Hayallerin Ötesinde ✨#Tamamlandı#

10. bölüm Sımsıkı...

Keyifli okumalar gençler ve kendini hep genç hissedenler vee daha niceleri😘😍😘😍😘😍😘😍😘😊😘😘😍😘😍😘😍😘😍😘😍😘😍

Hafta sonu olması sebebiyle kafenin fazla kalabalık olması, sabah saat dokuzda işbaşı yapmış olmama rağmen normalden bir saat geç çıkmama sebep olmuştu. Yani sekizde...

Aslında saatlerden yana bir sıkıntım yoktu. Zaten işe girerken bu ihtimalleri göz önünde bulundurmuştum. Ama kızları evde yalnız bırakmak ayıp oluyordu.

"Ertelemekten başka yapacak bir şeyimiz yok İcran."

"Biliyorum Sidar. Ama ne bileyim zaten hem okul hem iş, ikisini de idare ediyoruz. İlk defa bir plan yaptık o da suya düştü."

İcran ve Sidar'ın konuşmalarına kulak misafiri olduktan sonra müdahale etme gereği duydum.

"Ne oluyor? Bir sorun mu var?"

"Pek sayılmaz. Bu akşam için bir plan yapmıştık ama bazı yiyeceklerin depoya konulması ve soğuk hava deposunun biraz düzenlenmesi gerekiyormuş. Aslında bir- bir buçuk saatlik bir iş var, çok değil ama dedim ya plan yapmıştık bu akşam için o yalan oldu."

İcran'ın hayal kırıklığıyla dolu olan cümlesi beni de üzmüştü. Ama belki de...

"Ben düzenleyeyim o zaman. Siz planınızı bozmayın boşu boşuna."

"Olmaz Esin. Şimdi sen burada tek başına depo düzenleyeceksin ki saat olmuş sekiz. Sen işi bitirince en erken dokuz olur. O saatte tek başına... Yok olmaz. Biz başka zaman yaparız. Sen evine git."

Benim önerim ile İcran'ın gülen yüzü Sidar'ın söyledikleri ile tekrardan eski halini almıştı.

"Sidar ben normalde de dokuzda çıkıyordum işten. En azından hafta içi öyleydi. Hem olmadı taksi çağırırım. Beş dakikada taksiyle evde olurum. Dert etmeyin siz. Bahadır abi de bir şey söylemez. Söylerse de ben yaparım açıklamasını. Hadi gidin artık işim gücüm var benim."

"Ama ol- "

"Bak hala olmaz diyor. İcran al sevgilini git artık. Hadi... Hadi... Hadi..."

"Sağol Esin bu iyiliğini unutmayacağız. İyi o zaman sana kolay gelsin. Bir sey olursa ararsın. Görüşürüz."

"Görüşürüz. İyi eğlenceler."

Sidar ile İcran'ı gönderdikten sonra kızlara işimin uzadığına dair bir mesaj attım. Daha sonra önce kalan masaları sildim, daha sonra depoya kaldırılması gerekenleri taşıdım.

En son olarak soğuk hava deposuna girdim.
Kapıyı açık bırakarak depoyu düzenlemeye başladım. İşime başlayalı çok olmamıştı ki bir takım sesler duydum. Daha sonra kafede kimsenin olmadığı aklıma gelince yanlış duymuş olabileceğimi düşündüm ve işime devam ettim.

Bir rafın daha düzenlemesini yaptıktan sonra başka rafa geçmek için adım attım ki karşımda birini gördüm ve anlık korkuyla bir çığlık attım.

Şu anda karşımda olmasını bekleyeceğim kişi kesinlikle eliyle ağzımı kapatan bir Rüzgar değildi.

"Neden kızların sesi bu kadar tiz anlamıyorum. Şimdi elimi yavaşça çekeceğim ve sen çeneni kapalı tutacaksın tamam mı?"

Rüzgar cümlesini bitirip elini çektikten sonra derin bir nefes aldım.

"Hasta mısın sen? Ne işin var senin bu saatte burada."

"Çeneni kapalı tutacaktın."

"Onayladığımı hatırlamıyorum."

"Öylesine bakmıştım sen devam et işine."