Chapter 17: Coincidence or not?

5 0 0
                                    

NATHAN'S POV

"So I guess you won't bother me anymore?" Tinanggal niya ang pagkakabit ng seatbelt niya at tsaka masuyong ngumiti sa akin. Her smile is genuine. So ganyan talaga siya kaseryoso na hindi ko na sila guluhin pa ni Felix? Tss.

"Hmm." Tanging nasabi ko at bahagyang tumango. Tumingin ako sa harap ng sasakyan bago muling tumingin sa kanya. But I was more than shocked when she pulled me into a hug.

Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko. This is the first time that she initiated a hug for us. I closed my eyes and savored her scent. Just like before. Nakakaadik pa rin.

"Thank you. And by the way, I enjoyed our vacation." She smiled once again and tapped my shoulder bago lumabas ng sasakyan ko.

I just watched her through my windows while she walked towards their house. As her request, I stopped the car two houses from their's para walang makakita sa amin na magkasama.

And that's it. She endured being with me for days para lang kay Felix. I looked up to the roof of my car to stop my tears from falling. Nagiging iyakin na talaga ako pagdating sa kanya.

Should I leave them alone? I should. 'Yun ang usapan namin. But fuck it! Hindi ko kaya! I want her so bad to be back.

I drove myself home and think for some ideas.

Maxine's POV

I prepared my ears pagtungtong ko sa bahay namin.

"Where the hell did you came from?!" Napapikit ako nang marinig ang galit na boses ni dad. I turned around and I saw his angry face.

"Alam mo bang sobrang nag-alala si dad sayo ha?" Dagdag ni Kuya Ravi.

"But dad, I texted you." Pahinang-pahina ang boses ko. Ngayon ko lang ulit nakitang galit si dad. And swear, I look like a kid right now na takot na takot sa daddy.

"And you didn't even answered my calls!" Si Nathan naman kasi, hindi niya binigay 'yung cellphone ko. Kanina lang at low battery pa.

Naglakad ako palapit kay dad.

"Dad, I'm sorry. Alam mo nmang kakabalik ko lang dito at na-excite kaagad akong gumala. I'm sorry again." Ilang beses na ba akong nagsinungling? Huhuhu.

"Make sure you won't make me worry again." Tumango agad ako at yinakap si dad. Napa-iling na lang si kuya Ravi. Binigyan ko lang siya ng nakakalokong ngiti.

Afterall, I'm still a daddy's girl.

"By the way, papunta na dito si Felix. He will help you sa bago mong condo. And your things are already prepared." Tumango lang ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Felix kapag nagkita kami. I've been out for 5 days kasama si Nathan and my boyfriend doesn't even know bout it. No text, and no calls. Parang nahihiya akong makita si Felix.

"I'm actually against with your decision to move out. Hindi ko naman pinagawa 'tong mansion para ako lang mag-isa ang tumira dito. I built it for my children. Kung pwede nga, kahit may mga pamilya na ang mga kuya mo, dito na lang rin sila manatili. Tsk ang titigas lang ng ulo ng mga anak ko." Natawa na lang ako sa pagse-senti ni dad.

Yeah, gusto niyang dito kami tumira lahat kasama ng mga anak ng mga kuya ko at pati mga asawa nila. But of course, ayaw nila kuya 'yun kasi nga may sari-sarili na silang pamilya but they still oftenly visit here.

"Dad naman. I just want to be independent for how many months. Tsaka palagi naman akong bibisita dito kaya 'wag ka ng magdrama dad, okay?" Pareho na lang kaming natawa.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 01, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Turned Tables Where stories live. Discover now