♫Günün şarkısı; Toygar Işıklı- Sardunyalar
§BÖLÜM. 19
“İkimiz için”
‘Vurma yaralarıma, kar yağmasın baharıma’
Toygar Işıklı
"Valla ne diyeyim, sen akıllı bir kadınsın, Bahar'ım. Elbet en iyisini düşünürsün."
Nazmi çayını yudumlamaya devam etti. Bahar'la fakulteden arkadaştılar ve tayini yüzünden Trabzon'a gelmişti.
"Fazla mı abarttım sence? Sonuçta başka birini sevmesi onun suçu değil ki.." dedi Bahar alt dudağını sarkıtarak. Nazmi eli ile hafifçe alnına vurup,
"Yok, yok sen ya malın tekisin, ya da meleksin.. Kızım, az önce adama saydırırken, şimdi böyle demen ne kadar normal? Kırmış işte seni, bir kere de kendini düşün.." dedi.
"Kıyamıyorum, ne yapayım.." dedi Bahar yüzünü düşürerek.
"Ama kırgınsın ve her ne kadar kıyamasan da bir türlü kırgınlığın geçmeyecek.."
"Haklısın.. Çok kırıldım, hem de çok. Oysa ben ne hayallerle hazırlamıştım sofrayı. Senin bütün Trabzon'u gezip zarzor bulduğun işlemeli mumluğu da tam ortaya yerleştirmiştim be.." dedi kafasını Nazmi'nin omzuna koyarak. İkisi çayını almış, hastanenin bahçesindeki banka oturmuştu.
"Tüh, güzelim yemeklerde ziyan oldu be.. Getireydin de yeseydik bari.." diyerek Nazmi ortamı yumuşatmak için yan yan Bahar'a baktı. Genç kız dayanamayıp güldü.
"İyi ki geldin, kanka. Eski bir tanıdığının olması ne güzel bir şey ya.. Seni çok seviyorum!" Bahar uzanıp Nazmi'nin yanağına bir öpücük kondurdu.
"Eee sen bu duygusallığı geç de, ben şu doktor kızı tavlamak için ne yapacağım onu söyle!" dedi Nazmi.
"Öfff, koskoca kalp cerrahısın! Sence bir şey yapmana gerek var mı? Git ondan hoşlandığını söyle. Alt tarafı reddedileceksin.."
"Sana göre basit tabii.. Kaptın kapı gibi çocuğu.." diye Nazmi kıkırdayıp Bahar'ı dürttü.
"Birincisi reddedilmek uzaktan umutlanıp umutlanıp her geçen gün daha da aşık olmaktan iyidir. En azından seni istemediğini bilip kendini umutlandırmayacaksın.. İkincisi, evet, cidden de kapı gibi. Ceviz ağacından yapılmış kapı hem de! Has odun!"
Bahar kollarını önünde çaprazlayıp öfke ile bacak bacak üstüne attı. Yavuz'a olan tavırlarına çekidüzen verecekti bundan sonra. Kırgındı. Hem de çok kırgındı. O yüzden bundan sonra onu pek takmayacaktı. Duygularını içine gömüp, onu da çok rahatsız etmemeye çalışacaktı.
"Bahar!" diye bir ses duyduğunda karşıdan Eylem ve Nazlı'nın gülerek ona doğru ilerlediğini gördü. Ayaklanıp Nazmi'nin elini tuttu ve onu da peşinden sürükledi.
"Kızlar!" dedi bağırarak. Nazmi'nin elini bırakıp ikisine de aynı anda sarıldı.
"Acil durum var dediler, geldik!" diye Nazlı göz kırptı. Eylem'se gözlerini devirerek güldü.
"Var, var ama önce Nazmi ile tanışın. Fakulteden en iyi arkadaşım. Bir nevi kardeşim de diyebiliriz."
"Memnun olduk!" dedi iki kız aynı anda. Sırası ile Nazmi ile merhabalaştılar.
"E o zaman biz gidelim ha?" Eylem'in sorusuna karşın Bahar kafasını salladı. Nazmi'ye sıkıca sarılıp, "Sabah havalimanın ol, sakın gecikme. Gözünü oyarım, Nazmi.." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER | Karadeniz serisi
Fanfic"Kalbin atışı, kaderin sesidir." Tüm hakları saklıdır!