DREAM#22

322 24 0
                                    

"When everything became your enemy, will you give up? Or continue to fight and never let go your happiness?" - Author

"Mari, let me explain." pagsusumamo sakin ni Shannon at sinubukang hawakan ang kamay ko pero kaagad ko yung inalis sa itaas ng mesa. Wala naman sana akong balak na kausapin siya pero nagpumilit pa rin siya. Hindi niya ako tinigilan. Muntik pa nga silang mag-away ni Sherson dahil pagpupumilit niya kaya sa huli ay omoo na lang ako sa kanya para tumigil na siya. At heto kami ngayon sa loob ng isang cafe na malapit sa restaurant na kinaroroonan nila Eiko. Pinauna ko na sila at baka kung ano pang mangyari kina Sherson at Shannon kapag sumama pa ang isang yun.

Hindi ko mapigilang mapabuntong hininga nang maramdaman ang mga tingin ni Sherson samin. Nasa kabilang side lang naman kasi sila at tanging glass lang ang dingding ng cafe kaya talagang kitang-kita kami.

"Wala kang dapat na i-explain sakin Shannon dahil in the first place, wala kang ginawang mali sakin." saad ko sa kanya pero sunud-sunod lang siyang umiling sakin.

"You are just saying that to make me feel okay when in fact, I should be feel guilty." hindi ko mapigilang mapakagat ng ibabang labi. Well, what he said is true. Ayokong maguilty siya pero on the other hand, gusto ko din namang huwag na niya akong alalahanin pa. Everything is in the past now and I'm done with him.

"I promised not to hurt you but I've done it again. And I hate myself because I keep on hurting your feelings. You hold onto that promise while me, I still keep on taken you for granted. I'm sorry, Mari."

"It's okay, Shan."

"No, its not!" giit pa niya at matamaang sinalubong ang mga mata ko. I can see sadness on his eyes. The guilt and... his pain.

"Why do you keep on saying that 'its okay' when you know that its not? Why do keep on pretending to be fine when in fact, you're breaking?" panandalian akong natigilan sa sinabi niya. Umiwas ako ng tingin sa kanya.

"Because that is what if feel right now, Shan. I know that you promised me to fix everything. That you'll come back for me and I held onto that." muli kong sinalubong ang mga tingin niya at nginitian siya. Yung ngiting walang pagkukunwari.

"Five years from now, wait for me. I'll come back to you. That's the exact words you said to me but you see, that was 8 years ago. And you came back late." nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya.

"We were both young that time at hindi mo ako masisisi kung sumuko ako. You were the first guy that I love and you were also the guy that broke me not just once but many times. Hindi kita sinisisi dahil alam kong kasalanan ko naman. Nagpakatanga ako. I'm too kind, too naive and I easily gave in to you and forgive your mistakes. Pero Shan, tao din naman ako. Nakakaramdam din ako ng pagod."

"Ang ayoko sa lahat ay ang masaktan pero ilang ulit kitang pinagbigyan kahit ang kapalit nun ay ang pagwasak mo sa tiwala ko. But you see, even just once I never blame you. Kasi nga alam ko sa sarili kong kasalanan ko. So don't be guilty. You never done wrong to me today."

"B-but I promised you..." mahinang usal niya at napayuko.

"Your promised expired a long time ago, Shan. Sana naman ay kalimutan mo na yun. " this time, ako na ang umbot ng kamay niya na sa ibabaw ng mesa dahilan na umangat ang tingin niya sakin. Nginitian ko siya at marahang pinisil ang kamay niya.

"I love you, Shannon. You are my first guy friend, my first guy best friend and you will always have a space in my heart. That will never change. I hope that you'll let go onto that promise and move forward because that is what I am doing." kahit papaano ay napangiti siya sa sinabi ko at pinagsiklop ang mga kamay namin kaya napatingin ako doon. Ganun din siya.

Yesterday's Dream [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon