အချစ်၏နာမတော်အားဖြင့်||completed||

အခန္း (၂၀)

ထပါ ဦးSehun ရဲ့ . . .

ကြှနျတော့ျကိုစိတျဆိုးလို့လား . . ဒါဖွင့ျရငျ ဆူပါ . . ငေါကျပါ . . အပွဈပေးပါ . . ကြှနျတောျလကျခံမှာပေါ့ . . ပွငျမှာပေါ့ . . ဦးSehun စကား . . ဆိုရငျ ကြှနျတောျဘယျတုနျးကနားမထောငျပဲနဖေူးလို့လဲ . .

ဒါပမေယ့ျ . .

အဲ့ဒီလိုကွီး ဘာမှမပွောပဲ အဲ့ဒီကုတငျကွီးပေါျမှာပဲလှဲမနပေါနဲ့ . . . ကြှနျတော့ျကိုမကွည့ျပဲမနပေါနဲ့ . .

ကြှနျတောျမှားသှားပါတယျ . . အဲ့ဒီမိနျးကလေးကို အဲ့ဒီလိုစကားတှမေပွောသင့ျပါဘူး . . နောကျကိုသူမြားကိုနိုင့ျထကျစီးနငျးမလုပျတော့ပါဘူး . . အဲ့ဒါကွောင့ျ . . .

ထပါတော့ . . ကြှနျတော့ျကိုကွည့ျပါတော့ . . Hanကလေး ရေ . . လို့ခေါျပါတော့ . . .

ပွောခငြျသည့ျစကားတှကေ ရငျဘတျထဲမှာ သိပျသညျးအေးခဲသှားကွသညျ ။ အသှငျပွောငျး၍ အရညျမြားအဖွဈ မကြျဝနျးတှမှေတဆင့ျသှနျအနျပွနျထှကျကလြာကွသညျ ။ မိုးစကျတှလေိုရှာသှနျးနသေည့ျမကြျရညျတှကေ မြားလှနျးသဖွင့ျမကြျလုံးထဲမှာပွည့ျသညျ ။ ပါးနှဈဖကျမှာပွည့ျသညျ ။ လညျတိုငျမှတဆင့ျ အကြီ ၤရငျဘတျမှာပါရှှဲရှှဲစိုနဈနရေသညျအထိ။

အသံမထှကျနိုငျပါ ။ ရငျဝမှာအလေးအစိုငျအခဲကွီးတဈခုဖိစီးတဈစို့၍နသေညျ ။ လေးလံစူးနင့ျနာကငြျလှနျးသဖွင့ျ အသကျကိုတောငျမနညျးရှုနရေပါ၏ ။

နာပါစေ . . ဦးSehun တောငျသိပျနာနမေယ့ျ ဒီလိုအခြိနျမှာကိုယျတဈယောကျပဲ သကျတောင့ျသကျသာလေး မနာမကငြျမပငျမပနျးမနခေငြျပါဘူးလေ . .

မမွငျရကျပါဘူး ဦးSehun ရယျ . . တဈကိုယျလုံးပတျတီးတှေ ပလာစတာတှေ ပိုကျတှကွေိုးတှနေဲ့ အထပျထပျရှုပျနလေိုကျတာမြား လကျခြောငျးလေးတဈခြောငျးတောငျအနိုငျနိုငျမွငျရပါရဲ့ . .

သတိရလာပါတော့ဟု တောငျးပနျခငြျသညျ ။ အခုအခြိနျမှာသတိပွနျရလာရငျ ဦးSehun သိပျနာမှာဟုတှေးမိပွနျတော့ သတိပွနျမရနဲ့ဦးဟု တားထားခငြျပွနျသညျ ။

လကျဖြားလေးပဲဖွဈဖွဈထှေးဆုပျထားခငြျသညျ ။ ကိုယ့ျကွောင့ျသူ့အနာတိုးလမေလားတှေးမိတော့ ထိဖို့နနေသော သူ့အနားမှာ အသကျတောငျမရှုပဲအောင့ျထားခငြျမိပွနျသညျ ။