D.I.C.E.

Chapter 3: The curiosity killed me

*****

Nate

First of all, I don't know how to react when I read the letter but, I can feel some signs of threat when the sender just leave an initial, S. The more I think about it, the more I had a feeling that this somehow linked to her death.

Is it really a suicide?

"What are you doing here?"I flinched when I heard a loud, angry voice behind me that made me return the letter in the folder and back to the shelf.

Lumingon ako at nakita ko ang isang lalaki na matino ang pananamit, may katangkaran, itim at bagsak ang buhok, may pagkasingkit ang mga mata. He was glaring at us as he approached us. Makikita sa kanyang paggalaw na handa siya sa kung ano mang hamak na darating sa kanya.

"I'm gonna ask you again, what are you doing here and how did you open this room?" sabi niya.

Lumipas ang ilang segundo bago ako makaapagsalita nang biglang sumingit si Juancho,

"Nothing. Nakita lang namin itong nakabukas kaya pumasok kami. Pasensya na." sabay hatak niya ng aking damit palabas ng club room.

Sabay kaming tumakbo kaagad nang nakalabas kami sa pintuan ng clubroom. Kahit pinagtitingnan kami ng mga estudyante, nagpatuloy lang kaming tumakbo hanggang nasa open area kami ng school.

Once we stopped, we catch our breath until the both of us calm down.

"Sino ba yun?" tanong ko at bigla akong tiningnan ni Juancho ng kakaiba na parang nagbibiro lang ako.

"Hindi mo ba siya kilala? Siya si Anthony Felter. Siya yung President ng SSO at kasing Grade lang natin." sabi niya.

"Oh..so that explains why we ran out of that room." I muttered.

"Delikado na din na baka paghinalaan tayo. Sobrang seryoso kaya niya." sabi niya sa akin. "Pero sa tingin mo..may kinalaman ba yung liham na iyon sa nangyari kay Christine?"

Kinilabutan ako nang narinig ko ang pangalan niya. Inisip ko ang mga nakalagay sa liham na naka-address sa kanya.

A kind of game that she lose. The consequence. Someone named S. Is this facts somehow linked to her death?

"Hindi ko alam..." sabi ko.

Sa totoo, gusto ko din malaman ang mga lihim ngunit part of me refuse and just continue to live a normal life as a student. Kung hindi lang kasi nangyari ang pagkikita namin ni Christine at hindi ko pinulot ang susi na iyon, malamang nag-aaral na ako para sa aking pang kolehiyo.

Pagkatapos ng aming paguusap ni Juancho, bumalik na kami sa aming classroom. Habang paalis, napapansin ko si Juancho na panay tingin sa hadgan papunta sa clubroom. Alam ko na madami pa siyang gustong malaman tungkol doon ngunit, baka mahuli nanaman kami ni Anthony at tanugin. Wala na ibang naganap at hindi na rin namin naisipan na bumalik sa club room na iyon o mas alam na namin bilang D.I.C.E.

Pagpatak ng 4:00p.m. sabay kaming umuwi ni Juancho. Hindi kami nag-usap mula paglabas ng school nang biglang nagsalita siya,

"Naalala mo ba yung nangyari sa kapatid ko." sabi niya. Napatingin ako sa kanya, naghahanap ng reason kung bakit niya nilabas ang topic na iyon dahil sa pagkatanda ko, sensitive ang topic na iyon sa kanya.

Nang wala akong makita, nagsalita na ako, "Oo. Natagpuan siyang patay sa Music room last year. Murder case ang nangyari at nalaman yung sino ang pumatay. Bakit mo napatanong?"

"Well..marami pa akong hindi sinasabi sa iyo tungkol doon. Kaya natagpuan kung sino ang pumatay sa kapatid ko dahil kay Christine." Sabi niya at nanlaki ang aking mga mata.