CHAPTER 2 (The dream and Liezel's story)

39 5 0
                                    

"Honey, look! Aren't they cute?" manghang saad ng reyna sa asawa nitong hari. "They really are, honey. I can't wait to see them growing up." masayang sagot naman dito ng asawa.

"There is no permanent in this world, except the change." matalinhagang sabi muli ng mahal na reyna. "What do you mean?" nagtatakang tanong ng hari na ikinangiti ng reyna.

"You know, I want them to find their true happiness. People change no matter how much we show our love towards them." tugon ng reyna.

"How about love? Isn't it permanent? Honey, you are acting weird." naguguluhang saad ng hari. "I'm just stating facts-- Dracula is here! Invading our territory!" naputol ang kanilang pag-uusap dahil sa balita ng isang kawal.

"Oh no! This can't be! What are we going to do?! My children!" umiiyak na saad ni Queen Sarpeona. Agad naman itong inalo ng Hari at niyakap. "Don't worry, honey. We can survive this. Everything will be fine."

"Get ready! Prepare the soldiers!" ma-otoridad na utos ni King Dramon sa lahat, kaya naman sila ay nagsihanda para sa digmaang nagaganap.

At doon ay nagsimula na nga ang labanan. Nagkitang muli ang magkapatid na si Dracula at Dramon.

................

Napabalikwas ako ng bangon at marahang pinunasan ang mga tumutulong pawis na nagmula sa aking noo. What was that?

Napabuntong hininga ako nang maalala ko ang kwento ng history teacher namin. I dreamt about it maybe because of the rapid eye movements sleep. Wala itong meaning. Dahil lang siguro sa masyado kong nagustuhan ang alamat ng guro namin.

Why would I even bother anyway? Aish! Tumayo na ako at nagtungong CR. Sinimulan ko na rin ang ritwal ko tuwing umaga. Maligo, magbihis, mag-almusal, at pagmasdan ang sarili sa salamin.

'The nerdy girl you thought has a power that no one can ever posses.' bulong ko habang matamang pinagmamasdan ang sarili sa salamin.

Napadako ang aking mga mata sa litratong katabi ng aking kama. I missed my poster parents. Yeah, ampon lang ako.

They were driving in the middle of the forest when they heard my crying voice. Since then, itinuring na nila akong tunay na anak. After my 17nth birthday, namatay sila. They have no idea about me. Itinago ko ito sa kanila dahil iyon ang utos ng mga Gods and Goddesses.

"Crystal?! Yuhooo! Where are you??" dinig ko ang malakas na sigaw ni Liezel sa labas ng bahay. Aga naman ata niya? Tsk.

Anyways, Liezel has a power as well. I can sense it though hindi niya alam na meron din akong kapangyarihan. She's the princess of Temno Kingdom so hindi ako nakasisiguradong mapagkakatiwalaan siya.

I heard the rumors about that empire. They are greedy enough para manlinlang ng tao. Pero I trust her naman but that doesn't mean na ise-share ko ang buo kong personality. Pero sabi ng mga Gods and Goddesses, nasa Abbadon na ang Temno Kingdom simula nang matalo sila ng pitong kaharian, dahil na rin sa pagnanais na mamuno sa buong Delthoria.

I wonder kung bakit nandito sa mundo ng mga mortal si Liezel. "Crystalie Gomez! Where the fvck are you?!" napatigil ako sa pag-iisip nang marinig ko ang boses ni Liezel sa labas ng kwarto ko. Wow ah? Feel at home talaga.

"I'm coming!" I shouted back at lumabas na ng kwarto. Nakita ko siyang titig na titig sa pinto ng aking kwarto nang buksan ko ito. "We are fcking late, Crystal! What took you so long?!" nanggagalaiti nitong ani. Gusto kong matawa pero pinipigilan ko lamang.

THE BOUNDLESS MASTERYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon