Tren raylarına geldiğimde ışıklar yanıp sönmeye başlamıştı. Korkuyordum çünkü burası kullanılmayan bir istasyondu. Belki de tren geliyordur diyerek kendimi avutmaya çalıştım. Susmak bilmeyen iç sesim kötü düşünceleri de beraberinde getiriyordu. Sess...
Slm millet resimde gördüğünüz karakter bizim baş kahramanımız Adı Beste... Ve bu bölümde sadece Besteyi ve diğerlerini tanımanız için yazıyorum. Olaylar 1. Bölümde başlayacak İyi okumalar😉...
______________________________________
İçimde tuhaf bir his vardı. Yorgun aynı zamanda çok tembel hissediyordum. Sıcacık yatağından kalkmak en büyük azaptı sanırım... Hemde Sabahın Köründe!
"Beste kalk artık!!"
Bu ablamdı. Pikeyi kenara itip yataktan kalktım. Banyoya gidip elimi ve yüzümü yıkadım. Her zaman olmak istediğim, ulaşmak istediğim hedeflerim vardı. Ama son zamanlarda sadece günün bitmesini dört gözle bekliyordum. Havluyla yüzümü kurulayıp derin nefes alarak banyodan çıktım.
Ben Beste, kuralları olmayan sakin bir kızdım. Arkadaşlarım bana genelde 'Safoz' diye seslenirdi bunun nedeni saf oluşummuş. Külliyen yalan aslında...
Babam olacak adam bizi bırakıp gideli sekiz yıl olmuştu. Bazen duygulansamda onu asla affetmeyeceğim... Annem ve ben çok iyi anlaşırız ve bu benim için gerçekten iyi bir şey. Okul kıyafetlerimi dolabımdan çıkarıp yatağımın üstüne attım. Beyaz tişört ve gri renginde bir etek...
Hazırlanmak yarım saatimi almıştı. Kendime gelip okulu düşünmeye başladım. Çevrem geniştir ama yakın arkadaş konusunda dar. En yakın arkadaşım Aysun diye biriydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aysun bu kız millet 😍
Okulda son yılımızdı ve herkes okulun sonunda olacak o büyük geziyi konuşuyor... Ablam üniversitede okuyor aynı zamanda staj gören bir öğrenciydi. Hep kendine odaklanan ciddi bir kız olmuştur. Dersleride onun kadar ciddi ve iyiydi. Ve onu seviyordum. Okul kıyafetlerimi giymiş saçımla uğraşıyordum, tepede dağınık bir topuz yapıp 'Harry Potter' gözlüğünü taktım. Onları seviyordum. Bugün okula yürüyerek gitmeye karar verdim mavi olan çantamı koluma takıp evden çıkıcaktım ki...
"Beste?" Anneme yakalandım
"Evet anne?"
"Bugün okuldan erken gelmeye çalış yemeği dışarıda yemeyi düşünüyoruz" bu beklemediğim bir şeydi
"Olur bana uyar" dedikten hemen sonra annemin yanağına bir öpücük kondurup evden ayrıldım
********* Telefonum çalınca Aysun'un aradığını tahmin ederek açtım
"Efendim Aysun"
"Nerdesin?"
"Okula geliyorum, neden?"
"Seni bekliyoruz acale et!"
"Ne ol-" lafımı bitirmeden telefonu suratıma kapattı. Ne karıştırdığını öğrenmek istiyorum o yüzden okula varma süresini koşarak yarıya indirmiştim...
Az sonrada okulun bahçesinden giriş yaptım. Sınıfa doğru çıkarken Aysun beni merdivenlerde karşıladı.
"Aysun?"
"Beste, gel bak neler oldu" beni çekiştirerek sınıfa götürdü Sınıfa girdiğim an itibariyle sınıfta olan herkes bağırdı
"İYİKİ DOĞDUN SAFOZ!!!"
Balonlar, süslemeler ve pasta kalbime işlemişti sonradan gelenler alkışlarla destek verdiler. Çok duygulandım ve sadece teşekkür edebildim doğum günümü kutlayan herkese sarılıp tekrar teşekkür ettim. Tabi Ezgi ve grubu hariç, onlarla alıp veremediğim yoktu, ama onların benimle alıp veremediği şeyi çok merak ediyordum. O tuhaf bir kızdı. Zengin ve güzel bu yüzden benden ne istediğini bilmiyorum. Bu konuyu düşünmeyi bırakıp keyfime baktım. Tunç yanıma gelip sarılınca ilk önce kim olduğunu anlamamıştım
"İyiki doğdun herşeyim" Tunç ve ben babam bizi bırakınca tanışmıştık, o benim için çok değerli ve anlamı benim için büyük biri
______________________________________
1. bölümü bugün yazacağım en azından ben öyle umuyorum yorumlarınızı bekliyorum 🙃🙈❤️❤️
