I just wanna be with you

Chapter 29: Mission: Saving rohui

Race's POV 

Nakatulog na si janine. Dahan dahan akong umalis sa tabi niya para di siya magising. Nung nakaalis na ako sa tabi niya, dahan dahan na akong naglakad papunta sa cabinet ko. Kumuha at sinuot ko ang jacket na itim ko at sumbrero, nagbaon rin ako ng swiss knife for protection at air gun pellet with metal bullets. Hindi to nakakapatay ng tao pero nakakasakit naman to at nakakasugat. 

Ni ready ko na kanina pa ang mga ito dahil kanina ko pa binabalak iligtas at hanapin si rohui sa bahay nila. Malakas ang kutob ko na sinaktan sila nung hela na yun! I know its dangerous, but if I don't go now, pano na sila rohui? Pano namin mapapatahimik si hela kung walang tulong niya? 

Kung di ako kikilos ngayon, pare pareho kami mayayari lalo na ako na ako ang target ni rohui. Aish, kaasar naman! Nadamay pa kasi ako sa kabaliwan ng hela na yan eh. Hays. Nung ready na ako, tumingin ako uli sa gawi ni janine na mahimbing na natutulog. Whatever happens right now, alam kong masasaktan ko si janine but I have no choice. 

Kung walang tulong ni rohui, maaaring masaktan ni hela si janine. And my friends. Kaya kailangan kong hanapin si rohui bago pa yun mangyari. Mabigat ang pakiramdam na umalis ako ng kwarto ko, kinakabahan ko. Pakiramdam ko eto na yung last na pagkakataon para makita ang pamilya ko at si janine. 

Dahan dahan akong bumaba sa hgadan namin, its already 2pm and I know tulog na ang mga tao by now. I need to get going. Dali dali akong bumaba sa hagdan at maingat na humakbang papaalis. Nang makalapit na ako sa pintuan namin, dahan dahan kong in-unlock ito. I took a deep breathe, okay race this is it. When you go out of this house it means you're ready to fight and find rohui and fight her evil sister. Alright race, you can do i--

"Where do you think you're going?" 

"What the f!" napatalon ako sa gulat at napahawak pa sa dibdib ko. Dahan dahan akong lumingon sa likuran ko at nakita ko si kuya na nakatayo malapit sa hagdan at nakapamulsa na nakatingin sakin. Patay. 

"H-hi kuya. Hehe. Uhm, a-ano kasi.." ano idadahilan ko? Pucha!

"You're going to find rohui right?" natahimik ako bigla. Pano niya? "Tsh, I know what you're thinking sis, were twins remember? And I know you well," sabi niya pa. Napakamot naman ako sa ulo ko. 

"S-sorry kuya. Hindi kasi ako mapakali and besides pano natin maipapakulong si hela kung wala si rohui? Siya ang may alam sa lahat ng kabaliwan ni hela, kailangan natin siya. And besides, kaibigan ko siya." sabi ko. Dahan dahan naman lumapit sakin kuya, dun ko lang napansin ang suot niya. Naka jacket rin siya, may nakakabit din na air gun pellet sa kanang binti niya. Don't tell me.. 

"I know. That's what im thinking too. Kaya sasama ako sayo sa paghahanap sa kanya." nakangiting sabi niya. I smiled too. Mag kambal nga kami, pareho kami ng iniisip. 

"Let's go." si kuya na ang nagbukas ng pintuan at sumunod na ako sa kanya. Hindi kami nagsasakyan kasi nga maririnig ng mga guards namin ang tunog at panigurado magigising mga yun. Alerto pa man din mga yun, konting galaw lang na maririnig nila papalibot na yun agad sa bahay hawak ang mga totoong baril nila. Kaya kailangan namin mag ingat ni kuya sa mga kilos namin.