One-shot Stories

*entry 8*

"Inlove kay bes."

Transferee ako nun. Syempre tahimik pa ako at lonely. Wala pa akong masyadong kilala dito then yung mga tao pa is acting rich ganern. Rich naman talaga sila kaya natural na umarte silang ganon. So yun, transferee ako kaya hindi ko pa alam pasikot-sikot dito sa school. Yung akala kong sa libro lang nangyayari like may mababangga akong tao while finding a room eh nangyari sa akin. He's a guy. I know your familiar with guys like him. Maputi siya, matangkad, syempre gwapo, ang tangos ng ilong, his lips are as red as strawberries, and he looks like Kim Taehyung of BTS. Yeah, I'm not lying not joking. He exactly look like him. Ang naiba lang, his eyelashes. Ang haba nga na nagmukha na rin siyang manika. I got stunned by his mere presence pero naibalik ako sa ulirat nang winagayway niya ang kanyang kamay sa harap ko.

"Miss,are you okay?"

At mas lalo pa akong nagulat nang pati ang boses niya ay V na V! God! Kambal ba niya yung idol ko! Waaaaa!

"O-Oo."

Mas lalo akong nanigas nang makita ang nga mata niya. They're color hazel brown.Ang sarap nitong titigan. And then, he waved again his hands in front of me. Napakamot na lang ako sa ulo ko at nahihiyang tumawa. Nag- mukha akong na-ulol dun ah.

"Bago ka dito?"

"A-Ah oo."

"Finding your room? Tara samahan kita."

Ang kanyang huling linya ay tila naging musika sa pandinig ko. Sa wakas, may tutulong na rin sa akin. At sobrang gwapo pa, mala-Taehyung eh no!

Pumunta kami sa billboard kung saan nakalagay ang mga sections namin. At ang mas nakakagulat pa eh mag-classmates kami. Natuwa ako syempre kase makakasama ko siya sa room. Walang malisya yan ha, loyal ako kay Taehyung eh.

Unang araw sa klase, lagi kaming magkasama. Napag-alaman kong Gio pala ang pangalan niya. Nagpakilala na rin ako sakanya. We became close friends after that. Lagi kaming magkasama, magka-dikit, at hindi mapag-hiwalay. He considered me as his best friend, so I am too. At dahil nga sa itsura niya, na-bash ako. Nasabihan akong malandi, maharot, at kung ano-ano pa. Hindi ko pinansin ang mga yan kase hindi naman totoo. And besides, he's there for me. He's there to protect me from them. Sinabi niya yon sakin at napanatag na ako. Dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa ay napagkakamalan na kaming mag-jowa. Tbh, sa tagal nang pagsasama namin bilang best of friends, nagustuhan ko na siya. At mas lumala pa iyon dahil kalaunan ay minahal ko na siya. Iyon ang bagay na sobrang kinatakutan ko, ang mahalin siya. Sa kadahilanang baka ako masaktan sa maririnig sakanya sakaling malaman niya. Kaya hindi ko ito sinabi kahit kailan. Hindi ako umamin, ayokong i-risk ang pagkakaibigan namin. Paano kung umamin ako at hindi naman niya ako mahal? E di awkward na ? Paano kung umamin ako tapos may mahal pala siyang iba? Paano kung umamin ako tapos hanggang friends lang pala tingin niya sakin?

That thoughts scared me. Ipinangako ko sa sarili ko na hinding hindi ako aamin sakanya.bThird year college kami nun, we're sitting on the bench while eating. Bigla na lang siyang nag- tanong sa akin.

"Kaira,anong gusto mo sa isang lalake?"

I wanted to tell him na katulad niya ang gusto kong lalake. More likely siya ang gusto ko. Pero pinigilan ko ang sarili ko. I'll never let him know that thing.

"Bakit mo naman natanong?"

"Just asking. So, ano nga?"

The way he smiles make may heart melt. Ang ngiting yan, ang dahilan kung bakit ako nahulog. At hinding hindi na makakaahon pa.

"Ang gusto ko sa lalake, parang si Taehyung. Maalaga, mabait, masayahin, masipag, ginagawa ang lahat maabot lang ang kanyang dream, at higit sa lahat, mahilig sa mga bata. Para kapag pag-tanda namin,he'll love our kids so much."