya mapigilang mapailing at mapangiti na rin.

Damn! Nasayang lang ang kakahintay niya sa damuhong to! Nasa likuran lang pala niya ito. Naghihintay din sa kanya. Para lang silang mga timang na naghihintayan sa isa't isa when in fact, nasa iisang lugar lang pala sila.

He saw Sean waved his hand on him and turn off his phone. Napabuntong hininga na lamang siya at napailing bago ibinalik sa bulsa niya ang cellphone niya.

He started to walk towards Sean when suddenly, something caught his attention.

"Maniniwala ka ba pag sinabi kong rabbit si Stitch?" mabilis siyang napalingon ng marinig ang tanong na yun at halos tumigil ang lahat sa kanya ng makita ang pamilyar na mukha ng taong nagtanong nun.

He then felt his chest become heavy again. Making him difficult to breathe. Lalo na ng makita itong unti-unting ngumiti sa kanya. He tried to walk towards her, but as soon as he took his first step, she suddenly disappeared from his sight.

Mas lalong sumikip ang dibdib niya at mabilis na tinakbo ang kinaruruonan nito at sinubukang hanapin ito sa paligid pero nabigo siya. Napayuko na lamang siya at mahigpit na iniyukom ang kanyang mga kamao.

"Anong rabbit? Koala si Stitch!" mabilis na umangat ang tingin niya sa batang babae at batang lalaking nakatayo ilang metro ang layo sa kanya. Napangiti na lamang siya ng mapait ng makita ang stuff toy na Stitch na yakap-yakap ng batang babae.

"Kuya." mahinang tawag sa kanya ng nakababata niyang kapatid.

"She also loves that alien stuff toy, Sean." nakangiting sambit niya habang hindi inaalis ang tingin sa stuff toy ng Stitch. Mas lalong humigpit ang pagkakayukom niya ng kanyang kamao at dumaan ang sakit sa kanyang mga mata ng nilingon niya ang nakababatang kapatid niya. Malungkot siya nitong tinignan.

"Ni hindi ko man lang siya nabilhan kahit keychain lang na may nakasabit na mukha ng alieng yan." natawa na lamang siya ng pagak ng muling nilingon ang dalawang batang ngayon ay naglalakad na papalayo.

"Kasalanan ko 'tong lahat eh. Kasi ang gago-gago ko!" sisi niya sa sarili niya.

"Kung maibabalik ko lang ang oras, gagawin ko ang lahat. Wag lang siya mawala sakin."

"Stop torturing yourself, kuya. It's been 5 years." napalunok siya sa sinabi ni Sean.

"Yeah. It's been 5 years." mahinang usal niya at napangiti na lamang ng mapait bago umiwas ng tingin dito at nagsimula nang maglakad at nilampasan ito.