DREADFUL SERIES #1: EON INTERSTICE

KABANATA 27

VACATION (PART 2)

(SOPHIE DIANNE'S POV)

I really feel sore down there. Nagising ako just to see Drake still sleeping. Mas mukha pa syang pagod kaysa sa akin.

Pagbangon ko I felt a pang of pain in my head. Nakalimutan ko ang gamot ko. Tumayo ako at nag-ayos bago dumiretso sa banyo.

Not until my head started spinning. Tumakbo agad ako sa banyo and I started vomiting. Hirap at sakit ang nararamdaman ko.

"Baby...Are you okay?!" Drake started panicking at hinimas ang likod ko habang pinupuyod ang buhok ko.

Hinang-hina akong napaupo. Nahihilo ako pero alam kong binuhat ako ni Drake papunta sa kama.

"Nilalagnat ka" he said. He smiled like a joker to me.

"Ang sharp shooter ko naman para makabuo tayo agad"hinang-hina kong ibinato ang unan sakanya.

Dinig ko ang tawa nya mula sa labas. Napahawak ako sa ulo ko when suddenly my phone rang.

"Hello?" I asked pero tahimik ang linya hanggang sa may boses na nagsalita.

(Mag-iingat ka Sophie...) malunanay pero malalim na pagkakasabi nito parang may voice changer na ginamit.

Naputol ang pag-iisip ko ng pumasok si Drake na may dalang tray. Inilapag nya iyon sa harap ko.

"Kumain ka muna" he said. Dadamputin ko na sana ang tinidor ng unahan nya ako.

"Nanghihina ka pa. Let me do the honor" ipinagtaka ko na tila may malungkot na emosyon na dumaan sa mata nya.

"Kaya ko pa" turan ko pero sinubuan pa rin nya ako. Sumusubo rin naman sya.

Matapos kumain. Nauna akong naligo. Sa banyo ako nagbihis ng isang maxi dress na puti. Paglabas ko nakanganga na naman sya sa akin.

"Masarap sirain yang damit mo" sinamaan ko sya ng tingin ng makuha ang punto nya.

Pagpasok nya sa banyo dumiretso ako sa balkonahe. Nagsimula akong magtingin-tingin ng emails.

Nagulat ako makalipas ang ilang minuto na may malamig na bagay na yumakap mula sa likod ko.

"Drake magbihis ka nga" sita ko dito tinignan ko pa kung nabasa ang damit ko.

Nagulat ako ng isandal nya ako sa pader aand started kissing me. Tumagal iyon ng halos 20 segundo. Hinihingal kaming nagkatinginan.

"I love you sophie no matter what happen...." malungkot nyang sambit natulala ako dahil sa emosyon nya.

"I love you too.." tanging naisagot ko.

Bumaba kami sa beach para maglakad-lakad ng may nadapang bata sa harap ko.

"Hey little girl" I said pagkatayo nya umiiyak ito pakiramdam ko tuloy naiiyak din ako.

"Baby hush do not cry" humikhikbing tumango ang bata. Pilit ko itong kinarga.

"Anong pangalan mo?" I asked pinakita nito ang ID nya. Mukhang pipi pa ang bata.

"Relena...Ang ganda naman ng pangalan mo. Nawawala ka ba?" I asked tumango naman ng sunod sunod ang bata.

Dinala namin sya sa security office at ipinaalam iyon. Iniwan namin ang room no. namin para malaman agad na nasa amin ang bata.

Dumiretso kami sa kwarto natulog si Relena marahil sa kaiiyak. Dahan-dahan syang inilapag ni Drake sa kama.

I started at the innocent face of the little girl. Kailan kaya ako magkakaroon ng isang anak.

"Are you not ready to have a baby?"tanong ni Drake tumango ako.

"I plan to have a baby at the age of 25 and I am just 21 now" tumango naman sya sa turan ko.

I sang a lullaby very familiar to everyone it is Twinkle Twinkle Little star.

Namalayan ko na lamang na nakatulog na ako.

(THIRD PERSON'S POV)

Natutuwang pinagmasdan ni Drake ang fiancee nya at ang bata. Iniisip nyang kelan kaya sya magkakaroon ng ganitong pamilya.

Napatingin sya sa pinto ng may nag doorbell. Tumayo sya sa pag-aakalang ang magulang iyon ng bata.

"Hi Darling." walang sabi-sabi nitong itinulak si Drake papasok sa loob habang hinahalikan ito.

Pilit hindi tumutugon si Drake dito dahil sa alam nya na mahal nya si Sophie. Itinulak nya ang babae.

"Darling why? Tsk is that because of that woman? Hindi ka naman mabigyan ng anak ako I can." the woman said seductively.

Bago umalis ang babae nag-iwan ito ng isang malademonyong ngiti.

(SOPHIE DIANNE'S POV)

Nagising ako sa tapik ni Drake pagbangon ko wala na ang bata. Tumingin ako sa bedside table at nakitang lagpas 4 pm na.

"Hindi na kita ginising kanina noong dumating ang guardian ni Relena. Mahimbing ang tulog mo eh. Let's eat merienda na" wika ni Drake.

Tumayo kami bago dumiretso sa Kitchen nadatnan ko doon ang sandwich na mukhang ginawa nya.

Kumain kami ng tahimik ramdam ko ang panay sulyap ni Drake na para bang may gusto sabihin.

"What is it?" tanong ko nangangatal syang tumingin sa akin.

"Sophie...we need to go home. I have a business trip to attend at Hongkong" para akong nabingi sa narinig.

'Sana nandito sya habang nagpaplano kami ng kasal'

"Ilang Araw?" tanong ko napalunok naman sya.

"2 Weeks" hindi ko sya matignan agad napayuko ako ibig sabihin sa mismong kasal na sya darating.

"Let's go home now" walang gana kong sabi at dumiretso agad sa kwarto.

Inilock ko ang pinto at doon tuluyan ng nalaglag ang luha ko. I know I am being emotional pero hindi ko maisip na ako lang ang gagawa ang lahat. At natatakot akong...

'hindi sya dumating sa mismong kasal'

Malungkot ako nagpake ng damit ko. Nag-ayos ako ng sarili at lumabas at nadatnan syang kanina pa nakaayos.

"Bukas ang flight ko" turan nya tumango ako at naunang bumaba sa parking lot.

Pagdating sa sasakyan wala parin kaming imikan.

'Lahat ba ng saya sakit ang kapalit?'