5.BÖLÜM: DENEME 5

354 12 0
                                    

Diana ile beraber annannemi ararken Diana beni hoş bir ormanlık alana götürdü.

''Nereye gidiyoruz?'' diye sordum merakla.

''Göreceksin.''

Ağaçların arasından geçtikten sonra iki katlı ürkütücü bir ev gördüm ve açıkcası biraz ürktüm. Diana bunu anlamış olmalı ki beni sakinleştirmek için:

''Bir şey yok, Cassie.'' dedi ve ilerlemeye devam etti. Ben ise bu sözden sonra arkasından ona eşlik ettim.

Evin kapısı çok eskimişti ve eve başımızı eğerek girebiliyorduk. İçeri girince endişelerim daha da arttı.

''Neresi burası?'' diye sordum. Aldığım cevap ise sadece ''Gel'' oldu.

''Evin içerisi çok eskiydi ve yapraklar vardı. Ayrıca karanlıktı. Merdivenlerden yukarı çıktık. Bir odaya girdik. Faye oradaydı. Beni görünce hamaktan kalktı. 

''Nihayet.'' dedi.

Melissa arka taraftan çıktı ve Faye ile beraber bir masaya doğru ilerlediler. Yukarıdan biri bana seslendi.

''Merhaba, komşu.'' Bu benim odadaki pencerenin karşısında olan penceredeki çocuktu. Penceredeki çocuk merdivenden aşağı indi.

''Ben Nick. Diğer bir adım da ^^penceredeki çocuk^^.'' dedi.

Başka bir odadan Adam çıktı.

''Selam.'' dedi. 

Aslında çok şaşırdım. Çünkü hepsi birlikte bu ürkütcü evde ne arıyorlardı?

''Tamam, hepinizin burada ne işi var? Neler oluyor?''

Sorumu Adam cevapladı.

''Açıklamak istiyoruz.'' 

Bunun ardından Diana söze atladı.

''Sana böyle söylemek istemedim ama başka seçeneğim yok.'' 

Faye ise 

''Bilmeye hakkı var.'' deyip arya girdi. Burada neler dönüyordu. Neyi bilmeye hakkım vardı? Ben de merakla sordum.

''Neyi bilmeye?''

Diana

''Kim olduğunu.'' dedi. Ahhhh Tanrım burada neler oluyor? Kim olduğunu bilmek de ne demek? Bunlar kafayı yemiş. Ben de normal bir insanım ve adım Cassie. Bunda nasıl bir tuhaflık olabilir?

''Bu iş gittikçe tuhaflaşıyor.'' dedim. Geri geri giderken Nick'e çarptım. Adam korktuğumu anlamış olacak ki

''Korkmana gerek yok.'' dedi.

''O zaman biri bana olan biteni söylesin.'' dedim sinirle.

Diana 

''Bak, Cassie. Bunun kulağa delice geleceğini biliyorum. Tamam ama o dünkü yangın... Nasıl söylesem bilmiyorum. Biz farklıyız. Sen farklısın.'' Faye sıkılmışcasına kafasını geriye çevirdi ve Diana'nın sözüne o devam etti.

''Tanrı aşkına. Çıkarın ağzınızdaki baklayı.'' dedi. Ayağa kalktı ve hızla yanıma geldi.

''Sen bir cadısın. Safkan %100 cadısın. Hepimiz öyleyiz.'' dedi bir hışımla. Ardından 

''İşte. Oldu bitti.'' dedi. Ben ise söylediklerini sindirmeye çalışıyordum ama sindirilecek bir yanı yoktu. Sinirle

''Bu delilikten de öte.'' dedim. Faye ise soğukkanlılıkla

''Gerçekler öyledir.'' dedi. Adam araya girdi.

''Cassie, bunun kulağa nasıl geldiğini biliyorum. İşin aslı ailelerimiz ta 1692'ye dayanan mirasın bir parçası.'' 

GİZLİ ÇEMBERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin