35.Bölüm

104 8 0
                                    

Ateş'ten...

Kafamı ellerimin arasına alıp eğildim.Şuan içimde bir şeyleri parçalamak istiyordum.Az sonra kapı tıklatılınca Atakan yanımdan kalktı ve kapıyı açtı.O sırada bende dün gece Elif'in kafasını koyduğu yastığı bir kez daha kokladım.Güzelim gibi kokuyordu yastık.Benim güzelim.Şimdi muhtemelen Ege denen herifle olan güzelim.

Elif daha fazla acı çekmemek için gittiği yerden döndüğünden beri çok mantıksız davranıyordum.Ona açıklamak için can atsamda yapamazdım.Gerçeği öğrenirse uzak durmazdı benden.Yapmam gerekeni yapmama engel olurdu.Zaten onsuz kalmak zorunda kalmak yeterince zordu.O bana bu kadar soğuk davranırken bile.Bir de beni isterse ondan asla uzak kalamazdım.Buna dayanamazdım.

Yanıma oturan kişiyle dikkatim dağıldı.Kaan'dı bu.Ve Can da gelmişti.

" Ne oldu? "

" Abi pek iyi haberler yok aslında."

Ne olmuştu acaba.Can rahatsıza oturuyordu.Kaan gözlerini kaçırdı.

" Elif bugün adamın birini vurdu.Hemde gözünü kırpmadan."

Şaşkınlıkla öylee kaldım.Benim Elif'im.O mu yapmıştı gerçekten.Benim güzelim yapmazdı öyle bir şey,yapamazdı.

" S*ktir.Şaka mı lan bu?! "

Kaan kafasını olumsuz olarak salladı.

" Abi,bende anlamadım.Bana kızları çıkarmamı söyledi.Sonra bir telefon gelince adamı vurdu.Hemde eli bile titremedi."

Arayan Arda olmalıydı.Düşündüğüm gerçek olamazdı.Olmamalıydı.O sırada kapı açıldı ve içeri Aysu girdi.Artık Aysu'yu görmeye bile dayanamıyorum.Aysu'yu seviyormuş gibi yapmak,dışarda onunla samimi davranmak ve beni öptüğünde ona karşılık vermek zorunda olmak iğrenç bir şey.Elif için yapıyor olmama rağmen.Onun için Aysu'ya katlanmaya çalışıyorum.Ama söz konusu Aysu olunca insan dayanamıyor.

Mutfağa gitti ve çok geçmeden geri döndü.Aysu elindeki içkiyle geldi ve karşıma sandalye çekip oturdu.Bacak bacak üstüne attı.Hareketleri bile Elif olmadığını haykırıyordu.

" Bugün alışveriş yaparken adamın biri tarafından az kalsın vuruluyordum.Son anda kurtuldum."

Gözlerimi devirdim.Elif için olmasa hayatta katlanamazdım ona.

" Bana ne?! Gerçekte seni umursamadığımın farkında değil misin hala?! "

Elindeki içkiden bir yudum alıp kenardaki masaya bıraktı.Ayağa kalkıp yanıma geldi.İşaret parmağını göğsüme bastırıp beni iktirdi.

" Elif'i korumak için bana ihtiyacın var gerizekalı! Şimdi kes sesini."

Gözlerimi devirdim.Bu kızı öldürmek ve rahatlamak istiyorum.

" Eğer parmağının kırılmasını istemiyorsan parmağını hemen çek! "

Biraz gerilemişti söylediklerimden sonra.Onu umursamayıp Kaan'a döndüm.

" Nasıl böyle bir şey yapar? "

Tabi Aysu salağı hemen lafa atladı.

" Kim ne yapmış? "

" Elif bir adamı vurdu."

Kaan gerzeğine bir yumruk geçirmemek içi zor durmuştum.Aysu malına böyle bir şey söylenir mi? Aysu göğsünde ellerini birleştirdi.Bana küçümser gibi bir bakış attı.

" Bakın siz şu işe.Ateş'in değerli kız arkadaşı demek birini vurdu.Ateş'in o masum sevgilisi,birini vurmuş.Ne kadar acı.Ateş,Elif benden de kötü bir kız farkındasın değil mi? Ben bile birini vurmadım.Elif beni bile geçti.O kız tam bir canavar."

Sinirle ayağa fırladım.Elif'e ,benim güzelime laf edemezdi.Ellerim boğazını kavradı.Onu en yakın duvara yapıştırırken gözlerimin ateş saçtığına emindim.

" Ağzına onun adını alma! "

" Haklısın ağzım kirlenir."

Ellerim istemsizce daha da sıktı Aysu'nun boğazını.Kaan omzuma dokunana kadar da sıkmaya devam ettim.Boğazını bıraktığımda yere çöktü.Boğazını tutarak nefes almaya çalıştı.

Telefonumun titrediğini hissettim.Can'a döndüm.

" Şu kızı bir kaç günlüğüne sağlam bir yere götürün.Yoksa elimde kalacak! "

Can anında Aysu'nun koluna girip onu evden çıkardı.Ben de telefonumu açıp gelen mesaja baktım.Ege'dendi.Sevmiyordum bu çocuğu.Hatta Elif ona bu kadar değer verdiği için nefrette ediyordum.Ama yine de iyi biriydi.

Gönderen: Ege

Dediğin gibi yaptım Ateş.Her şey bittiğinde Elif tüm gerçekleri öğrenecek.

Evet Ege iyi bir çocuktu.Ve ona dediğimi yapmıştı.Elif'e değer veriyordu.Her ne kadar birbirlerini kardeş gibi gördüklerini söylesede kıskanmadan edemiyorum.Elif benimle kalmalı sadece benimle.Ve o her şeyi öğrendiğinde yapmak isteyip yapamadığım her şeyi yapacağım.O mini elbiselerini,şortlarını ve eteklerini yakacaktım.Ona bakan erkeklere gözümün önünde canlanan o yumrukları atacaktım.Hatta tutacaktı kolundan aylardır öpmemek için kendimi zor tuttuğum o dudaklarından hırsımı alacaktım.Tutacaktım kolundan yine gitmek istediğinde ' sen benimsin ve gidemezsin! ' diyecektim.İzin vermeyecektim bu sefer.Benimdi ve öyle kalacaktı.

Onu seviyordum.Hala seviyorum ve hep de seveceğim.O benim güzelim,ufaklığım.O benim kadınım.Ve ben ilk defa bir kadını her sabah uyandığımda yanı başımda bulmak istiyordum.Benim karım olsun istiyordum.Ve ben istediğimi alırım.Elif bir gün benim karım olacak.

Telefonumun ekran kilidini açtım.Elif bana gülümseyerek bakıyordu.Elini telefonun ekranında gezdirdim.Mutlulukla fısıldadım Elif'in resmine bakarken.

" İlerde benim karım olacaksın,güzelim."

Gerçek DostlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin