H 13.

57 4 0
                                    

Monty komt mijn kamer weer opgelopen. Hij heeft eindelijk een paar mensen kunnen overhalen dat het hier niet veilig is en dat we een plan nodig hebben om weg te kunnen. Natuurlijk heeft hij tot nu toe alleen nog overlegt met de mensen die we vertrouwen. Maar ze moesten meedoen. Ze gaven hun bloed vrijwillig af, hopend dat ze langer de tijd hadden voordat de hel los ging. En dat hadden we. Maar niet genoeg. Ze kunnen niet voor altijd hun bloed af blijven geven. En ze willen mijn bloed nu nog niet hebben. Ik weet niet waarom maar ze hebben geduld met mij. Dat heb ik in mijn voordeel. Maar de andere niet. Monty, Jasper, Harper en Miller willen naar de kamer van de president Dante zodat ze daar misschien wat kunnen vinden. En natuurlijk hebben ze al een hele plan bedacht. Maya is de enigste die ons hier helpt en ze gaat naar de kamer waar de camera's in zitten, zodat de andere niet gezien worden. Ik moet zorgen voor de afleiding. "Dat komt helemaal goed Monty, Ik verzin wel wat". Hij loopt weer mijn kamer uit. Ik kijk op de klok. Over een half uur moet ik iets verzonnen hebben. Ik moet ervoor zorgen dat Dante, zijn zoon en de dokter hierheen komen zodat ze afgeleid zijn. 

De camera's hebben het me moeilijk gemaakt maar het is me gelukt. De bewaker staat voor mijn deur. De andere lopen over 2 minuten aan. Ik moet snel zijn. Ik val met een klap op de grond en doe alsof ik stuiptrekkingen krijg. De bewaker komt snel naar me toe en rent dan weg opzoek naar de dokter. Nu maar hopen dat Maya al bij de camera's is. Ik sta snel op en pak het flesje waar ik de schuim in heb gemaakt. Ik gooi het in me mond en een beetje op de grond en verstop het flesje weer. Ik had nu makkelijk kunnen vluchten. Maar ik hou me aan het plan. Ik vertrouw de andere erop dat ze iets gaan vinden. Ik ga weer op de grond liggen. Als ik op de gang voetstappen hoor begin ik weer stuiptrekkingen te maken. De dokter legt me op mijn zij neer en het schuim komt meer uit mijn mond gelopen. Ze trappen erin. "Wat is er met haar aan de hand?". Dat moet Dante zijn. "Ze is erger gewond dan we dachten". 

Als ik 5 minuten ben doorgegaan stop ik buitenadem. Ookal lig ik op de grond en maak alleen maar rare bewegingen, het is vermoeiend. En me buik begint te gloeien van de pijn. Het was geen slim idee, maar het heeft gewerkt. De dokter veegt mijn mond af en gaat met een lichtje langs me ogen. "Leg haar in bed". De bewakers tillen me op en leggen me voorzichtig in bed. De dokter trekt mijn shirt omhoog. Nog steeds buiten adem kijk ik haar aan. "Je moet nu rustig blijven. Alles komt goed". Ze doet mijn shirt weer goed. "Weet je wat er gebeurd is?". Ik hou me voor de domme en knik nee. Ik zie nog dat ze de president aankijkt en daarna wegloopt. 

Een paar minuten later komt er een verzorger en een schoonmaker aangelopen. De verzorger zorgt ervoor dat ik andere kleren aan trek. Natuurlijk weer witte kleding. En de schoonmaker maakt alle troep schoon die ik gemaakt heb. Nu maar hopen dat het de andere gelukt zijn. Ik kijk naar de gang en zie dat president Dante nu pas weer wegloopt. Dat moet wel tijd genoeg zijn toch? 

Uren zijn voorbij gegaan. De bewaker kijkt vaker naar binnen dan ooit. En om het half uur komt er een verzorger langs om te kijken hoe het met me gaat. Nu heb ik minder rust en kan niks meer doen om te helpen. Maar het was het waard als het gelukt is. Het half uur is weer voorbij. De verzorger komt naar binnen gelopen met een dienblad. Het is Maya. Ze legt het glas water op het kastje langs me bed. Dan loopt ze naar me toe en begint me te onderzoeken. "Het is gelukt. We hebben een gat gemaakt voor de radio en we kunnen zo uitzenden. Maar er is een blokade. En Monty is weg dus we denken dat hij geprobeerd heeft die eraf te halen". Ze loopt om het bed heen zodat ze bij mijn rug kan kijken. "Hij is niet meer terug gekomen". Ik kijk haar vragend aan maar verander snel mijn gezichtsuitdrukking voor de camera. "Jasper probeert hem nu te zoeken". Ze loopt weer naar het dienblad toe en pakt hem op. Voor dat ze de deur sluit draait ze nog om. "Ik kom later terug als ik nog nieuws heb". De bewaker gaat weer voor de deur staan. 

Als Monty nu gepakt is betekend het wel dat het hem gelukt is. Hij zendt de uitzending uit. De andere gaan het horen en komen ons zo snel mogelijk halen. Nu alleen maar hopen dat ze heel snel komen voordat Monty leeg gebloed wordt. 

Er is een aantal uur voorbij gegaan. Er is weer een verzorger bij me. Dan gaat er opeens een alarm af. Ze verpleegster kijkt verschrikt op. "Wat is dat?" vraag ik. "Een straling lek. Ik ben zo terug". Ze loopt snel weg. De bewaker maakt de deur opslot en loopt dan ook weg. Waarom maakt hij de deur op slot. Ik sta snel op en loop naar de deur toe. Zo ver ik kan zien is er niemand op de gang. Ik duw en sla tegen de deur aan maar er komt geen beweging in. Wat is er aan de hand?

Still alive//the100Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu