CeanLeigh Academy: The Long Lost Powerful Princess (ON GOING)

Chapter 1: Odd dreams

SNOW'S POV

"Kringgg, Kringgggg, Kringgggg"

(A/N: mukhang Ewan lang yung tunog ng alarm clock hahaha. Pero duhh walang basagan ng trip!)

Nagising ako dahil sa tunog ng alarm clock ko!

Anong oras na ba?

Pag tingin ko ng oras..

dOoOb

Ganyan ang itsura ko!!!
Malalate na ko!!!!!! Agad akong bumangon at may pagmamadaling tinungo ang bathroom ko.

Its already 7:20 am in the morning and my class will start at exact 8 am! Goshhh!! I never want to be late in any of my class. not tomorrow, not the days after tomorrow and absolutely not now! I know I'm over reacting but I can't help it! I never been late in any of my class ever since.

Pag kalabas ko ng bathroom, agad akong nagbihis ng uniform ko at inayos ang gamit na dadalhin ko.

Ano ba kasi yung napanaginipan ko? Dahil dun Hindi ko namalayan yung unang pag tunog ng alarm clock ko! It feels so real, parang totoong nangyari yun. But I know it wasn't real. But somehow I feel a little nervousness in my body, that dream gives me a shivers.

What does that dream mean? Aishhh!! I hate how that 'little dream of mine' distract my mind.

Bago pa ko mapunta sa malalim nanamang pag iisip, agad akong nag madali at tinungo ang pinto at may pagmamadaling lumabas dito. Pababa na ko ng hagdan ng bumungad sakin ang kakalabas lang sa kusina na si mommy.

"Oh, baby bumaba ka na pala, pupuntahan pa Sana kita. Halika na at sumabay kana samin ng daddy mo kumakain." pag aya sakin ni mommy ng makita akong pababa ng hagdan.

"Mom, I'm going to be late na. I'm gonna go now." Paalam ko dito at humalik sa pisnge nya.

Dumiretso rin ako sa kusina at nakita ko si daddy na nakaupo na sa harap ng hapag kainan habang nagbabasa ng dyaryo. Agad nyang ibinaba yun at ngumiti sakin.

"Good morning Princess." Ngiting bati nya sakin.

"Good morning dad." Nakangiting balik na bati ko dito at hinalikan sya sa pisnge. Nakita kong nakasunod sa akin si mommy, Kumuha naman ako agad ng one bottle of watter and 2 pcs of sandwich.

"Dad,mom. bye na po male-late na ko." Paalam ko sakanila. Hindi ko na sila hinintay pang mag salita at mabilis na lumabas ng bahay.

"Take care princess." Narinig ko pang sigaw ni daddy.

Agad akong lumabas at pumasok sa kotse ko. Oo may kotse na ko! Pero hindi naman ako yung nag dri'drive. Well, I have my own driver.

Oh! I forgot to introduce myself, My name is Snow Allyson Mendez 16 years old, grade 10 student. my dad is a business man while my mom is a doctor. I have a brother and a sister but they're not here.

After 15 minutes nakarating na kami sa school. Hindi naman malayo ang school ko sadyang ayaw lang akong paglakarin nila mommy, and I don't know why.

Agad akong bumaba ng kotse at walang Lingon lingon na tinakbo ang hallway, iilang istudyante nalang ang nakikita kong naglalakad, marahil ay mga late rin tulad ko.

Pag dating ko sa room nakahinga ako ng maluwang nang wala pa yung teacher namin. Agad akong pumasok at umupo sa upuan kung saan ako naka pwesto lagi, sa tabi ng bintana.

Maya Maya pa...

"My gosh Ally himala ata nalate ka?" She said sarcastically "Although wala pa naman si Ms." dagdag nya pa, tukoy sa first subject teacher namin. Katabi ko sya at sakin sya nakaharap.

Napaismid lang ako sa sinabi nya at di na sya pinansin. Her name is Jamyca Shane Hernandez, she is my friend, my only friend to be exact. we're friends since our grade school.

"Aga mag taray ah? Meron kaba?" Nakataas na kilay na pang aasar nya pa.

"Yeah, talk to your hand jamyca!!" She whispered to herself but I still heard her.

I just ignored her. Well, I'm not in mood to talk, because of my dream. Until now may kakaiba parin akong nararamdaman sa tuwing maaalala ko yun.

"Goodmorning Class" biglang bati ng teacher namin kaya nagising ako mula sa malalim na pagiisipan at umayos narin ako ng upo ganon din si Shane.

Buti nalang dumating na si Ms. Kung hindi, Hindi nanaman ako tatantanan ng madaldal netong bunganga. -_-

Mabilis nagumpisa ang klase pero tila walang pumapasok na lessons sa utak ko. My mind occupied by that odd dream.

After an hours....

Tapos na ang morning class namin, sa totoo lang wala akong naintindihan sa mga tinuro ng mga teacher namin dahil sa panaginip ko na patulo'y akong binabagabag.

eto kami ngayon naglalakad papuntang cafeteria. Habang paulit ulit na nagrereklamlo si Shane na kasabay Kong naglalakad.

Hindi parin ako sanay sa mga titig na binabato samin ng mga ka schoolmates namin. I know aware din si Shane dun and we both chose to ignore them but there's a time that their stares making us feel so uncomfortable and we find it hard to ignore those glares from them.

Well, if you're asking why those students are glaring on us, maybe it's because of the colors of our eyes. Dark violet ang kulay ng mga mata ko at yung kay shane naman is light yellow. sa totoo lang hindi namin alam pareho kung bakit ganito ang kulay ng mga mata namin kasi nung tinanong naman namin ang parents namin pareho lang ang sagot nila. na ganun na daw yun simula ng sinilang kami. kaya ayun di na lang namin tinatanong ulit naniniwala naman kasi kami sa kanila eh.

"Nakakaloka si sir!! Bakit kasi magpapa-exam nalang sya biglaan pa?" Reklamo ng katabi ko, nang di binibigyan ng pansin yung mga masasamang tingin na binabato samin ng ibang istudyante.

Nagpa surprised exam kasi ang isa sa mga subject teacher namin at ayun bagsak sya kaya ayan naghihimutok ang butsi ng babaitang 'toh.

--,--

"Shut up Jamyca! why don't you just study well,than keep on ranting?" I coldly said to shut her noisy mouth, alam nyang seryoso na ako o kaya ay naiirita na ko sa ingay nya sa tuwing tatawagin ko sya sa first name nya.

"Heh! Hindi naman ako tulad mo na mahilig mag Aral eh." She said while pouting.

"Yah, and that's the reason why you can't even passed some of our exam." I boredly said then smirked at her.

"I hate you snow Allyson!" She snorted, and give me a glare.

"I hate you too, Jamyca Shane." I mimic on her, then turn around and walk away.

"Hoy! Ally! hintayin mo naman ako! 'Tong babae na 'toh nakakainis!"

I heard her shouting those words while following me, but I just ignored her and continue walking until i reach the cafeteria.

"Y-You're s-so f-fast"I heard a familiar voice said while gasping for some air.

I didn't notice that she's already here beside me. I look at her and I almost laugh because of her face, but i restrainted not to.

"You're just too slow." I scoffed at her then she pouted again!!

"C'mon I'm hungry I wanna eat now, let's buy our food first then we'll going to look for some vacant table." I purposely said, so she wouldn't have a chance to talk again. Then i walked inside the cafeteria.

To be Continued...
****************************