#SPOKEN
Kasabay ng pagpatak ng ulan
Ang pag-iisip sa kawalan
Kasabay ng hanging malamig
Ang paglaho ng ‘yong pag-ibig
Sa huling yakap na mahigpit
At pagbitaw din ng ‘yong kapit
Ika’y sumabay sa ihip ng hangin
At dinala ka palayo sa akin
Naiwan nanamang mag-isa
At ginagambala ng mga alaala
Hindi ba talaga ako mahalaga?
O mas masaya ka lang sa iba?
Sa bawat gabi ng pag-iyak
Ay sigaw ng pusong wasak
Bakit ba mundo’y ‘di patas?
Lagi na lang naiiwan sa taas
Kupido, ayoko ng mapana!
Dahil madaya si tadhana
Magbibigay nang saya
Pero babawiin din pala
