အချစ်၏နာမတော်အားဖြင့်||completed||

အခန္း (၈)

ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုအတြင္းမွသံုးေယာက္တြဲ၍ထြက္လာသည္မွန္ေသာ္လည္း Kyungsoo ဆိုသည့္ေကာင္ေလးက ခဏရပ္ကာတစံုတခုကိုေျပာျပီးလ်င္လမ္းခြဲ၍ထြက္သြားခဲ့သည္ ။

က်န္ေနခဲ့တာက Luhan နဲ႕ Baekhyun ႏွစ္ေယာက္သာ ။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္တြန္းကာတိုးကာ ပခံုးခ်င္းတိုက္ကာ ရယ္ျမဴ းရႊင္ျပလ်က္ေလ်ာက္လာၾကသူႏွစ္ဦး ။

ငယ္သူေတြခ်ည့္မို႕ အသြင္ေလးေတြကလန္းဆတ္သည္ အျပံဳးေတြေပါ့ပါး၍ အမူအရာေတြကလြတ္လပ္သည္ ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုသည့္အသိနဲ႕ပဲလား ပခံုးဖက္ပစ္ဖို႕လည္းဝန္မေလးသလို ပါးျပင္သို႕ထိလုနီးနားနားကပ္၍တီးတိုးစကားေျပာပစ္ဖို႕လည္းဝန္မေလး ။

ကားနားေရာက္ခါနီးအထိ တတြတ္တြတ္ထိုး၍မျပီးၾကေသးေသာ ႏွစ္ေယာက္က လမ္းခြဲခါနီးမွာေခါင္းခ်င္းဆိုင္လ်က္ရယ္ေမာလိုက္ၾကေသးသည္ ။

အင္း . .

အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ကာကိုယ္ပါငယ္မူျပန္ခ်င္လာရေလာက္ေအာင္ပါပဲ . . Sehun ကပဲသိပ္ႀကီးရင့္ေနခဲ့ျပီလား ကိုယ့္မွာဒီလိုအမူအရာေတြေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တာဘယ္အခ်ိန္ကာလထဲကမွန္းေတာင္မမွတ္မိေတာ့ ။

'' ေစာင့္ေနတာၾကာသြားလား . . က်ြန္ေတာ္ဆရာ့ကိုစာနည္းနည္းေမးေနေသးလို႕ . . ''

ကားကိုစက္ႏႈိးကာလမ္းမႀကီးေပၚျပန္ေကြ႕ထြက္ဖို႕ လမ္းရွင္းမရွင္းၾကည့္ေနရင္း Sehun ေခါင္းခါျပမိသည္ ။

'' မၾကာေသးပါဘူး ရွိလွငါးမိနစ္ေလာက္ေပါ့ . .''

ေက်ာင္းပရိဝုဏ္ထဲကေန ကားလမ္းမကိုထြက္ဖို႕ ယာဥ္ေၾကာထဲအလိုက္သင့္ဝင္သြားေအာင္ အာရံုစိုက္ေနရသည္မို႕ စကားဆက္မေျပာျဖစ္ ။
.
.
.
.
ေရွ႕ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ေနရင္းမွ မ်က္လႊာခ်ကာတဖက္သို႕ခပ္ေစြေစြၾကည့္မိသည္ ။ စတီရာရင္ေပၚတင္ထားသည့္လက္ေခ်ာင္းရွည္သြယ္သြယ္ေတြရဲ႕ အဆစ္ေနရာေလးေတြကနီျမန္းေနကာ ။ ေခါက္ပင့္ထားသည့္ အက်ီ ၤလက္ရွည္ေအာက္မွေပၚေနသည့္ လက္ဖ်ံျဖဴ ႏွစ္၏ေသြးေၾကာရွိန္းရွိန္းမ်ားကို Luhan အမွတ္မဲ့မ်က္လံုးစိုက္ေနမိသည္ ။

//မင္းလူႀကီးကိုဂ်ယ္လီနည္းနည္းေက်ြးရေအာင္ //

စားေသာက္ဆိုင္မွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ Baekhyun ကေတာ့ Sehun ကိုအျမင္ကပ္မေျပႏိုင္ကာ အျမဲတမ္းတခုခုကလိဖို႕ၾကံစည္ေနတတ္ျမဲထံုးစံအတိုင္း ဦးSehun ကားေပၚကလွမ္းၾကည့္ေနမွန္းသိသိနဲ႕ကို Luhan ကိုပခံုးဖက္လိုက္ နဖူးခ်င္းတိုက္ေတာ့မလိုစကားေျပာလိုက္ ။