D.I.C.E.

Chapter 18: Nate's Fear

*****

Nate

B Ar I S Ta

5 18 53 16 73

"So our kidnapper is a Barista." sabi ni Anthony, clearly catching up with the facts due to his Intuitive Aptitude. I managed to crack the code because of the Periodic Table of Elements; matching the atomic number to the letter of the element.

"A morning shift Barista. Lorraine must have spotted him every time she went to a cafe before going to Winchester." sabi ko habang binuksan ko ang phone ko para makita ang screenshots ng iba pang biktima. Napansin ko rin na lahat sila ay may parehas na preference sa coffee or any drinks na nanggagaling sa isang cafe.

"Since all of them are college students, hindi maiiwasan na magpuyat due to requirements. Usually ang nagiging alternative solution para di antukin ay uminom ng kape." sabi ko.

"Then all we need to do is to find a nearest cafe na malapit sa mga universidad ng mga biktima including Lorraine and I know just one cafe that it might be.." bago magpatuloy sa pagsasalita si Anthony, may malakas na ingay ang bumalot sa buong apartment.

Dali-daling kinuha ni Anthony ang mga ebidensya bago kami lumabas sa apartment kung saan mas lumakas ang tunog ng alarm. Madaming tao na nakatira sa apartment ang nagsilabasan at nagsisiksikan sa fire exit.

"MAY SUNOG! MAY SUNOG!" sigaw ng isang tao.

"Tara na." sabi sa akin ni Anthony at tumungo kami sa fire exit, nakipagsiksikan sa mga taong gustong lumikas. Dahil sa mabilisang galaw, hindi ko na napansin na wala na si Anthony sa tabi ko. tumingin ako kahit saan hanggang sa nakita ko na nasa harapan na siya.

Sisigaw sana ako para tawagin siya nang biglang may humatak sa akin pabalik. Before I could confront the person holding me, there's a cloth placed on my mouth which made me dizzy. I struggled to break free but it's no use as i feel my body getting weaker any second.

I managed to see the person who is holding me, it is the delivery man.

*****

Anthony

I somehow got out of the apartment without getting hurt because of the crowd. Tumingin ako sa apartment at napansin ko na walang usok o iba pang elemento na pwedeng magsabi na nasusunog ang building.

Its a false alarm.

"Okay ka lang, Nate?" tumingin ako sa tabi ko ngunit, wala roon ang aking kaklase. Tumingin ako sa paligid para hanapin siya ngunit wala. Then I realize it, someone tripped the alarm on purpose; an opportunity to kidnap Nate.

Kinuha ko ang phone ko at trinack ang phone ni Nate. Mabuti na lang na naisipan ko na buksan ang kanyang GPS para mas madali ko siyang mahanap. Then nakita ko ang isang berdeng ilaw na gumagalaw. The kidnapper is taking him somewhere. Hopefully not that far.

I could just go there and confront the kidnapper and save Nate but, I need to gather one last information about our suspect to put him in jail once and for all. I already know what type of person he is. He is not just a Stalker.

Hang in there, Nate...

I began to head to Roces Cafe.

*****

MATURE CONTENT! READ AT YOUR OWN RISK.

Nate

Dinilat ko ang aking mga mata ng dahan-dahan at nakita ko na nasa isa akong madilim na lugar. Sinubukan ko tumayo nang naramdaman ko na nakatali ang aking kamay at paa at nakatakip ng tape ang aking bibig.