Amore's Pov
"Good morning miss Amore. Ok na po ang lahat maliban dun sa isang performer. Bigla daw po kasing nagkasakit" bungad sakin ni Amber.
This can't be happening. Anong gagawin ko?
"Oh sige ganito. The show must go on, ako nang bahala dun sa isang nawawalang performer." Tugon ko naman sa kanya. Parang kinakabahan pa sya dahil sa sinabi ko.
"Trust me." Hinawakan ko ang balikat nya tsaka ako ngumiti. At dun din lumiwanag ang mukha nya na wala na ang pangamba nya kanina.
"I trust you miss Amore. I am just reminding you that it is only 5 mins left before the programs starts." Medyo lumabas ulit ang konting kaba sa mukha nya.
"Ok. Pumunta ka na sa iba. Ako na ang bahala." Sabi ko naman ulit sa kanya at ngumiti. Para namang napanatag ang mukha nya at tumango nalang. Maya maya'y umalis na sya.
Ok. Simulan na natin ang paghahanap.
Someone's PoV
" Good morning Damianians! Today, we are celebrating the 100th year of founding our beloved school. And today. We, the administrators, Student Council and the Board member prepared for this moment." Anunsyo ng emcee. At nagpalakpakan naman silang lahat.
"As the program opens, we would like to call for the attention of Mam. Sylvia to give her message." Napalakpakan naman ang lahat ng nandun at umakyat na sa stage si Mam. Sylvia. At nagsimula narin syang magsalita at natapos naman sa palakpakan.
" and now! Let's enjoy our founding anniversary" anunsyo nya mula sa taas ng stage. At nagsimula ng magwild ang buong paligid. Feel na feel din ang saya na nararamdaman ng bawat isa dito ngayon.
Biglang namatay ang ilaw. Tumugtog ang Isa sa mga music ni Martin Garrix ang Tsunami. Biglang may babaeng nakatayo sa gitna ng stage ang may hawak ng tali na may hawak na apoy. Kung titingnan sa malayo, hindi makikita ang mukha nyang nakatakip tanging ang katawan lang nya ang makikita. Katawang may magandang hubog.
Nagsimula na syang pasayawin ang bolang apoy na kasama ng taling hawak nya kasabay ng beat ng kanta. Gumagawa din sya ng mga delikadong tricks kaya napapasigaw din minsan ang iba sa kaba.
At mula naman sa malayo. Kitang kita si axel na manghang mangha sa kanyang pinapanood. Hindi lang basta namamangha sya para kasing may puso na ang kanyang mata. Kumikinang kinang.
Nakakatuwa naman kasi hindi lang si Axel ang mukhang namamangha sa kanya. Kundi lahat kaming nanunuod sa kanya.
Ibinalibag niya sa ere ang stick na may apoy sa magkabilang dulo. Napasigaw naman ang crowd.
Oww!
At agad naman nyang sinalo. Hindi lang basta fire dancing ang ginagawa nya. Fire dancing with total fashion.
Natapos na ang palabas at nagpalakpakan kaming lahat duon may iba pang sumisipol at sumisigaw.
" napakainit naman ng simula ng ating program. Gusto lang po naming magpasalamat sa performer na hindi nagpakilala at kay miss Amore dahil agad syang nakahanap ng performer na gaya nya." Sabi ng emcee.
Nagpalakpakan ulit ang crowd.
"And now, let start with the loud and Fun-tastic day. Today! We're going to here the bands with their beautiful songs and music." Anunsyo ng emcee.
Battle of the band. We are so excited sa tuwing gagawin yan. Ilang saglit lang ay namatay naman ang ilaw.
"Today, we are going to witness the new set of new musicians. This is the battle of the band." Anunsyo noong emcee. Naging wild naman ang buong paligid. Lahat kasi excited sa mangyayaring battle of the band.
"And tonight, we will be having five bands to compete for this year's best band award." Dagdag pa ulit ng emcee.
"And Now! Let us all welcome! The Killa." Masiglang pagpapakilala nito sa unang contingent.
Nagumpisa nang tumugtog ang banda. Everyone started to sing harmonously with the vocalist. Well magaling naman sya kaya nga nya natotouch ang mga audience eh.
Ito talaga ang masaya dito eh. The jam.
![](https://img.wattpad.com/cover/86670832-288-k997841.jpg)
BINABASA MO ANG
My Mysterious Mystique
Teen FictionSometimes, Love cames in unexpected ways. Sometimes, love cames but we never noticed. Sometimes, you was hit by it but you are just denying it. Sometimes, you know that you are loving but you are just hiding it from yourself cause you are afraid o...