Hayallerin Ötesinde ✨#Tamamlandı#

29. Bölüm Affedebilir miyim?

Oy verip yorum yapar mısınız? 🤔🤔🤔🤔🤔

Keyifli okumalar 😚😚😍😍

Üstümde siyah üzerinde renkli benekleri ve tavşan kafaları olan pijamamla kapıyı açarken kesinlikle karşımda Rüzgarı görmeyi beklemiyordum.

Ne işi vardı bunun burada?

#####

Rüzgarın karşımda olduğunu idrak eder etmez kapıyı kapatmaya çalıştım ama o benden önce davranıp kendini içeriye attı.

"İçeri davet ettiğimi hatırlamıyorum. O yüzden çık dışarı."

"Davet beklediğimi hatırlamıyorum. O yüzden kapa çeneni. Ayrıca git üstünü değiştir gel, bir şey konuşmamız gerekiyor."

"Böyle konuşamıyor musun?"

"Valla üstündeki tavşan kafalarıyla seni pek ciddiye alacağımı sanmıyorum ama yine de sen bilirsin."

Rüzgara göz devirip üzerimi değiştirmek için yukarı çıktım. Nasıl bu kadar yüzsüz olabiliyordu aklım almıyor.

Dolabımdan gri eşofmanımı ve pudra pembe kazağımı çıkarıp giyindim. Daha sonra oyalanmadan aşağı indim.

Rüzgarın karşısına geçip otururken gözlerimde tuttuğum soğuk ve ifadesiz bakışlarda zorlanmıyordum. Evet ona çok öfkeliydim ama bu halim daha etkiliydi genelde insanlar üzerinde. O yüzden öfkenin yanı sıra duygusuz davranıyordum.

"Böyle mi olacaksın hep?"

Rüzgarın yönelttiği soruya cevap vermeyip bakışlarımı dışarı yönlendirdim. Konuşmak isteyen oydu ben değildim.

"Konuşacağımızı sanıyordum."

"Öyle bir şey dediğimi hatırlamıyorum."

"Ve buna rağmen benimle konuşuyorsun, tıpkı az önceki gibi."

Rüzgar'a o kadar soğuk bir bakış attım ki yüzünde oluşan gülümseme anında silindi.

"Esin bilmiyorum daha ne kadar bunu sürdüreceksin ama bu böyle devam etmez."

"Neyden bahsediyorsun sen? Gerçekten tüm bu onlardan, tüm bu tavırlarımdan dikkatini çeker tek şey bunu sürdürmem mi? Nedeni seni ilgilendirmiyor değil mi? Ya da canımın yanması?"

"Ben öyle bir şey demedim. Canını yakmak istemezdim. O an sinirlerime hakim olamadım. Böyle olsun istemezdim."

"Biliyor musun umurumda değil? Bu saatten sonra pişman olman, artık bana iyi davranman, özür dilemen bunların hepsi boş artık anlıyor musun?"

"Esin bunu böyle sürdüremezsin?"

"Neden sürdüremeyim? Zorlanacağım bir şey yok ortada sonuçta."

"Farkında mısın bilmiyorum ama Selim ile Ecrin sevgili. Yeliz ile Ege'de öyle. İlla ki aynı ortamda bulunmamız gerekecek. O zaman da böyle mi davranacaksın? Onların keyfini cidden kaçırmak ister misin?"

"Kapa çeneni. Bu seni ilgilendirmez."

"İçlerinde benim de arkadaşlarım var yani bu beni ilgilendirir. Onların üzülmesini ya da canlarının yanmasını istemiyorum."

Sinir tüm vücudumu esir alırken sakin olmaya çalıştım. Ama maalesef başaramadım.

"Peki ya benim canımın yanması ne olacak? Benim üzülmem ne olacak? Bulunmam gerekirse senin olduğun ortamlarda, gelmem yanlarına, okulda da konuşmam. Oldu mu, için rahat etti mi?"