♫Günün şarkısı; MFÖ- Güllerin içinden
§Final
“Her şeyden çok istedim”
‘Koşarak koşarak gel bana gel’
MFÖ
Bahar avuçlarındaki kahve fincanını bir sağa, bir sola doğru hareket ettirip duruyordu. Karşısındaki Eylem bir şeylerden gülerek bahsediyordu. Hatta ara sıra kahkaha bile atıyordu. Bahar da sırf onu dinlemediği belli olmasın diye ara sıra yapmacık bir tebessüm konduruyordu dudaklarına. Ve tabii ki de her dediğine net bir şekilde, "Hı,hı" diyordu evet dermişcesine.
"Sen beni dinlemiyorsun, Bahar." dedi aniden Eylem. Bahar kafasını sallayıp onun ne dediğini anlamadan "Hı, hı.." diye mırıldandı.
"Al işte, biliyordum!"
Eylem'in geriye yaslanıp kollarını önünde bağlaması ile Bahar kendine geldi. Kahve fincanını bırakıp kafasını kaldırdı ve karşısında yalandan bir öfke ile ona bakan arkadaşına baktı çaresizce. Sonra gözlerini kaçırdı. Biliyordu. Eylem'in onun yalanlarını yutmayacağı barizdi.
"Özür dilerim Eyo, dalmışım.." dedi geçiştirerek.
"Yalan söyleme.. Senin canın bir şeye sıkkın. Ne oldu ki?" dedi Eylem tek kaşını kaldırarak.
Bahar dudaklarını büzüp küçük bir çocuk gibi omuzlarını yukarıya kaldırdı ve yüzünü gizlemeye çalıştı. Ve gece kadar siyah kirpiklerinin altından Eylem'e yavru kedi bakışları fırlatarak, "Sence bugün ne olmuştur?" diye mırıldandı.
Eylem alt dudağını ısırıp düşünür gibi tavana baktı. Gözlerini birkaç kez sağa sola doğru oynattı. "Bilmem, ne olmuştur?"
Bahar omuz silkip kahvesini öne doğru ittirdi. "Boş ver, eve gidelim mi?"
"Tabii. Zaten havada kararmaya başladı, sende geldiğimizden beri somurtuyorsun.." diyerek Eylem üzgün üzgün arkadaşına baktı.
"Yavuz akşama gelmeyecek ya, o yüzden canım sıkkın. En son birkaç ay önce evi terkettiğimde onsuz bir gece geçirmiştim."
Eylem küçük bir kahkaha attı. Böyle şeyler ona başta her ne kadar saçma gelse de, zamanla Bahar'ın bu hallerini tatlı bulmaya başlamıştı.
"Ay sen kocanı mı özlüyorsun? Kız, sanki bütün gün dipdibesiniz. Azıcık sabırlı olsana."
"Olamıyorum.. Onun her zaman yanımda olmasını istiyorum. Çünkü kolları sıcacık ve üşüdüğümde kollarının arasına girip ısınıyorum.." dedi Bahar kıkırdayarak. Yavuz'u düşünmek bile ona günün asıl amacını unutturuyordu.
Eylem'se sırıttı. Sandalyesini öne doğru çekip elini yanağına koydu. "Acaba Fethi'nin kolları da sıcak mıdır, kız?" dedi gözlerini kaçırıp gülerken.
Bahar kollarını yana açıp kas gösterir gibi Eylem'e, "Onun da pazuları var. Bence olay pazularda. O kadar şişirip içine kalerüfer falan koymuşlardır.."
Eylem gözlerini devirdi. "Mont yok mu ya, ben çok üşüdüm şu an!" dedi gülerek.
"Pislik yapma, Eylem. Yalandan bile olsa gül. Ben senin kankanım!" diye Bahar uzanıp Eylem'in ellerine hafifçe vurdu.
"Tamam, tamam. Biraz daha kalırsak soğuk espirilerin yüzünden kürk arama macerası edineceğim. Hadi, kalk, eve gidelim. Dayımlar merak etmesinler.." dedi gülümserken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER | Karadeniz serisi
Fanfiction"Kalbin atışı, kaderin sesidir." Tüm hakları saklıdır!