DNA
(DIANE CRIZA'S POV)
Hinang-hina akong napaupo. Eto na naman sandaling nawala ang sakit pero ramdam ko ang pagpintig ng ulo ko.
"Mom? Are you okay? You look pale" nag-aalalang tanong ni Chiara. Pilit akong ngumiti.
Pinilit kong tumayo kahit mahirap. Alalay sa akin si Chiara and then I lost again my balance.
"Use this" pinaupo ako noong babeng nurse sa wheel chair. I thank her as Chiara push the wheel chair.
"I told you mom" pagmamaktol nito na ang sinasabi ay ang pagpupumilit kong lumakad kanina.
Dumating kami sa kwarto ni Marco dinig ang sigaw nina Drake mula sa katabing kwarto.
Pagpasok ko sa loob ng kwarto hindi pala kwarto nina Drake ang naririnig ko kung hindi kwarto ni Marco.
"What are you doing here?!" buong sigaw ko at pilit kinalma naman ako ni Chiara.
Lumapit sa akin si Louise at sinipat sipat ang buong katawan ko mula ulo hanggang paa.
"Napilay ka? Sayang ako pa naman sana ang tutulak sayo sa hagdan" at sinampal nya ako na syang ikinagulat ni Chiara.
"What are you doing! Can you respect my mom!" sigaw ni Chiara sabay tulak dito.
Manhid ang pisngi pero ginawa ko ang kaya ko para makatayo at harapin si Louise.
"Malandi kase yang nanay mo! Alam mo ba na inagaw ba naman ang asawa ko at ano ito? Fake yan!" tukoy nito sa DNA test.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na sampalin sya ng 2 beses sa magkabilang pisngi.
"How dare you talk to me like that! At una sa lahat hindi ako malandi pangalawa ay totoo ang DNA test na yan. Kung hindi ka naniniwala pwes mag-antay ka. Ako mismo ang kakausap sa doktor dito sa ospital na ito para mag-run ng DNA para sa anak mo at kay Drake." habol hininga ako ng matapos ko ang sinabi ko.
I felt dizzy again. Natumba ako pero mabuti na lang at napahawak ako sa wheelchair.
"Dianne? Are you okay?" tanong ni Marco pilit akong tumango.
"If I do the DNA test then you should too with your daughter to Drake" kinontrol ko ang emosyon ko hindi nya pwedeng malaman.
"At bakit Louise? Anak nyo ang usapan hindi ang anak namin ni Dianne" pagtatanggol ni Marco sa akin.
Sumama ang tingin ni Louise sa akin at tumawa ng mapakla. Para syang isang bruha kung tumawa.
"Kung wala kang kinakatakutan gawin mo" nagmamatigas pa rin sya napabuntong hininga ako.
'Anong gagawin ko?'
"We will do the DNA" pakiramdam ko namutla ako ng marinig ko ang boses ni Auntie.
'Anong gagawin ko?'
(THIRD PERSON'S POV)
Halos hindi makapaniwalang nakatingin si Dianne sa Auntie nya. Naiwan na sila sa loob.
"Auntie why do you have to say that?" hindi makapaniwalang tanong ni Dianne.
"Walang sekreto na hindi nabubunyag alam mo yan. Kahit itanggi natin darating ang panahon na malalaman nya rin" wala ng nagawa si Dianne sa nasabi ng Auntie nya.
Tinignan nya si Chiara na mahimbing na natutulog sa lap nya.
"Anak I hope you can forgive me." bulong nito bago hinalikan ang noo ng bata.
Few days passed....
"Nasa kamay ko na ang resulta" Ani Drake at binuksan muna ang envelope ng kay Louie.
"Negative" parang nabuhusan ng malamig na tubig si Drake sa nabasa.
Halos lumuhod naman si Snow sa harap ni Drake. Nagmamakaawa ang dalaga na huwag syang iiwan.
"Hindi ako ang tunay na ama nyan." parang wala lang kay Drake ang sinabi.
Tama ang hinala nya na mukhang hindi talaga si Snow ang babaeng pinakasalan nya.
"Ako na ang magbubukas ng kay Chiara" presinta ni Dianne.
Binuksan nya ang envelop at halos maiiyak sya sa nabasa. 99.9% Positive.
"Positive" nanlaki ang mata ni Drake sa narinig. Agad syang lumapit kay Dianne at kinuha ang papel. Tinitigan nya iyong mabuti.
Nagtatalon at nagsisigaw sya. Daig nya pa ang nanalo sa lotto pakiramdam nya ngayon ibinalita ni Dianne na buntis ito at ligtas na nailabas ang bata.
"Chiara!" nagulat ang bata ng buhatin sya ni Drake at umiyak ito.
"Daddy!" pagtawag nito sa inaakalang si Marco ang tatay nya.
Nalungkot si Drake at agad ibinaba si Chiara na tumakbo agad kay Marco. Umiiyak itong nagsumbong na pinatahan ni Dianne.
"She is still shock" maiksing paliwanag ni Dianne.
Hindi makapaniwalang tinignan ni Drake si Dianne at hindi na napigilang alugin ito ng paulit-ulit s galit.
"WHY YOU DIDN'T TELL ME!?" Sigaw nito agad naman inawat ni Marco si Drake.
"Pwede ba Drake? Ikaw ang unang nanloko kaya wala kang karapatang magalit. You choose that woman! Stop bugging my wife!" hindi na nito mapigilang magalit.
Itinulak naman ng Auntie ni Dianne si Dianne papuntang kwarto ni Marco. Aalis na sila dahil ngayong araw nakatakdang idis-charge si Marco.
"Are you okay?" tanong ni Marco kay Dianne tumango naman ito ng sunod sunod.
"Wag kang mag-alala hanggat dala ni Chiara ang epilyido ko hindi sya agad makukuha ni Drake" pag-papaaala nito.
Pilit ngumiti si Dianne ng makaramdam sya ng pagkahilo. Agad syang napahawak sa ulo at sumigaw.
Nataranta si Chiara at agad nilapitan ang Ina at pilit pinakalma. Pero hindi maawat si Dianne hanggang sa nawalan ito ng malay.
"Mom! Please!" pagmamakaawa ni Chiara ng pinalabas sila ng doktor sa kwarto.
Lumipas ang halos isang oras bago lumabas ang mga doktor bakas sa mukha nila ang lungkot.
"I'm sorry her Leukemia is getting dangerous and deadly as days passes by. We need her to undergo Chemotherapy" parang binagsakan ng langit at lupa si Marco sa narinig.
Isa lang ang ibig sabhin nito. Unti-unti ng nauubos ang oras ni Dianne sa mundo.
AUTHOR'S NOTE:
MABILIS LANG PO ITO AT SORRY KUNG LAME!
SEE YOU NEXT UPDATE!
BINABASA MO ANG
DREADFUL SERIES #1: EON INTERSTICE
RomanceSophie Dianne Rojales ideal type is simple someone who can handle a relationship with maturity as she believe that age doesn't matter as long as you are both mature and happy in the relationship. She also believe that men who are mature enough are n...