The KING's Princess [Wyorck series #1]

Princess👑7

Dinner lang siguro 'yon. Kanina ko pa iyan pinapasok sa isip ko. 'Yan din ang sinabi ni Erica sa'kin pero kasi, bakit sa kwarto. But wait! Wala akong iniisip na masama. Ang akin lang, kung kakain kami bakit sa room niya pa?

"Argh!" Tinapon ko ang unan saka kinuha ang cellphone ko. I saw some texts coming from kuya Azure and Tatty. Pero hindi ko binuksan ang kahit isa sa mga 'yon.

Nagulat ako kasi biglaang dumami ang notifs ko sa IG. Nakakapagtaka lang kasi. I am not that active in IG, isn't it weird? So, out of curiosity, I tapped the app ikon and boom! Sumalubong ang account kong naging 113k followers! Last time I checked it, around 40k palang eh.

"Anong ganap?"

Nag scroll ako ng nagscroll pero wala naman akong makita. I saw some posts from my Xaiton schoolmates pero parang normal lang naman ah. Until I checked ny nitification at puro mentions ang tumamabad sa paningin ko. Kung sino sino ang nagmention sa'kin!

A photo from, king.zcsdrk.
Enjoying the view.

|insert pic|

♥87, 101 💬 14, 313

Ako 'to! Hindi ako magkakamali kasi kilala ko ang sarili ko. I know myself so well particularly my physical appearances. I was looking the beautiful view of pond while my arms were spread so widely. Sobrang ganda ng kuha kaya hindi nakakpagtaka na madaming mag heart.

king.zcsdrk? First word palang kilala ko na 'to! Pero bakit kailangan niya pang i post? Oh my, I can't believe he took a picture of me at pinost niya pa in public with a caption: Enjoying the view.

Ito nanaman ang weird feelings! Hindi ba pwedeng nagandahan lang siya sa view kaso nasali lang ako? Tapos magkikita pa kami ulit mamamaya? Para saan? Argh, ano bang nangyayari sakin? Bakit parang mababaliw lang ata ako dito.

Halos mabitawan ko ang phone ko nang tumunog ang intercom.

"Labas na d'yan kung ayaw mong pasukin ko 'yang kwarto mo."

Was that Zac? Si Zaceius ang nagsalita sa intercom, right? Bakit kailangan niyang gawin 'yon? At bakit kailangang siya pa talaga ang magsundo sa'kin?

Pero baka nakakalimutan mo Sam na nasa harap lang ang kwarto niya. Ah, pero bakit kailangan kasi talaga sa kwarto niya?

Dahil sa hiya ay binuksan ko na agad ang pinto. I am already wearing my pair of pajamas. Kulay baby pink 'yon at para akong pasyente sa hospital.

Pag bukas ko ay nakita ko siyang nakatayo at nakasandal sa pinto niya habang bored na bored ang mukha. Even his expression was boring, his damn look was still glowing! Bakit gan'on? Naiinis ako sakanya pero panay naman ang puri ko. But I can't help it! I can't help but spill the fact.

"You're so slow." He rolled his eyes and his sudden touchy move made me shocked. He stepped so big which erased our distance between each other. Marahas niya akong hinila papasok sa kwarto niya.

Dahil sa pagkakabigla ay inalis ko din. "Do you have to pull me that harsh?" Sabi ko. "Alam mo? Wala ka talagang respeto sa nga babae eh." I rolled my eyes and walked inside. Bahala siya. Pakielam ko ba kung kwarto niya ito.

Ngayon ko lang din napansin na parehas kami ng suot pero magkaiba lang ng kulay. His was baby blue. Masyado kasi ata akong nag fofocus sa mukha niya. Buti nalang hindi niya nahahalata.

I looked around. Wala ding pagkakaiba sa kwarto ko ang kwarto niya. Magkaiba lang ng kulay at maliban pa doon ay wala na. Nakakaagaw eksena lang talaga ang collection niya ng mga video tapes. Pero ako naman kaya ang nilalaman ng mga yan? Scandals? Porns? Eh lalaki siya eh.

"Don't touch it!" Sigaw niya at tinapik ang kamay ko. Nagulat ako doon. Gan'on ba ka importante sakanya ang mga iyan?

"Ang damot." Was all I said. Honestly, I am speechless. I didn't see it coming. I didn't expect hin to be that harsh. Alam kong marahas siya pero yung manakit, hindi ko na kayanan. It was my first time to be treated that way. Parang ako pa ang napahiya sa aking sarili.

"Can I go back to my room now?" Wala sa sarili kong sabi. My mood suddenly changed. Kung pinapunta niya pala ako dito para pahiyain o saktan, then my thoughts now are full of regrets.

Nag iwas siya ng tingin at hinawakan ang kamay ko na agad ko namang binawi.

"Ayaw ko na dito." Para akong batang nag iinarte. Hindi ko alam kung anong pinuputok ng butchi ko. Why am I becoming sensitive when it comes to him. Sa lahat ng actions and words niya, may naiisip ako. Nag aassume agad ako. Pinapatawan ko agad ng kahulugan.

"I'm the king so I am ordering you---" I cut him off and crossed my arms.

"As if I care? Buhay ko 'to, katawan ko 'to. Yes, you own this house but it doesn't mean you have a say on all of my decisions." Ganoon ba ako naapektuhan sa nagawa niya para maging ganito ako?

Kinamot niya ang ilong niya gamit ang middle finger niya at may binulong na hindi ko naintindihan.

"Let's eat. Nagugutom na ako."

Kung makapagsalita akala mo hindi ako gutom. Hoy, kanina pa ako gutom!

"I'm sorry, now let us eat." Mabilis niyang ani. Magsasalita pa sana ako nang tumunog naman ang kanyang intercom.

"Good evening, your highness. I'm sorry to interrupt but princess Saysay is asking if you can join them in the dinner room---"

Mabilis siyang lumapit doon at sumagot. "Just fuck it. I don't care about them. Night."

"Ang bastos mo talaga!"

"As if I care?" Mabilis niya akong hinila at pinaghila ng upuan. Andito kami sa veranda and really, the view was breathtaking. Halos makita ko ang kabuuan ng Xaiton! This is amazing!

"Kumain ka na." Malamig niyang anas nang mapansin na nahuli ko siyang nakatitig.

"Nagtagalog ka. Ang cute sa ears." Minsan lang kasi magtagalog.

"Wala kang pake."

"Bastos."

Bakit kapag siya ang tumititig saakin, may iba akong nararamdaman? The feeling was really surreal. I set aside my feelings and just started to eat. Ngayon ko lang narealize na masarap palang kumain. Not because he's in front of me, I am just famished.

"Tomorrow is the start of activities. Prepare yourself."

"I don't need your advice. Nag aaral din ako saamin, you know." Umirap ako at uminom ng tubig.

"Prepare yourself for troubles. I know you're srubborn." Ngisi niya.

What again?