Hayallerin Ötesinde ✨#Tamamlandı#

1. Bölüm O artık yoktu

İlk hikayemin ilk bölümü..😍😍😍😍😍
.
Betimleme eksikliklerim var üzgünüm.😣

Yine de umarım keyif alırsınız. ☺️☺️

Ben yazarken alıyorum da. 😁😁😁

Flashback

"Hadi bakalım uykucu kalk artık, yeni bir okul seni bekliyor."

Kulağıma abimin sesi ilişince yorganıma ve yastığıma iyice sırnaştım. Nedense bugün hiç kalkasım yoktu. Bütün gün uyuyup hayaller aleminde de yaşayabilirdim. Tabii sevgili bir tanecik abim tekrar başıma üşüşmeseydi.

"Esin... Uykuların prensesi hadi ama kalksana artık, bak bugün kahvaltıyı bile ben hazırladım. Kime diyorum ki ben. Esin!"

"Iııı kalkmasam, çok uykum var benim"

Gerçekten nasıl kalkacaktım ben bugün.

"Gece üçe kadar ayakta kalırsan olacağı buydu. Kalksana güzelim hadi ama"

"Tamam ya kalktım..."

" Bakıyorum da güzelim kelimesi duyulmadan kalkınmıyor."

" Ya kelimeden değil de hani güzel olmamdan da değil de çok tatlı söylüyorsun ne yapayım?"

"Birincisi sen en az o kelimenin güzelliği kadar güzelsin.İkincisi.... Neyse ikinciyi bulamadım sonra şey ederim artık."

Abimin söz sözü üzerine ufak bir kahkaha çıkıverdi ağzımdan, o da tatlı bir tebessümle karşılık verdi.

"Sen beni böyle şımartıyorsun ama bakalım sonu nasıl bir egoya çıkacak ."

"Sana yıllardır güzelim diyorum ve sonucu hiçbir egoya çıkmadı hala. Hem gerçekleri saklamaya ne hacet?"

Abimin bana göz kırpması üzerine yanaklarımın hafiften yandığını hissettim. Sanırım birazcık utanmıştım. Abim de bunu fark etmiş olmalıydı ki küçük bir kahkaha koyvermişti.

Aradan geçen çok kısa bir zaman sonra tekrar söylenmeye başladı:

"Oho sen kalkacaksın da, kahvaltı yapacaksın da, hazırlanacaksın da okula gideceksin.Neyse güzel bayan hadi kalk artık."

" Tamam kalktım"

" Dedi hala yatan kız."

"Ufff ! Yeni ortamları sevmiyorum ama ben."

Yeni ortamlara ayak uydurabiliyordum aslında. Eğlenceli de oluyordu ama yine de içim pek rahat değildi.
Liseye yeni geçmiştim ve gerçekten okula gidesim yoktu bugün.
İzmir den İstanbul'a geleli üç ay olmuştu ve ben yeni hayatıma maalesef burada devam edecektim.

Abim baktığımda son kozunu kullanmaya hazırlanıyor gibiydi ve evet yine yanılmamıştım. Onu gerçekten tanıyordum.

" İyi gitme istersen sen liseye, ortaokul terk olmuş ol. Ne dersin?"

Aslında böyle bir şey söz konusu bile olamazdı ama maalesef kaybeden taraf yine ve yine ben olmuştum.

" Tamam abilerin en tatlısı, en yakışıklısı, en gamzelisi kalktım bak gördün mü? Şimdi önce hazırlanayım sonra kahvaltıya ineyim, yoksa geri yukarı çıkınca uyuyabilirim ve bunu ikimizde istemeyiz öyle değil mi?"

"Kesinlikle. İyi ben iniyorum o zaman, hadi sende hızlan biraz; bugün okula ben bırakacağım seni, sonra da toplantıya yetişeceğim."

Abim, bunları da ekledikten sonra ben daha tamam diyemeden aşağıya indi.