WEDDING
(THIRD PERSON'S POV)
Maaga pa lang gumayak na ang lahat para sa kasalan nina Sophie. Imibitado halos lahat ng empleyado nya.
"Congarts Ma'am" bukam-bibig ng mga nakakasalubong nya.
Sumakay sya sa kotse lulan sina Marco,Allira at ang Auntie nya. Hilaw na ngiti ang mga isinukli nya.
Gaganapin sa maliit na chapel sa Calleruega ang kasal nila. 6 ng hapon ang itinakda nilang oras.
"Are you ready?" tanong ni Marco sakanya. Tumango naman sya dito.
Babyahe sila mula sa Laguna papunta roon. They have a whole hotel for that occasion.
"Ate? Handa na ang vows mo?" tanong ni Allira. Tumango naman si Sophie sakanya.
Itinago nya ang nararamdaman ukol sa nangyari noong gabi na binasa nya ang email.
"You want something to eat?" tanong ng Auntie nya umiling sya.
Ramdam ni Marco na may mali sa babae. Halos kanina pa ito tulala. Makalipas ang ilang oras narating na nila ang hotel.
Hindi na nag-paalam pa ang dalaga at nagpahinga na sa kwarto nito. Pagdating doon ni Sophie she totally break down.
Her knees started to get weak ang tears started to flow in her eyes. Pinakalma nya ang sarili at naligo na para sa pag-aayos sakanya.
Inayusan na sya ng mga kaibigan nya. They planned it actually. The videographer shoots everything.
Pansamantalang nawala sa isip ni Sophie ang tungkol sa email. She enjoy herself in everything.
Agad na nyang isinuot ang gown. Simple ang ayos nya itinaas ang buhok nya at kinulot ang 2 gilid.
"Ladies can you first leave us for a while please" nakangiting pakiusap ni Marco sa mga kaibigan nya.
Iniabot ni Marco ang isang box ng jewelries. It has a butterfly designs on it.
"I want you to wear it." tumango nama si Sophie at isinuot ang binigay ng binata.
Handa na sila at sumakay na sya sa bridal car na nakalaan para sakanya. Katabi nya ang Auntie at si Allira sa limo.
Halos manlamig ang kamay ni Sophie.
Sa Chapel makikita ang kakaibang disenyo ng simbahan. Napuno ng mga bulaklak na gusto ni Sophie at ng mga iba't ibang dekorasyon.
Halos mapuno ang mga upuan ng mga bisita mula sa iba't ibang pamilya.
Sa plano ay isasara ang pintuan oras na makarating ang bride. Sa mga oras na iyon ay nasa loob na ang groom at nag-iintay na sa bride.
"Auntie, Allira, Marco I have to tell you something..." napapreno si Marco sa narinig.
Dumating sila sa Chapel agad lumabas si Marco at pumasok sa loob. Nagulat ako lahat ng inutusan ni Marco na isara na ang pinto.
Sa pagbubukas ng pintuan nakatakdang alalayan ng Maid of Honor ang bride na sa kasamaang palad ay hindi nakarating.
"Are you sure you want this to still happen?" Tanong Allira laong naluha ang Auntie nya ng tumango ito ng sunod sunod.
Nagtataka ang lahat kung bakit umiiyak ang kasama ng bride. Lumabas naman ang mga abay at nagsaboy ng iba't ibang kulay ng rose petals.
Nagsimulang tumugtog ang kanta ng westlife na 'fool again'
Halos hindi alam ni Marco ang mararamdaman nya ang matuwa ba dahil pakiramdam nya matutupad na ang hiling nya na maikasal sakanya ang babaeng mahal nya o malulungkot at masasaktan dahil alam nyang pansamantala lang ang lahat.
Nagsimulang pumatak ang ulan nasa kalagitnaaan pa lamang si Psyche ng mapaluhod ito.
"I'm okay" she insist at pilit ngumiti agad syang nagpatuloy sa paglalakad.
Sa harap ng altar sya nagdasal na sana hindi totoo ang lahat ng nagaganap.
"Simulan na natin ang seremonyas" nakangiting ani ng pari.
Nagsimula ang seremonyas pero puno pa rin ng pagtataka ang ilan ang ilan naman ay natutuwa pero ang Auntie nya ay lumuluha.
"Sophia do you take Marco as your husband and promise to love him, cherish him in good times or bad times in sickness and health till death do you part?" nakangiting ani nang pari.
Nangangatal naman kinuha ni Sofia ang mike. "I do" paos nyang sambit.
"Marco do you take Sophia as your wife and promise to love and cherish him in good or bad times in sickness and in health till death do you part?" tanong ng pari kay Marco.
"Kapag ba pumayag ako magiging masaya ka?" naluluhang bulong ni Marco kay Sophia. Tumango naman ang dalaga.
"I do father" agad namang ngumiti ang pari.
Lalong napahagulhol si Sophia hanggang sa dumating na sa punto na huling parte ng kasal.
"You may now kiss the bride" ani nang pari.
Inalis ni Marco ang belo ni Psyche pinunasan nya ang luha ng dalaga at marahang dinampian ng halik sa labi si Psyche.
Kasabay ng pagkulog at pagkidlat ang kawalan ng ulirat ni Sophia at naalala nya ang laman ng email.
'Hindi sisipot si Drake sa kasal mo'
(SOMEONE'S POV)
"Well...well...well nagwagi na ako?" nakangiting ani ko habang nakikipag-usap sa hinire kong spy.
Natutuwa ako sa naging resulta tumingin ako kay Drake na nakahiga sa kama namin sa condo nya pagod matapos ang isang session namin na pinagsaluhan.
"You know I heard your wife is crying her heart out! Poor her" I laughed like there is no tomorrow.
Napatingin ako ng umungot si Drake. Napatingin sya sa paligid at sinilip ang sarili sa ilalim ng kumot.
"Hi Darling..." malambing kong ani at lumapit rito.
Napatingin ito sa orasan sa tabi namin at napanga-nga ng makita ang oras.
"F*ck I am super late" anito at nagmamadaling magbihis agad namang lumapit ako sakanya.
"Don't rush Darling we still have many time" nagulat ako ng itulak ako ni Drake sa kama.
"This can't be happening" hindi makapaniwalang sigaw nya ng makita ang telepono nya.
Napaupo sya sa kama dinampot ko naman ang telepono nya na nahulog mensahe iyon galing kay Sophia.
'Hindi ko na kayang maghintay. Tama na kung hindi ka darating paalam na'
I smirked after seeing the message nagulat ako ng marahas akong halikan ni Drake.
"Stop I'm hurting!" I demanded but that doesn't stop him.
I guess I really win?
AUTHOR'S NOTE:
BABAGUHIN KO PO. PASENSYA NA PO AT NGAYON LANG DAHIL PO NAHACK ANG ACCOUNT KO PO.
ENJOY THE NEW UPDATE
BINABASA MO ANG
DREADFUL SERIES #1: EON INTERSTICE
RomanceSophie Dianne Rojales ideal type is simple someone who can handle a relationship with maturity as she believe that age doesn't matter as long as you are both mature and happy in the relationship. She also believe that men who are mature enough are n...